Βιβλική Εγκυκλοπαίδεια: Εργασία και επαγγέλματα στην Αγία Γραφή

Είχαν τη φροντίδα της ανατροφής των παιδιών των βασιλέων (Β’ Βασιλέων 10:1,2). Ζούσαν μέσα στο παλάτι και είχαν την επίβλεψη των παιδιών, με σκοπό να τα παιδαγωγήσουν, να τους δώσουν την καλύτερη μόρφωση και ανατροφή, προετοιμάζοντάς τα για μελλοντικούς βασιλείς. Ήταν έμπιστα άτομα της βασιλικής οικογένειας και έπρεπε να έχουν μεγάλη μόρφωση και αριστοκρατικό χαρακτήρα. Είχαν μεγάλη ευθύνη καθώς διαμόρφωναν τον χαρακτήρα των παιδιών των βασιλέων. Παιδονόμους είχαν πολλές φορές και οι άρχοντες.

Πανδοχέας

Ιδιοκτήτης πανδοχείου. Τα πανδοχεία ήταν ξενοδοχεία που δέχονταν οδοιπόρους ή ταξιδιώτες με ζώα ή άλλα μεταφορικά μέσα για διανυκτέρευση. Είναι γνωστά και σα χάνια. Εκτός από τους χώρους για τη διαμονή των οδοιπόρων, είχαν και χώρους για τα ζώα. Ο Καλός Σαμαρείτης άφησε τον χτυπημένο από ληστές συνάνθρωπο του σε πανδοχείο για να τον περιποιηθεί ο πανδοχέας (Λουκάς 10:30-36).

Την εποχή της Αγίας Γραφής υπήρχαν αρκετά πανδοχεία καθώς οι αποστάσεις μεταξύ των πόλεων ήταν μακρές, και μαζί με τον κίνδυνο των ληστών οι οδοιπόροι αναγκάζονταν να διανυκτερεύουν σ’ αυτά. Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ως "κατάλυμα" ο τόπος που διανυκτέρευαν οι οδοιπόροι (Γένεση 42:27, Έξοδος 4:24). Δεν γνωρίζουμε εάν πρόκειται για πανδοχεία της εποχής ή απλώς σαν υπαίθριοι τόποι διανυκτέρευσης. Στην Καινή Διαθήκη με τη λέξη "κατάλυμα" αναφέρονται τα ξενοδοχεία. - [δες και ξενοδόχος]

Παραμάνα

δες τροφός

Πεντηκόνταρχος

Ήταν επικεφαλής πενήντα ανδρών (Β’ Βασιλέων 1:9,11). Τους πεντηκόνταρχους είχε ορίσει ο Μωυσής, μαζί με χιλίαρχους, εκατόνταρχους και δεκάρχους, για να κρίνουν το λαό και να λύνουν τα προβλήματά του (Έξοδος 18:19-26). Οι πεντηκόνταρχοι μαζί με τους ανθρώπους τους, ήταν άξιοι, με φόβο Θεού, που αγαπούσαν την αλήθεια και μισούσαν τα πλούτη (Έξοδος 18:21).

Πλοίαρχος (Καπετάνιος)

Ήταν ο κυβερνήτης του πλοίου. Τα περισσότερα της εποχής εκείνης ήταν εμπορικά (Ιεζεκιήλ 27:25), κάποιες φορές μετέφεραν και κρατουμένους (Πράξεις 27:42). Το επάγγελμα του πλοιάρχου ήταν αρκετά δύσκολο και επικίνδυνο (Πράξεις 27:9) καθώς τα καράβια έπρεπε να ταξιδεύουν σε δύσκολες θάλασσες (Πράξεις 27:4-20) χωρίς τα σύγχρονα μέσα ναυσιπλοΐας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν οι ξαφνικοί άνεμοι (Πράξεις 27:7,14) καθώς δεν υπήρχε πρόγνωση καιρού. Πολλές φορές τα ταξίδια αυτά δεν είχαν αίσιο τέλος. Ήταν έξυπνοι και επιδέξιοι οι καπετάνιοι από την Τύρο (Ιεζεκιήλ 27:8).

Πλοιοκτήτης

Ήταν ιδιοκτήτης ενός ή περισσοτέρων πλοίων, όχι όμως ιδιαίτερα πολλών. Τα πλοία ήταν μεγάλα όταν επρόκειτο για εμπορικά (Ησαΐας 2:16, Α’ Βασιλέων 10:22), ή μικρότερα όταν επρόκειτο για αλιευτικά. Στην Καινή Διαθήκη πλοία αναφέρονται κυρίως αλιευτικά (Ματθαίος 4:21,22, Μάρκος 1:19, Ιωάννης 21:3), όπως και για μεταφορές επιβατών (Ματθαίος 8:23, 9:1, 14:13, Μάρκος 4:35, 8:10). Πολλές φορές οι πλοιοκτήτες συνδύαζαν τις επιχειρήσεις τους και με άλλες προσοδοφόρες ασχολίες όπως το εμπόριο. Ο μαθητής Ιάκωβος μαζί με τον αδερφό του Ιωάννη και τον πατέρα τους Ζεβεδαίο που είχαν μεγάλη επιχείρηση αλιείας ήταν και ιδιοκτήτες πλοίου (Μάρκος 1:19-20). Άλλες φορές οι πλοιοκτήτες συνόδευαν τα πλοία τους στα ταξίδια, έχοντας μάλιστα και άποψη για τη πορεία τους (Πράξεις 27:11). - [δες και ναύκληρος]

Ο βασιλιάς Σολομώντας είχε μεγάλο στόλο από εμπορικά πλοία (Α’ Βασιλέων 10:22), επανδρωμένο με έμπειρους ναυτικούς από τη Φοινίκη (Α’ Βασιλέων 9:26,27). Το ίδιο και ο βασιλιάς Ιωσαφάτ (Α’ Βασιλέων 22:48-49).

Πολιτάρχης

Οι πολιτάρχες ήταν ανώτεροι δημοτικοί και τοπικοί άρχοντες των κατά τόπους εθνών μέσα στη ρωμαϊκή επικράτεια (Πράξεις 17:6,8). Ήταν απεσταλμένοι των ρωμαίων και είχαν την εξουσιοδότηση να διοργανώνουν ετήσιους αγώνες προς τιμή των θεών και του ρωμαίου αυτοκράτορα. Αποκαλούνταν σύμφωνα με την ονομασία της περιοχής, π.χ. οι Ασιάρχες (Πράξεις 19:31), ήταν οι άρχοντες της επαρχίας της Ασίας. Κατά τον Στράβωνα οι Ασιάρχες αποτελούσαν την αριστοκρατική τάξη της περιοχής και απ’ αυτούς προέρχονταν οι ανώτατοι αξιωματούχοι των επαρχιών. Αποτελούσαν κατά κάποιο τρόπο το δημοτικό συμβούλιο.

Ορισμένοι από τους Ασιάρχες αναφέρονται σαν φίλοι του απ. Παύλου, οι οποίοι τον συμβούλεψαν να μην πάει στην Έφεσο, γιατί θα κινδύνευε η ζωή του εξαιτίας της αναταραχής που είχαν δημιουργήσει οι οπαδοί της θεάς Άρτεμις.

Πυλωρός

Ήταν θυρωροί οι οποίοι φύλαγαν τον Ναό της Ιερουσαλήμ. Ανήκαν στο κατώτερο προσωπικό και ήταν από την τάξη των λευιτών (Α’ Χρονικών 9:26, 15:18, Β’ Χρονικών 23:19). Επί εποχής Δαβίδ οι πυλωροί του Ναού έφθαναν τους 4000 (Α’ Χρονικών 23:5). Τρεις ανώτεροι ιερείς που έφεραν τον τίτλο "θυρωροί", ήταν επιφορτισμένοι με τη συλλογή των φόρων για το ναό (Β’ Βασιλέων 12:10, 24:4). Τις βραδινές ώρες τραγουδούσαν για να μην τους καταβάλει ο ύπνος (Ψαλμός 134:1-3).

[δες και θυρωρός]

Home | Site Map | E-mail