|
Αετός
(Μιχαΐας
1:16, Λευιτικό 11:13, Ιώβ 39:27)
Δυνατό και επιβλητικό πουλί, συναντιέται στα όρη και
στα δάση. Είναι ο βασιλιάς όλων των πτηνών. Σαρκοφάγο με ισχυρό ράμφος και
οξεία όραση. Στη Παλαιστίνη υπήρχαν τέσσερα είδη αετών, ο χρυσός, ο στικτός,
ο αυτοκρατορικός και ο καινός. Στο χωρίο Μιχαΐας 1:16, "πλάτυνον την φαλακρότητά σου ως αετός",
πρέπει να αναφέρεται στον χρυσό αετό διότι αυτός έχει αραιό πτέρωμα στο
κεφάλι και στο λαιμό. Ζει πολλά χρόνια, γι αυτό και ο
Ψαλμωδός αναφέρει "η νεότης σου ανανεούται ως αετού" (Ψαλμός 103:5). Ο
Ιώβ δίνει μια ωραία
περιγραφή των χαρακτηριστικών του αετού (Ιώβ 39:27-30). Εβραϊκά λέγεται "νέσερ".
Αΐθυια ή Καταρράκτης
(Λευιτικό 11:17)
Ταυτίζεται με
το φαλακροκόρακα. Έρχεται στην Ελλάδα αρχή του χειμώνα και αναχωρεί
τον Απρίλιο. Θεωρείτο "ακάθαρτο" ζώο για
τους Ιουδαίους.
Γκιώνης
(Λευτικό 11:16)
[δες
νυκτικόρακας]
Γλάρος (Ίβις)
( Λευιτικό
11:16, Δευτερονόμιο 14:16)
Πουλί υδρόβιο με μικρό έως μέτριο μέγεθος (28-74 εκατ.), μακριές φτερούγες
και δυνατό ράμφος. Ζει στις θαλάσσιες ακτές και στις όχθες
ποταμών και
λιμνών και τρέφεται με σκουλήκια,
έντομα και
ψάρια. Στην Ελλάδα υπάρχουν 10
είδη. Στο αρχαίο κείμενο αναφέρεται "λάρος".
Γεράκι (Ιέραξ)
(Λευιτικό
11:16, Ιώβ 39:26)
Σαρκοφάγο
πτηνό με γαμψά νύχια. Πετώντας ανοίγει τα φτερά του οδηγούμενο από τη σοφία του Δημιουργού
του (Ιώβ 39:26). Οι
Έλληνες και οι
Αιγύπτιοι το θεωρούσαν ζώο ιερό, για το
Μωσαϊκό νόμο ήταν ζώο ακάθαρτο.
Γερανός
(Ιερεμίας
8:7, Ησαΐας 38:14)
Αποδημητικό
πτηνό, αναφέρεται δύο φορές στη
Παλαιά Διαθήκη. Τρέφεται με ψάρια, βατράχια,
έντομα και
σκουλήκια. Την άνοιξη, όταν επέστρεφαν στις φωλιές τους διέρχονταν από την
Παλαιστίνη.
Γυπαετός (Γρυπαετός)
(Δευτερονόμιο 14:13, Λευιτικό 11:13)
(Gypaetus barbatus) Αρπακτικό πτηνό που τρέφεται με πτώματα
και τρωκτικά, μερικές φορές και με κατοικίδια ζώα. Έχει μήκος σώματος
102-114 εκ. μέτρα και
είναι το πουλί με το μεγαλύτερο άνοιγμα φτερούγων στην Ευρώπη (270 εκ.). Το ράμφος και τα νύχια του είναι γαμψά,
ενώ το φτέρωμά του στη ράχη είναι μαύρη ή καφέ σκούρο και στην κοιλιά καστανόξανθο.
O κύριος βιότοπος του γυπαετού είναι οι ανοιχτές
εκτάσεις με αραιή βλάστηση και σε ύψος από 600-3500 μ. όπου αναζητά την
τροφή του. Βρίσκεται στα ψηλά όρη της Ν. Ευρώπης, της Κ. Ασίας και της Β. Αφρικής.
Έχει καταχωρηθεί στα είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, και βασική αιτία
μείωσης των πληθυμών τους αποτελεί η έλειψη τροφής που οφείλεται στην
εγκατέλειψη της νομαδικής ζωής και στο κήνήγι του. Άλλη ονομασία του
γυπαετού είναι "κοκκαλάς".
Γύπας (Γυψ)
(Λευιτικό
11:14, Ιώβ 28:7, Ησαΐας 34:15)
Αρπακτικό,
σαρκοφάγο πτηνό με μικρά φτερά και ισχυρή όραση.
Ακάθαρτο σύμφωνα με το
Μωσαϊκό νόμο.
Ερωδιός
(Λευιτικό
11:19, Δευτερονόμιο 14:18)
Πουλί μεγάλου η
μετρίου μεγέθους με μακριά πόδια. Ζει σε έλη, υγρότοπους και τρέφεται με
βατράχια,
ψάρια και άλλα υδρόβια ζώα. Ερωδιός σημαίνει και γενική ονομασία πελαργόμορφων πτηνών. Υπήρχαν αρκετά είδη σύμφωνα με την
Αγία Γραφή
(Λευιτικό 11:19). Θεωρείτο "ακάθαρτο" ζώο σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο.
Ίβιδα
(Ιώβ 38:36)
Πουλί της Αιγύπτου. Το
συγκεκριμένο χωρίο είναι διαφορετικό στις μεταφράσεις. Η ΝΜΒ της
Βιβλικής Εταιρίας γράφει: "ποιος λέει στην ίβιδα, πότε θα πλημμυρίσει ο
Νείλος;..."
Ικτίνος
(Λευιτικό
11:14)
Σαρκοφάγο
αρπακτικό πουλί με μακριές φτερούγες και μικρό κεφάλι. Έχει
μέτριο μέγεθος (60 εκ.) και τρέφεται με πτώματα και μικρά σπονδυλόζωα.
Υπάρχουν 13 είδη, τρία από αυτά συναντιούνται και στην Ελλάδα. Ταυτίζεται
και με τον περδικογέρακα.
Κίσσα
(Λευιτικό
11:18)
Πτηνό που του αρέσει να τρέφεται
με βελανίδια. Τροφή της είναι οι
καρποί και τα
έντομα. Έχει μήκος 34
εκατοστά περίπου, και ζει στα δέντρα.
Κλωσσόπουλα (Ορνίθια)
(Ματθαίος 23:37)
Τα μικρά της κλώσας. [δες και
νεοσσός]
Κόκορας (Αλέκτωρ)
(Ματθαίος
26:34,74)
Οικιακό πτηνό με όρθιο λοφίο και αγέρωχο περπάτημα. Χαρακτηριστικές αναφορές της
Αγίας Γραφής βρίσκονται στα χωρία όπου ο
Πέτρος
αρνήθηκε τον Ιησού τρεις φορές. Στο Γ' Μακκαβαίων 5:23 αναφέρεται ως "Αλεκτρυών".
Κοράκι (Κόραξ)
(Λευιτικό
11:15, Ιώβ 38:41, Ησαΐας 34:11)
Σαρκοφάγο
πτηνό. Εγκαταλείπει τα μικρά του όταν αυτά είναι σε θέση να βρουν μόνα τους
τροφή (Ιώβ 38:41). Κοράκια μετέφεραν τροφή στον προφήτη
Ηλία (Α' Βασιλέων
17:6).
Μετά το κατακλυσμό, ο
Νώε έστειλε πρώτα ένα κοράκι και
κατόπιν ένα περιστέρι, για να βεβαιωθεί ότι τα νερά είχαν καθίσει στη γη
(Γένεση 8:7).
Κότα (Όρνιθα)
(Ματθαίος
23:37, Λουκάς 13:34)
Κατοικίδιο ζώο, χρήσιμο στην διατροφή του ανθρώπου λόγω
του νόστιμου κρέατός του, αλλά και των αυγών του. Στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται δύο φορές, σαν παράδειγμα της τρυφερότητας του
Ιησού προς
το λαό Ισραήλ.
Κουκουβάγια
(Γλαυξ)
(Λευιτικό 11:16)
Αρπακτικό,
νυχτόβιο πτηνό. Τρέφεται με τρωκτικά και έντομα. Έχει μεγάλο
κεφάλι, αγκιστρωτό ράμφος, μεγάλα μάτια, κοντή ουρά και ισχυρά πόδια με
κοφτερά νύχια. Υπάρχουν 134 είδη, δέκα από αυτά και στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστικός ο ήχος της φωνή της τα βράδια, κάτι που μερικούς
θεωρείται προάγγελος κακών. Αυτό φυσικά δεν αληθεύει, πρόκειται για
δεισιδαιμονία. Στη Βίβλο η κατοικία της κουκουβάγιας δείχνει ερήμωση
(Ησαΐας 34:15).
Κουκουβάγια η μεγάλη
(Λευιτικό 11:17)
Είδος
κουκουβάγιας.
Κύκνος
(Λευιτικό 11:18,
Δευτερονόμιο 14:16)
Πουλί γεμάτο χάρη, με μακριό λαιμό,
βαρύ σώμα και μεγάλα πόδια. Τρέφεται τσαλαβουτώντας στα ρηχά νερά με υδρόβια
φυτά. Υπάρχουν επτά είδη από τα οποία πέντε είναι ολόλευκα. Στην Ελλάδα
υπάρχουν 3 είδη. Στην
Αγία Γραφή αναφέρεται δύο φορές.
Μελαναετός
(Λευιτικό 11:13)
Είδος αετού,
σε σύγχρονες μεταφράσεις αναφέρεται ο θαλασσαετός.
|
