[εβραϊκά "Shelomoh". Το όνομά του σημαίνει "ειρηνικός"]

Τρίτος και τελευταίος βασιλιάς του ενωμένου βασιλείου του Ισραήλ, βασίλευσε μετά το Σαούλ και το Δαβίδ. Ήταν ο δεύτερος γιος του Δαβίδ από τη Βηθ-σαβεέ (Βηρσαβεέ), πρώην σύζυγο του Ουρία (Β' Σαμουήλ 12:24, 11:3). Ονομάστηκε από το Νάθαν, Ιεδιδίας, δηλαδή "αγαπημένος του Κυρίου (Β' Σαμουήλ 12:24,25). Έγινε βασιλιάς μετά από παραίνεση της μητέρας του και του προφήτη Νάθαν, και τον έχρισε ο ιερέας Σαδώκ στη Γιών κατ' εντολή του πατέρα του, την εποχή που ο αδερφός του Αδωνίας είχε ανακηρυχθεί βασιλιάς (Α' Βασιλέων κεφ. 1). Δημιούργησε ένα ισχυρό και πλούσιο βασίλειο που η φήμη ήταν γνωστή παντού (Α' Βασιλέων 10:23-25). Στο τελευταία όμως χρόνια λόγω της πνευματικής του κατάπτωσης και των λανθασμένων επιλογών που ακολούθησαν, έφεραν το βασίλειο στο χείλος του γκρεμού, κάτι που συνέβη όταν ανέβηκε στο θρόνο ο γιος του Ροβοάμ.

Μόλις ανέβηκε στο θρόνο ο Σολομώντας παντρεύτηκε την κόρη του Φαραώ της Αιγύπτου, ο οποίος του έδωσε για προίκα την πόλη Γεζέρ (Α' Βασιλέων 3:1, 9:15-17). Μετά από επιθυμία του ο Θεός του έδωσε σοφία τέτοια που ήταν "σοφότερος όλων των ανθρώπων", η φήμη του μάλιστα έφτασε σε όλα τα γύρω έθνη (Α' Βασιλέων 4:30-34). Απέκτησε επίσης πολλά πλούτη και δόξα. Η σοφία του, την οποία ήρθε να θαυμάσει και η βασίλισσα της Σεβά (Α' Βασιλέων 10:1-13), φάνηκε και στην περίπτωση των δύο γυναικών που διεκδικούσαν ένα παιδί, και ο Σολομώντας με μοναδικό τρόπο μπόρεσε να αναγνωρίσει ποιανής από τις δύο γυναίκες ήταν δικό της (Α' Βασιλέων 3:16-28).

Η αγάπη του για το Θεό αλλά και η επιθυμία του πατέρα του Δαβίδ για την ανοικοδόμηση του Ναού του Θεού, είχε ως αποτέλεσμα να κατασκευάσει ένα μοναδικό και άκρως επιβλητικό ναό. Τα σχέδια τα είχε πάρει από τον πατέρα του (Α' Χρονικών 29:11-19), ο οποίος είχε μαζέψει αρκετά πολύτιμα υλικά για το σκοπό αυτό (Α' Βασιλέων 7:51, Α' Χρονικών 22:2-5, 29:1-9). Συμμάχησε με το βασιλιά της Τύρου Χειράμ (Χιράμ), ο οποίος του προμήθευε ξυλεία για τις κατασκευές (Α' Βασιλέων 5:15-26, Α' Χρονικών 17:4-6). Η ανοικοδόμηση του άρχισε τον τέταρτο χρόνο της βασιλείας του ή 480 χρόνια μετά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο. Οι εργασίες κράτησαν 7 χρόνια, ενώ η τελετή των εγκαινίων μετά την αποπεράτωσή του ήταν εντυπωσιακή. Στην τελετή ο Σολομώντας έβγαλε λόγο, κατόπιν προσευχήθηκε στον Κύριο και πρόσφερε θυσία 22.000 βοδιών και 100.000 χιλιάδων προβάτων (Α' Βασιλέων κεφ. 8). Η Κιβωτός του Θεού μεταφέρθηκε από τους ιερείς, από τη Σιών στα Άγια των Αγίων. Ο Θεός του υποσχέθηκε ότι θα ευλογούσε αυτόν και τους διαδόχους του εάν έμεναν πιστοί σ' Αυτόν (Α' Βασιλέων 9:1-9).

Εκτός από το Ναό, κατασκεύασε και μεγαλοπρεπές παλάτι του οποίου η ανοικοδόμηση κράτησε 13 χρόνια. Κατασκεύασε τρεις δεξαμενές για την ύδρευση της Ιερουσαλήμ (Εκκλησιαστής 2:6). Έχτισε επίσης πολλές πόλεις (Α' Βασιλέων 9:17-19). Με τη βοήθεια του βασιλιά Χειράμ στο λιμάνι Εσιών-γάβερ δημιούργησε έναν μεγάλο εμπορικό στόλο (Α' Βασιλέων 9:26-28, 10:22, Β' Χρονικών 8:18). Οργάνωσε το βασίλειο του και όρισε ιερείς, άρχοντες και άλλους αξιωματούχους (Α' Βασιλέων 4:1-6). Διόρισε 12 σιτάρχες, ο καθένας ήταν υπεύθυνος για μια ορισμένη περιοχή και για έναν μόνο μήνα το χρόνο (Α' Βασιλέων 4:7-19). Επίσης οργάνωσε και εξόπλισε σημαντικά το στρατό του (10:26-28, Β' Χρονικών 1:14, 9:25). Επί των ημερών ο λαός ευημερούσε (Α' Βασιλέων 4:20).

Οι πολλοί γάμοι του και οι γυναίκες στις οποίες "προσκολλήθηκε με έρωτα" όπως αναφέρει η Αγία Γραφή (Α' Βασιλέων 11:1,2), τελικά τον οδήγησαν στην αποστασία από το Θεό, κάτι που αναφέρεται χαρακτηριστικά: "εξέκλινε την καρδία αυτού". Απέκτησε 700 γυναίκες και 300 παλλακίδες (Α' Βασιλέων 11:3), οι οποίες ήταν ειδωλολάτρισσες (Α' Βασιλέων 11:1,2). Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει η κρίση του Θεού. Η ειρηνική διακυβέρνηση είχε αρχίσει να βρίσκεται στο τέλος της. Ο Ιεροβοάμ είχε ειδοποιηθεί από τον προφήτη Αχιά ότι θα γινόταν βασιλιάς στις 10 φυλές. Γι αυτό ο Σολομώντας προσπάθησε να τον δολοφονήσει, ο Ιεροβοάμ όμως κατέφυγε στο βασιλιά της Αιγύπτου Σισάκ (Α' Βασιλέων 11:40), όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατο του Σολομώντα.

Ο Σολομώντας βασίλευσε στην Ιερουσαλήμ για 40 χρόνια και όταν πέθανε τον έθαψαν στην πόλη Δαβίδ, δηλ. την Ιερουσαλήμ (Α' Βασιλέων 11:43). Τον διαδέχθηκε ο γιος του Ροβοάμ, τον οποίο απέκτησε από τη Νααμά, στη βασιλεία του οποίου έγινε και η διαίρεση του βασιλείου του Ισραήλ. Έγραψε 3.000 παροιμίες, 1005 τραγούδια (Α' Βασιλέων 4:32 ή 5:12) και δύο ψαλμούς (72, 127). Έψαξε και βρήκε αρκετές παροιμίες τις οποίες αφού μελέτησε ποιες από αυτές ήταν αληθινές και σωστές τις κατέγραψε με τα καλύτερα λόγια (Εκκλησιαστής 12:9,10). Τα βιβλία Άσμα Ασμάτων, Παροιμίες και Εκκλησιαστής αποδίδονται στο Σολομώντα.

[ διάβασε για τα βιβλία Άσμα Ασμάτων, Παροιμίες και Εκκλησιαστής]