Γυναίκες που εργάζονταν στο παλάτι και αναλάμβαναν το ζύμωμα και το μαγείρεμα των φαγητών (Α' Σαμουήλ 8:13).

Μάγος

Οι μάγοι ασχολούνταν με τη μελέτη της αστρολογίας και τα αποκρυφιστικά τεχνάσματα και εξασκούνταν στο να επιδρούν με υπερφυσικό τρόπο πάνω σε έμψυχα και άψυχα όντα, κάτω από την επήρεια δαιμονικών πνευμάτων. Πολλές φορές είχαν θέση στο παλάτι του βασιλιά, προσπαθώντας να εξηγήσουν τα όνειρα και να προβλέψουν το μέλλον (Γένεση 41:8,24). Για το λόγο αυτό ανήκαν και στους συμβούλους τους.

Στην περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, όσοι εξασκούσαν μαγεία τιμωρούνταν με θάνατο (Έξοδος 22:18), απαγορευόταν δε στους Ισραηλίτες να ασχολούνται. Στην ίδια κατηγορία με τους μάγους κατατάσσονταν και οι "προγνώστες των καιρών", οι νεκρομάντες, οι οιωνοσκόποι και όσοι επικαλούνταν δαιμόνια (Δευτερονόμιο 18:10,11). Χαρακτηρίζονται επίσης "ψευδοπροφήτες" (Πράξεις 13:6,8). Μάγοι πήγαν να προσκυνήσουν τον Ιησού στη φάτνη, ακολουθώντας το λαμπρό αστέρι (Ματθαίος 2:1-2).

Μάντης

Παρόμοια ασχολία με αυτή των μάγων. Προσπαθούσαν να προβλέψουν τα μέλλοντα και να εξηγήσουν τα όνειρα κάτω από την επήρεια δαιμονικών πνευμάτων, ακόμα και να καταραστούν (Αριθμοί 22:6). Για τις υπηρεσίες τους υπήρχε καλή αμοιβή (Αριθμοί 22:7,17). Ήταν αρκετά επικερδές επάγγελμα (Πράξεις 16:16,19) και αυτό φαίνεται και από το κόστος των βιβλίων των μάγων που πίστεψαν στην Έφεσο (Πράξεις 19:19). Υπήρχαν και μάντεις που εξασκούσαν τη νεκρομαντεία (Δευτερονόμιο 18:9), θέλοντας να επικοινωνήσουν με τους νεκρούς. Οι ειδωλολάτρες βασιλείς είχαν μάντεις και μάγους στο παλάτι ως συμβούλους. Άλλες φορές προσέφευγαν σε νεκρομάντες, όπως στην περίπτωση του βασιλιά Σαούλ, ο οποίος επισκέφθηκε τη νεκρομάντισσα στην περιοχή Εν-δωρ (Α' Σαμουήλ 28:7-25). Κατά το Μωσαϊκό νόμο όποιος είχε "πνεύμα μαντείας" τιμωρείτο με θάνατο δια λιθοβολισμού (Δευτερονόμιο 18:10, Λευιτικό 20:27).

Μαραγκός (Ξυλουργός)

Ήταν περιζήτητο επάγγελμα στη Βιβλική εποχή. Ενώ κάθε οικογένεια συνήθως είχε το δικό της χωράφι και αμπέλι μαζί με λίγα ζώα, και έτσι μπορούσε να έχει τα απαραίτητα για τη διατροφή, για πολλά αντικείμενα του σπιτιού ο μαραγκός ήταν απαραίτητος. Κατασκεύαζε έπιπλα, πόρτες, παράθυρα, δοκάρια κ.α. Η κατασκευές του όμως δεν περιορίζονταν σ' αυτά καθώς έφτιαχνε άρματα, κάρα, άροτρα και αγροτικά εργαλεία, και ήταν απαραίτητος σε κατασκευές ναών και μεγάλων κτηρίων. Η ξυλεία σπάνιζε στο Ισραήλ γι αυτό τις περισσότερες φορές έκαναν εισαγωγή από άλλες χώρες, ιδιαίτερα από το Λίβανο με τους ξακουστούς κέδρους.

Ο Ιησούς τα πρώτα χρόνια εργαζόταν ως μαραγκός, και μάλιστα ήταν γνωστός για το επάγγελμά Του (Μάρκος 6:3).

Μελισσοκόμος

Το μάζεμα και η εκμετάλλευση του μελιού γινόταν από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου. Η πρώτη αναφορά που γίνεται στην Αγία Γραφή είναι αυτή όπου ο Ιακώβ έστειλε δώρα προς τον Ιωσήφ, μεταξύ αυτών και μέλι (Γένεση 43:11), κάτι που δείχνει την αξία που είχε, πέρα από αυτή των θρεπτικών συστατικών του (Α' Σαμουήλ 14:27, Παροιμίες 24:13). Το μέλι το μάζευαν από κερήθρες (Ψαλμός 19:10, Παροιμίες 27:7), από βράχια (Δευτερονόμιο 32:13) και από τη γη (Α' Σαμουήλ 14:25). Υπήρχαν περιοχές που φημίζονταν για το μέλι τους όπως η Χαναάν, καθώς περιγράφεται σαν "γη ρέουσα γάλα και μέλι" (Έξοδος 3:8,17).

Μεταλλουργός

Μεταλλωρύχος

Εργάτες για την εξόρυξη μετάλλων. Η εξόρυξη και η επεξεργασία μετάλλου γινόταν από τα πρώτα χρόνια της ανθρώπινης ζωής καθώς από τα μέταλλα κατασκεύαζαν εργαλεία, πολύτιμα στη καθημερινή ζωή. Στην Αγία Γραφή αναφορές μετάλλων γίνονται αρκετές φορές: χρυσός (Γένεση 2:11,12), ασήμι (αργυρός, Γένεση 44:8), χαλκός (Έξοδος 27:2,4, Β' Χρονικών 17:10), σίδηρος (Αριθμοί 35:16, Παροιμίες 27:17), μολύβι (μόλυβδος, Έξοδος 15:10, Ιερεμίας 6:29), κασσίτερος (Αριθμοί 31:22), άργιλος (Α' Βασιλέων 7:46), λίθος όνυχας (Γένεση 2:12, Έξοδος 25:7, πολύτιμος λίθος).

[δες και αγγελιαφόρος]

Στρατιωτικός με ιδιαίτερες γνώσεις στην κατασκευή πολεμικών μηχανών και όπλων. Οι ειδικές κατασκευές που εφεύραν, βοηθούσαν στη καλύτερη φύλαξη των πόλεων από επιδρομές εχθρών. Επί βασιλείας Οζία, οι μηχανικοί κατασκεύασαν ειδικές μηχανές τις οποίες τοποθέτησαν πάνω στους πύργους και τις γωνίες των τειχών, και με τις οποίες έριχναν βέλη και μεγάλες πέτρες προστατεύοντας έτσι την Ιερουσαλήμ (Β' Χρονικών 26:15). Κατασκεύαζαν επίσης και εξαρτήματα των αμαξών του στρατού (Α' Σαμουήλ 8:12).

Μισθοφόρος

Στρατιώτες που συμμετείχαν σε μάχες άλλων βασιλείων ή κρατών. Οι οικονομικές τους απολαβές πρέπει να ήταν ιδιαίτερα υψηλές αν σκεφτεί κανείς πως οι μάχες την εποχή εκείνη γίνονταν σώμα με σώμα, ήταν σκληρές, και με μεγάλες απώλειες. Μισθοφόρους χρησιμοποίησε και ο βασιλιάς Ροβοάμ (Β' Χρονικών 25:6).

Μουσικός

Από τα πρώτα χρόνια της ιστορίας του ανθρώπου η μουσική ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Στους Βιβλικούς χρόνους ήταν προσφιλής και διαδεδομένη κι αυτό φαίνεται από πολλές παραπομπές της Αγία Γραφής, ιδιαίτερα της Παλαιάς Διαθήκης.

Οι Ισραηλίτες ήταν λαός που γνώριζαν καλά την τέχνη της μουσικής και η οποία ήταν συνδεμένη με την πορεία τους, τόσο σε κοινωνικό όσο σε θρησκευτικό και εθνικό επίπεδο. Οι μουσικοί έπαιζαν σπουδαίο ρόλο, και συμμετείχαν σχεδόν παντού: σε γιορτές χαράς (Έξοδος 15:20), και θρήνου (Β' Σαμουήλ 1:17-18), σε γιορτές νίκης (Έξοδος 15:1, Κριτές 5:1), και νικηφόρων πολέμων (Β' Χρονικών 20:28), σε συμπόσια (Ησαΐας 5:19, Αμώς 6:5) και πανηγύρια (Ησαΐας 30:29), σε χρησμούς βασιλιάδων (Α' Βασιλέων 1:40), σε χορούς (Λουκάς 7:32), σε αναχωρήσεις συγγενών (Γένεση 31:27), σε στρατιωτικά προστάγματα (Αριθμοί 10:2), στη λατρεία του Ναού (Α' Χρονικών 15:16-24), σε ειδωλολατρικές εκδηλώσεις (Δανιήλ 3:5,10,15), κ.α. Η οργάνωση μάλιστα της μουσικής στο Ναό ήταν μοναδική, με χιλιάδες οργανοπαίκτες και χορωδούς (Α' Χρονικών 15:16-24) και 4000 μουσικά όργανα (Α' Χρονικών 23:5).

Ειδικούς μουσικούς είχαν οι βασιλιάδες στην αυλή τους (Β' Σαμουήλ 19:35, Εκκλησιαστής 2:8), ενώ γίνεται αναφορά και για γυναίκες μουσικούς (Έσδρας 2:65, Α' Σαμουήλ 18:7).

Μυλωνάς

Το άλεσμα ήταν ασχολία από τα αρχαία χρόνια καθώς είχε σχέση με τη διατροφή των ανθρώπων. Ο μύλος αποτελούταν από δύο μεγάλες στρογγυλές πέτρες, προσαρμοσμένες σε άξονα. Η κάτω πέτρα ήταν σταθερή ενώ η πάνω περιστρεφόταν συνθλίβοντας τα σιτηρά. Η κάτω πέτρα ήταν πιο σκληρή από την πάνω (Ιώβ 41:24). Τα αρχαία χρόνια μικροί μύλοι υπήρχαν και στα σπίτια καλύπτοντας τις ανάγκες της οικογένειας.