Αιγύπτιοι

Οι Αιγύπτιοι είναι πανάρχαιος λαός με μεγάλη ιστορία και αξιόλογο πολιτισμό. Η Αίγυπτος βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά της Αφρικής και είναι αρχαίο βασίλειο. Η αρχική ονομασία της χώρας ήταν Μιζραΐμ όνομα που πήρε από το Μιρσαΐμ, εγγονό του Νώε (Γένεση 10:6).

Το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της αποτελείτε από έρημους. Για το λόγο αυτό το κύριο κομμάτι της χώρας βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Νείλου, ο οποίος είναι πηγή ζωής, αφού η χώρα αρδεύεται αποκλειστικά από αυτόν. Ο Νείλος καθιστούσε την χώρα εύφορη και παραγωγική, γι αυτό και στην αρχαιότητα λατρευόταν ως θεός.

Τα σύνορα της αρχαίας Αιγύπτου ήταν βόρεια η Μεσόγειος θάλασσα, δυτικά η Λιβύη, νότια η Αιθιοπία και ανατολικά η Ερυθρά θάλασσα. Περιγραφή των ορίων της στη Βίβλο γίνεται από τον Ιεζεκιήλ, ο οποίος αναφέρει πως εκτείνεται από Μιγδώλ, κοντά στις εκβολές του Νείλου, μέχρι τη Συήνη και τα όρια της Αιθιοπίας (Ιεζεκιήλ 29:10, 30:6). Χωριζόταν στην Κάτω (κυρίως το Δέλτα του Νείλου) και την Άνω Αίγυπτο (η περιοχή μέχρι το Ασουάν).

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, οι πρώτοι κάτοικοι της, ανήκαν στην Χαμιτική φυλή (Γένεση 10:6). Η ιστορία της εμφανίζεται αμέσως μετά τον κατακλυσμό, με πρώτους κατοίκους τους απογόνους του Μιρσαΐμ. Αργότερα σε μια επιδρομή των Βαβυλωνίων, οι Σημίτες άφησαν τα ίχνη τους στη γλώσσα και τον πολιτισμό της χώρας.

Η αρχική θρησκεία της χώρας ήταν η λατρεία ειδώλων και αντικειμένων που τα θεωρούσαν ιερά. Υπήρχαν τρεις τάξεις θεών: οκτώ μεγάλοι, δώδεκα μικρότεροι, και η ομάδα των θεών του Όσιρις που ήταν και ο θεός του κάτω κόσμου. Κάθε περιοχή είχε τους δικούς της θεούς. Επίσης είχαν αρκετά ιερά ζώα, όπως την αγελάδα, το βόδι, τη γάτα, τον πίθηκο και τον κροκόδειλο. Για το λόγο αυτό, μερικές από τις θεότητές τους αποτελούνταν από σώματα ανθρώπων και κεφάλια ζώων. Οι Αιγύπτιοι έδιναν μεγάλο βάρος στη μετά θάνατο ζωή, γι αυτό και φρόντιζαν τους νεκρούς τους ώστε να έχουν καλύτερη ζωή μετά θάνατον. Ο τρόπος ταρίχευσής των νεκρών αναφέρεται στο βιβλίο της Γένεσης (50:3).

Σημαντικός παράγοντας της ζωής ήταν η γεωργία που εξαρτιόταν όχι τόσο από τις βροχοπτώσεις όσο από τις ετήσιες πλημμύρες του ποταμού Νείλου, που προκαλούνταν από τις καλοκαιρινές βροχές στην Αιθιοπία και καθιστούσε τις περιοχές γύρω από το ποτάμι εύφορες. Γνωστός είναι και ο πάπυρος, καλάμι που φύτρωνε στις ελώδεις περιοχές του Δέλτα του Νείλου, από του οποίου τις ίνες κατασκευαζόταν το ομώνυμο υλικό γραφής με τη μορφή φύλλων. Ο Νείλος διευκόλυνε και τις μεταφορές, ενώ από τα νερά του αλίευαν αρκετές ποσότητες ψαριών.

Ο πολιτισμός των Αιγυπτίων ήταν αρκετά ανεπτυγμένος. Όταν ο Αβραάμ ήρθε σε επαφή με την Αίγυπτο, κατά την περίοδο της Μέσης Βασιλείας (περίπου 2100-1800 π.Χ.), ο πολιτισμός της αριθμούσε ήδη μια χιλιετία. Σημαντική θέση είχαν οι τέχνες ιδιαίτερα η χαρακτική και η ζωγραφική, κάτι που μαρτυρούν οι ανασκαφές με ευρήματα από τους τάφους των Αιγυπτίων. Επίσης η Αίγυπτος φημιζόταν για τη σοφία της. Αυτό το μαρτυρεί και η Καινή Διαθήκη, αναφέροντας πως ο Μωυσής διδάχτηκε τη σοφία τους (Πράξεις 7:22). Δείγμα του πολιτισμού, ήταν ακόμα και η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, γεγονός ασυνήθιστο για τον αρχαίο κόσμο.

Στην Αγία Γραφή συναντάμε αρκετά αποσπάσματα που αναφέρονται στην Αίγυπτο και ιδιαίτερα στη σχέση με τον λαό Ισραήλ. Χαρακτηριστικά είναι τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν και κατά τη έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, μετά από 430 παραμονής των (Έξοδος 12:40-41). Αυτό πρέπει να συνέβη κατά τη Νέα Βασιλεία (περίπου 1600-1100 π.Χ.), πιθανόν την εποχή της ένατης δυναστείας του Φαραώ Ραμσή Β' (περίπου το 1290-1224 π.Χ. και για άλλους 1279-1913 π.Χ.). Επίσης ο Αβραάμ μετέβηκε στη Αίγυπτο κατά τη διάρκεια μεγάλης πείνας (Γένεση 12:10-20). Ο Ιακώβ στα γεράματά του μετέβηκε στην Αίγυπτο για τον ίδιο λόγο (Γένεση 46:6). Ο Ιωσήφ πουλήθηκε στην Αίγυπτο (Γένεση 37:28, 39:1). Τα αρσενικά παιδιά θανατώνονται (Έξοδος 1:15-22). Ο Μωυσής γεννήθηκε στην Αίγυπτο (Έξοδος 2:3-4). Αναφέρονται επίσης, οι πληγές του Θεού στην Αίγυπτο, εξ αιτίας της σκληρότητας του Φαραώ (Έξοδος 9:14-κεφ. 10). Τα στρατεύματά της καταστράφηκαν στην Ερυθρά θάλασσα κυνηγώντας τους Ισραηλίτες (Έξοδος 14:23-28). Ο Σολομώντας παντρεύτηκε την κόρη του Φαραώ (Α' Βασιλέων 3:1). Στην Καινή Διαθήκη, ο Ιωσήφ και η Μαριάμ, κατέφυγαν στην Αίγυπτο για να αποφύγουν την οργή του Ηρώδη (Ματθαίος 2:13-15).

Η Αγία Γραφή αναφέρει για την Αίγυπτο:

- Ονομαζόταν γη Χαμ (Ψαλμός 105:23, 106:22), Σιώρ (Ησαΐας 23:3), Ραάβ (Ψαλμός 87:4, 89:10), χώρα δουλείας (Έξοδος 13:3,14, Δευτερονόμιο 7:8). Είχε ξηρό κλίμα (Δευτερονόμιο 11:10,11).

- Φημιζόταν για: τη γονιμότητα (Γένεση 13:10, 45:18), τον πλούτο (Εβραίους 11:26), τα ωραία άλογα (Α’ Βασιλέων 10:28,29), τα ωραία λινά (Α’ Βασιλέων 10:28, Ιεζεκιήλ 27:7, Ησαΐας 19:9),  και τα υφάσματα (Παροιμίες 7:16), το εμπόριο (Γένεση 41:57, Ιεζεκιήλ 27:7), τη ειδωλολατρία της (έξοδος 12:12, Ησαΐας 19:1), τη μαγεία της (Έξοδος 7:11,12,22, 8:7)

- Διακυβερνιόταν από τους Φαραώ (Γένεση 12:14,15, 40:1,2, Έξοδος 1:8,22) και είχε πρίγκιπες και συμβούλους (Γένεση 12:15, Ησαΐας 19:11)

- Ήταν δυνατή (Ησαΐας 30:2,3) και πλούσια χώρα (Γένεση 41:30), οι κάτοικοί της ήταν φιλόξενοι (Γένεση 47:5-6, Α' Βασιλέων 11:18), παντρεύονταν συχνά με ξένους (Γένεση 21:21, Α' Βασιλέων 3:1, 11:19, Α' Χρονικών 2:34,35), υπέφερε από λοιμό (Γένεση 41:30).

Η χώρα έγινε διαδοχικά τμήμα της Περσικής, της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.