|
Λαγός
(Δασίπους)
(Λευιτικό 11:6, Δευτερονόμιο
14:7)
Ζώο θηλαστικό με μεγάλη όσφρηση και ακοή και ανεπτυγμένα τα πίσω πόδια.
Γνωστό για τη δειλία του. Έχει
μήκος 40-70 εκατοστά και είναι χορτοφάγο. Θεωρείται από τα καλύτερα
θηράματα. Στην
Αγία Γραφή
αναφέρεται δύο
φορές. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο θεωρείτο "ακάθαρτο", για το λόγο αυτό
απαγορευόταν να το τρώνε.
Λέαινα
(Ιώβ 4:11, Ναούμ 2:12)
Θηλυκό
λιοντάρι.
Λεοπάρδαλη
(Παρδάλεων ή Πάνθηρ)
(Άσμα Ασμάτων 4:8, Ησαΐας
11:6)
Σαρκοφάγο, θηλαστικό, της οικογένειας των αιλουροειδών.
Ζώο πονηρό και
αιμοβόρο. Ζούσε στα βουνά της Χαναάν (Άσμα Ασμάτων 4:8), ήταν άγρια
(Ιερεμίας 5:6) και γρήγορη (Αββακούμ 1:8). Παραμονεύει για την τροφή της
(Ιερεμίας 5:6, Ωσηέ 13:7). Στη
Αγία Γραφή απεικονίζει τον Θεό ως Κριτή (Ωσηέ
13:7), το βασίλειο των Μακεδόνων (Δανιήλ 7:6) και τον αντίχριστο (Αποκάλυψη
13:2).
Λιοντάρι (Λέων)
(Κριτές 14:18, Παροιμίες
30:30, Ιώβ 38:39, Άσμα Ασμάτων 4:8, Ψαλμός 22:13/14, 21/22 Κορινθίους 14:5-6)
Σαρκοφάγο, θηλαστικό, της οικογένειας των αιλουροειδών. Είναι το ισχυρότερο
των ζώων και αποκαλείται "βασιλιάς των
ζώων". Το αρσενικό έχει μακριά χαίτη.
Στην Αγία Γραφή αναφέρεται γύρω στις 150 φορές και συμβολίζει τη δύναμη και
την ισχύ. Ονόματα που αναφέρονται είναι άγριος λέων, σκύμνος (Ιώβ 4:10-11)
και γηραιός λέων (Ναούμ 2:11). Είναι μεγαλοπρεπές στις κινήσεις του
(Παροιμίες 30:29-30). Κατοικεί σε
δάση (Ιερεμίας 5:6, 4:7), σε φωλιές (Άσμα
Ασμάτων 4:8) και σε έρημους (Ησαΐας 30:6). Επιτίθεται σε ποίμνια (Α' Σαμουήλ
17:34, Αμώς 3:12), και σε ανθρώπους (Α' Βασιλέων 13:24, 20:36). Προκαλεί
μεγάλο τρόμο με το βρυχηθμό του (Ιερεμίας 2:15), βρυχάται όταν αναζητά τη
τροφή του (Ψαλμός 104:21), ενεδρεύει για τη λεία του (Ψαλμός 10:9) και την
κατασπαράζει (Ψαλμός 7:2). Τη μεταφέρει μέσα στη φωλιά του (Ναούμ 2:12) και
κρύβεται κατά τη διάρκεια της μέρας (Ψαλμός 104:22). Ο
Σαμψών, ο
Δαβίδ και ο
Βεναίας σκότωσαν λιοντάρια (Κριτές 14:5-6, Α' Σαμουήλ 17:35-36, Β' Σαμουήλ
23:20). Στην Αγία Γραφή ο διάβολος συμβολίζεται σαν λιοντάρι που ωρύεται. Ο
Ησαΐας απεικονίζει το Θεό προστατεύοντας τους δικούς Του, σα λιοντάρι
(31:4).
Λύκος
(Γένεση 49:27, Ιερεμίας 5:6,
Ιωάννης 10:12)
Ζώο σαρκοφάγο, θηλαστικό. Αρπακτικό και ιδιαίτερα άγριο όταν αναζητά τη λεία
του (Ιερεμίας 5:6, Αββακούμ 1:8). Επιτίθεται στα κοπάδια των
προβάτων και τα
κατασπαράζει (Ιωάννης 10:12). Η Αγία Γραφή παρομοιάζει τον διάβολο σαν λύκο
που προσπαθεί να κατασπαράξει τους πιστούς (Ιωάννης 10:12).
Μονόκερως
(Αριθμοί 23:22, Ψαλμός 22:21,
29:6, Ησαΐας 34:7)
Δυνατό και άγριο ζώο με ένα κέρας (Ψαλμός 92:10), μερικές φορές όμως
συναντιέται να έχει δύο κέρατα (Δευτερονόμιο 33:17), τα οποία προκαλούν
μεγάλες καταστροφές (Ψαλμός 22:21). Το μικρό του έχει μεγάλη ευκινησία
(Ψαλμός 29:6).
Μοσχάρι (Μόσχος)
(Γένεση 18:7-8, Ψαλμός 29:6)
Μικρή αγελάδα. Μένει σε στάβλους (Α' Σαμουήλ 29:24, Αμώς 6:4) και τρέφεται
με γάλα (Α' Σαμουήλ 6:10) και κλαδιά
δέντρων (Ησαΐας 27:10). Θεωρείτο
εκλεκτή τροφή για τους
Εβραίους, όταν μάλιστα ήταν παχύ (Λουκάς 15:23, Α'
Σαμουήλ 28:24-25, Αμώς 6:4), από τους πατριαρχικούς χρόνους (Γένεση 18:7-8).
Προσφερόταν θυσία (Λευιτικό 9:2-3) και η καλύτερη ηλικία γι αυτό, ήταν του
ενός έτους (Μιχαίας 6:6). Στη
Αίγυπτο είδωλα μοσχαριού λατρεύονταν σαν θεοί.
Χρυσό μοσχάρι κατασκεύασαν κατά την απουσία του
Μωυσή και οι
Ισραηλίτες για
να το λατρεύουν σα θεό, κάτι που εξόργισε το Μωυσή, με αποτέλεσμα να
συντρίψει τις πλάκες του μαρτυρίου (Έξοδος 32:4,19). Χρυσό μοσχάρι
κατασκευάστηκε και επί βασιλείας
Ιεροβοάμ, σε Βαιθήλ και Δαν, για να
προσκυνούν οι Ισραηλίτες
(Α' Βασιλέων 12:28).
Μουλάρι (Ημίονος)
(Α' Βασιλέων 4:28, Εσθήρ 8:10,
Β' Σαμουήλ 13:29)
Ήταν ζώο αξίας (Α' Βασιλέων 18:5) και δίνονταν ως δασμός (Α' Βασιλέων
10:25). Χρησιμοποιούταν για ιππασία από διακεκριμένα πρόσωπα (Β' Σαμουήλ
13:29), για μεταφορά φορτίων (Β' Βασιλέων 5:17) και
ταχυδρόμων (Εσθήρ
8:10,14). Ήταν ζώο που αρκείτο σε λίγη τροφή (Α' Βασιλέων 18:5). Οι Ιουδαίοι είχαν φέρει αρκετά από τη Βαβυλώνα (Έσδρας 2:66).
Νεβρός
(Άσμα Ασμάτων 2:8,9)
Μικρό ελαφάκι (ελαφόπουλο στη ΝΜΒ). [δες
ελάφι]
Όναγρος
(Ιώβ 6:5, 39:5-8)
[δες
γαιδούρι
άγριο]
Ονάριο
(Ιωάννης 12:14)
Μικρό γαϊδουράκι.
Αναφέρεται μόνο στην
Καινή Διαθήκη, όταν πάνω σε ένα ονάριο κάθισε ο
Ιησούς κατά την είσοδό Του στο Ιεροσόλυμα. [δες και
γαϊδούρι]
Όρυξ
(Δευτερονόμιο 14:5)
Είδος
ζαρκαδιού ή αντιλόπης. Υπήρχε στην
Αίγυπτο και στη
Λιβύη. Αναφέρεται
μόνο μία φορά στην Αγία Γραφή, στο αρχαίο κείμενο. Επιτρεπόταν να τρώγεται
σύμφωνα με το μωσαϊκό νόμο.
Πίθηκος
(Α' Βασιλέων 10:22)
Ζώο θηλαστικό και παμφάγο. Υπάρχουν 53 είδη. Πίθηκοι μεταφέρθηκαν με τα εμπορικά πλοία του
Σολομώντα και
του Χειράμ (Χιράμ).
Πουλάρι
(Ματθαίος 21:2,7)
Μικρό
γαϊδούρι.
Πρόβατο
(Αρνί)
(Γένεση 4:2, 31:19,
Δευτερονόμιο 7:13, 14:16, 15:19, Ψαλμός 23:1, Λουκάς 15:4-6)
Ζώο θηλαστικό και μηρυκαστικό. Πολύτιμο στη κτηνοτροφία για το γάλα, το
κρέας και το μαλλί του. Η πρώτη αναφορά στην
Αγία Γραφή
γίνεται στη Γένεση
4:2, όπου μας γνωρίζεται ότι ο
Άβελ ήταν ποιμένας προβάτων, και πρόσφερε
στον Κύριο θυσία από τα πρωτότοκα των προβάτων του. Ήταν μέρους του πλούτου
μιας οικογένειας (Γένεση 13:5, 24:35) και τα έβοσκαν μέλη της οικογένειας
(Γένεση 29:6), ή υπηρέτες (Α' Σαμουήλ 17:20), σε κοιλάδες (Ησαΐας 65:10) και
πάνω σε βουνά (Έξοδος 3:1). Φυλασσόντουσαν συνήθως από σκύλους (Ιώβ 30:1).
Τα πρόβατα και τα αρνιά ήταν από την κύρια προσφορά στις θυσίες προς τον Θεό
(Έξοδος 20:24, Λευιτικό 9:3, 12:6). Ήταν επίσης από τις βασικές τροφές των
Εβραίων (Α' Σαμουήλ 25:18). Το μαλλί τους χρησιμοποιείτο για την κατασκευή
ενδυμάτων (Λευιτικό 13:47, Παροιμίες 31:13), που φοριόντουσαν ιδιαίτερα από
φτωχούς (Εβραίους 11:37). Στην
Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν αρκετές αναφορές για το κούρεμά
τους (Δευτερονόμιο 15:19, Γένεση 31:19, 38:13), διαδικασία που ήταν ώρα
χαράς (Β' Σαμουήλ 13:23). Το πρωτότοκα δεν έπρεπε να τα κουρεύουν, ούτε να
εξαγοράζονται. Η κλοπή του προβάτου έπρεπε να ανταποδοθεί τετραπλάσια
(Έξοδος 22:1). Τα γεύματα των βασιλέων και των συνεργατών τους αποτελούνταν
και από εκλεκτό κρέας προβάτου (Νεεμίας 5:18).
Στην
Αγία Γραφή, τα πρόβατα αναφέρονται συχνά και με
μεταφορική σημασία (Ψαλμός 23:1, 78:52), όπως επίσης και σε παραβολές
(Λουκάς 15:4-6, 19:10, Ιωάννης 10:8,11). Περιγράφονται ως αθώα (Β' Σαμουήλ
24:17), ευφυή (Ιωάννης 10:4-5), ευκίνητα (Ψαλμός 114:4,6). Ο ίδιος ο
Ιησούς
Χριστός αποκαλείται "ο Αμνός του Θεού", "το Αρνίο το εσφαγμένο" (Ιωάννης
1:29,36, Αποκάλυψη 13:8, 22:1,3).
Πύγαγρος
(Δευτερονόμιο 14:5)
[δες
αντιλόπη]
Σκαντζόχοιρος (Ακανθόχοιρος)
(Λευιτικό 11:30)
Ζώο
θηλαστικό. Μοναχικό και παμφάγο κυρίως όμως εντομοφάγο. Έχει μήκος 10
εκατοστά περίπου, μικρό κεφάλι και αγκαθωτό σώμα. Βρίσκεται σε
δάση, αγρούς
και κήπους. Το χειμώνα πέφτει σε χειμερία νάρκη.
Σκύλος (Κύων)
(Έξοδος 22:31, Ιώβ 30:1, Α'
Σαμουήλ 24:15, Ψαλμός 22:16/17, 20/21)
Στην
Αγία Γραφή
υπάρχουν αρκετές αναφορές για σκύλους που περιέρχονται στους
αγρούς και τους δρόμους για να τραφούν από πτώματα και απορρίμματα κρεάτων
(Α' Βασιλέων 14:11, 16:4, 21:19), για το λόγο αυτό ήταν
ζώα αντιπαθή (Ψαλμός
22:16,20, Ιερεμίας 15:3). Πολλές φορές όμως χρησίμευαν στη φύλαξη κοπαδιών
προβάτων (Ιώβ 30:1). Μεταφορικά ο
απ. Παύλος ονομάζει τους ψευτοδιδασκάλους
"κύνες" (Φιλιππησίους 3:2), ενώ όσοι θα βρεθούν έξω από τη βασιλεία των
ουρανών χαρακτηρίζονται "κύνες", λόγω τις αμαρτωλής τους ζωής (Αποκάλυψη
22:15).
Σκύμνος
(Ιώβ 4:10, Ναούμ 2:11,12)
Μικρό
λιονταράκι, νεογνό. Ο σκύμνος βρίσκει την τροφή του χρησιμοποιώντας την
εξυπνάδα του (Ψαλμός 17:12). Ο
λαός Ισραήλ ονομάζεται μεταφορικό ως σκύμνος
(Αριθμοί 23:24), όπως και η φυλή
Ιούδα (Γένεση 49:9) και
Δαν (Δευτερονόμιο
33:22). [δες και
λιοντάρι]
Ταύρος
[δες
βόδι]
Τράγος
(Αριθμοί
:17,23, Εβραίους 9:12,13,19, 10:4)
Η αρσενική γίδα. Χρησιμοποιείτο ως θυσία κατά την ημέρα του εξιλασμού του λαού
Ισραήλ (Αριθμοί
:17,23, Δευτερονόμιο 32:14).
Ο Λάβαν είχε ολόκληρο ποίμνιο (Γένεση 30:35). Στην
Καινή Διαθήκη,
χαρακτηριστική είναι η συσχέτιση του αίματος των τράγων και των ταύρων με το
αίμα του Ιησού Χριστού (Εβραίους 9:12-14).
[δες και
κατσίκα].
Τσακάλι (Θώς ή Θωός)
(Έξοδος 25:5)
Σαρκοφάγο θηλαστικό. Έχει μήκος 60-75 εκατοστά και είναι ευκίνητο.
Χαρακτηριστικό το τρομακτικό και θρηνώδες ουρλιαχτό του. Τρέφεται με μικρά
σπονδυλωτά (κυρίως ποντίκια) και πτώματα. Στην
Αγία Γραφή
γίνεται αναφορά για το δέρμα του, το οποίο χρησιμοποιείτο για εξωτερικό
κάλυμμα της Σκηνής του Μαρτυρίου.
Τυφλοπόντικας (Ασπάλαξ)
(Λευιτικό 11:30, Ησαΐας 2:20)
Μικρό θηλαστικό που ζει μέσα στη γη (Ησαΐας 2:20). Τρωκτικό που τρέφεται με
ρίζες, βολβούς, κονδύλους, προκαλώντας καταστροφές στις καλλιέργειες.
Ύακας
(Παροιμίες 30:26)
Αναφέρεται
στη Νέα Μετάφραση της Βίβλου (ΝΜΒ), ενώ στη μετάφραση του Βάμβα αναφέρεται
ως
χοιρογρύλλιος.
Υς
(Δευτερονόμιο 14:8, Ησαΐας
66:3,17)
Ο αγριόχοιρος στο αρχαίο κείμενο. [δες
αγριογούρουνο]
Χίμαρος
(Λευιτικό 4:23, 9:3, Αριθμοί
7:16)
Ο τράγος στο αρχαίο κείμενο. [δες
τράγος]
Χοιρογρύλλιος
(Παροιμίες 30:26)
Ακάθαρτο ζώο σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο. Ζει σε
βραχώδη μέρη, έχει περίπου το μέγεθος ενός λαγού, αλλά με πιο λεπτά αυτιά και
πολύ μικρή μη ορατή ουρά.
Σύμφωνα με το βιβλίο των
Παροιμιών (30:26), δεν είναι ισχυρό
ζώο, αλλά διαθέτει εξυπνάδα. Μερικοί τον ταυτίζουν με
το σκαντζόχοιρο. Στη Νέα Μετάφραση της Βίβλου (ΝΜΒ) αναφέρεται ως
ύακας.
|
