|
|
|
Bible Club
-
Εγκυκλοπαίδεια
-
Άνθρωποι:
Άνδρες της Βίβλου
|
|
[το
όνομά του
σημαίνει "αυτός που
αυξάνει το λαό"]
Γιος του Σολομώντα από τη Νααμά την Αμμωνίτισσα (Α' Βασιλέων 14:21,31).
Διαδέχθηκε στο θρόνο τον πατέρα του σε ηλικία 41 ετών
(Α' Βασιλέων 11:43, 14:21). Ο Ροβοάμ επέλεξε τη Συχέμ για να στεφτεί
βασιλιάς. Επί των ημερών του οι βόρειες φυλές φώναξαν τον
Ιεροβοάμ που είχε καταφύγει στην Αίγυπτο για να
γλιτώσει από το Σολομώντα, για να μιλήσει μαζί με τη συναγωγή του Ισραήλ στο
Ροβοάμ, προκειμένου αυτός να μειώσει τη φορολογία που είχε επιβάλει ο πατέρας
του. Ο Ροβοάμ όμως ακούγοντας τη συμβουλή των νεαρών που είχε μεγαλώσει μαζί
τους και όχι των πρεσβυτέρων, απόρριψε το αίτημά τους και τους συμπεριφέρθηκε με
σκληρότητα λέγοντας "ο πατέρας μου σας επαίδευσε με μάστιγα, αλλά εγώ θα σας
παιδεύσω με σκορπιούς" (Α' Βασιλέων 12:11). Όταν έστειλε τον Αδωράμ για να
εισπράξει τους φόρους, ο λαός Ισραήλ τον λιθοβόλησε και ο Ροβοάμ έφυγε γρήγορα
για την Ιερουσαλήμ (Α' Βασιλέων 12:1-19). Η ανικανότητά του να διοικήσει με
σοφία έγινε η αιτία να χωριστούν οι Ισραηλίτες σε δύο βασίλεια, το βόρειο
βασίλειο του Ιούδα με έδρα την Ιερουσαλήμ, και το νότιο του Ισραήλ με έδρα τη
Σαμάρεια. Ο
Ροβοάμ έγινε βασιλιάς του βασιλείου του Ιούδα, το οποίο αποτελούσαν οι φυλές
Ιούδα και Βενιαμίν και ο Ιεροβοάμ έγινε βασιλιάς των υπόλοιπων 10 φυλών οι
οποίες αποτελούσαν το βασίλειο του Ισραήλ (Α' Βασιλέων 12:20).
Όταν συγκέντρωσε 1 80.000
πολεμιστές για να πολεμήσει το βασίλειο του Ισραήλ ο Θεός τον εμπόδισε μέσω του
προφήτη
Σεμαΐα
(Α' Βασιλέων 12:1-24,
Β' Χρονικών 11:1-4). Οι σχέσεις όμως των δύο βασιλείων δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ,
και επί των ημερών του
Ροβοάμ υπήρξαν αρκετοί πόλεμοι μεταξύ τους (Α' Βασιλέων 14:30, Β' Χρονικών
12:15).
Ο
Ροβοάμ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ενίσχυση των δυνάμεων του βασιλείου του και
οικοδόμησε οχυρωμένες πόλεις και φρούρια. Ίδρυσε τη Βηθλεέμ, τη Χεβρών, τη Γαθ,
τη Λαχείς και άλλες πόλεις
(Β' Χρονικών 11:5-12). Εγκατέλειψε όμως τον αληθινό Θεό, μαζί του και
όλος ο λαός Ισραήλ. Στην πρωτεύουσα του βασιλείου του κυριάρχησε η ειδωλολατρία,
εκεί οικοδόμησε ναούς και αγάλματα και επέτρεψε να εκτελούνται "πάντα τα
βδελύγματα των εθνών" (Α' Βασιλέων 14:22-24, Β' Χρονικών 12:1). Πρόσφερε
όμως καταφύγιο σε όλους τους ιερείς και τους λευίτες που ο Ιεροβοάμ είχε διώξει
από το Ισραήλ
(Β' Χρονικών 11:13-17). Κατά το πέμπτο έτος της βασιλείας του το κράτος
του καταλήφθηκε από τους Αιγυπτίους και άλλους λαούς κάτω από το βασιλιά της
Αιγύπτου Σισάκ, ο οποίος πήρε τους θησαυρούς του
Ναού του Θεού και του βασιλιά και μαζί με τις χρυσές ασπίδες του Σολομώντα. Μετά
την ταπείνωση αυτή ο θυμός του Κυρίου σταμάτησε (Β' Χρονικών 12:12).
Βασίλευσε για 17 έτη στην Ιερουσαλήμ (Α' Βασιλέων 14:21), και τον έθαψαν μαζί με
τους προγόνους του στη πόλη Δαβίδ
(Α' Βασιλέων 14:31). Είχε 18 γυναίκες, 60 παλλακίδες, 28 γιους και 60
κόρες. Από όλες τις γυναίκες του η πιο αγαπημένη ήταν η Μααχά, η οποία
τοποθέτησε το γιο της Αβιά διάδοχο του θρόνου
(Β' Χρονικών 11:18-22). |
|
|
|
