[το όνομά του σημαίνει "λευκός"]

Γιος του Βαθουήλ (Βεθουήλ, Γένεση 28:5), εγγονός του Ναχώρ, αδερφού του Αβραάμ, και αδερφός της Ρεβέκκας (Γένεση 24:15,29). Κατοικούσε με την οικογένειά του στη Χαρράν της Μεσοποταμίας, κοντά σε έναν παραπόταμο του Ευφράτη, εκεί όπου κάποτε είχε ζήσει και ο Αβραάμ (Γένεση 11:31).

Ο Αβραάμ είχε στείλει τον υπηρέτη του Ελιέζερ να βρει γυναίκα για το γιο του Ισαάκ (Γένεση 24:1-4). Όταν αυτός συνάντησε την Ρεβέκκα, την αδερφή του Λάβαν, κατάλαβε ότι ήταν η γυναίκα που ήθελε να δώσει ο Θεός στον Ισαάκ. Αφού η Ρεβέκκα του έδωσε νερό να πιει και πότισε και τις καμήλες του, ο Ελιέζερ τις έδωσε για δώρο χρυσό κρίκο και βραχιόλια (Γένεση 24:22). Όταν ο Λάβαν τα είδε και η Ρεβέκκα του εξήγησε τι είχε συμβεί, έτρεξε να τον συναντήσει έξω από την πόλη και να τον προσκαλέσει στο σπίτι του (Γένεση 24:29-31). Ο Ελιέζερ εξήγησε το λόγο που βρισκόταν εκεί (Γένεση 24:32-49), και τότε ο Λάβαν και ο πατέρας του Βεθουήλ, μετά τη σύμφωνη γνώμη της Ρεβέκκας (Γένεση 24:57,58), έδωσαν τη συγκατάθεση να παντρευτεί τον Ισαάκ (Γένεση 24:50,51, 58-60). Με τη στάση αυτή έδειξε πως ήταν φιλόξενος και ειρηνικός.

Αργότερα, όταν ο Ιακώβ μετά από την προτροπή του πατέρα του Ισαάκ πήγε στη Μεσοποταμία για να πάρει μία από τις κόρες του Λάβαν (Γένεση 28:1-5), ο Λάβαν αφού τον αγκάλιασε και τον φίλησε, τον πήρε σπίτι του για να τον φιλοξενήσει. Όμως παρόλο που ήταν συγγενής του, ανιψιός της αδερφής του Ρεβέκκας, του ζήτησε να του δουλεύει, δίνοντας του το μισθό που ο Ιακώβ ήθελε (Γένεση 29:15). Ο Ιακώβ του ζήτησε τη Ραχήλ για γυναίκα του λέγοντάς του πως θα δούλευε επτά χρόνια γι αυτόν. Όταν όμως μετά από επτά χρόνια δουλειάς ο Ιακώβ ετοιμάστηκε να φύγει, ο Λάβαν τον εξαπάτησε, και μετά από συμπόσιο γιορτής που έκανε, έδωσε τη Λεία για γυναίκα του. Την επόμενη μέρα ο Ιακώβ κατάλαβε τι είχε γίνει και διαμαρτυρήθηκε. Ο Λάβαν όμως, εκμεταλλευόμενος την υπερβολή αγάπη του Ιακώβ για τη Ραχήλ, του απάντησε πως εάν την ήθελε για γυναίκα του θα έπρεπε να δουλέψει άλλα επτά χρόνια. Έτσι ο Ισαάκ αναγκάστηκε να δουλέψει επιπλέον επτά χρόνια (Γένεση 29:20-30).

Ο Λάβαν βλέποντας την εργατικότητα του Ιακώβ συμφώνησε να του ποιμαίνει τα ποίμνιά του, με ανταμοιβή να μοιράζονται τα πρόβατα και τις γίδες που θα γεννιόνταν (30:27-43). Η πλεονεξία όμως του Λάβαν, και η συμπεριφορά του, ανάγκασε τον Ιακώβ να πάρει τις δύο γυναίκες του, τη Ραχήλ και τη Λεία, και μαζί με τα κοπάδια του να αναχωρήσει για τη Χαναάν (Γένεση 31:1-18). Όταν ο Λάβαν, μετά από τρεις μέρες έμαθε την αναχώρηση του Ιακώβ, τον καταδίωξε και τον συνάντησε στη Γαλαάδ, όπου με υποκριτικά λόγια τον επίπληξε, κατηγορώντας τον μάλιστα ότι έκλεψε τα είδωλα των θεών του (Γένεση 31:22-32). Ο Ισαάκ του είπε να ψάξει αλλά ο Λάβαν δε βρήκε τίποτα (Γένεση 31:33-35). Τελικά μετά από συμφωνία, έκαναν συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους, χτίζοντας και μια αναμνηστική στήλη (Γένεση 31:43-54). Την επόμενη μέρα το πρωί ο Λάβαν αφού φίλησε τις κόρες του και τα εγγόνια του και τους ευλόγησε, έφυγε για την οικία του στη Χαρράν (Γένεση 32:1). Το γεγονός της ύπαρξης των ειδώλων στο σπίτι του Λάβαν μαρτυρεί ότι ο Λάβαν ήταν ειδωλολάτρης, παρόλο που όταν ο Ελιέζερ ζήτησε τη Ρεβέκκα για σύζυγο του Ισαάκ, συμφώνησε λέγοντας πως η επιλογή αυτή ήταν από τον Κύριο (Γένεση 24:50). Ίσως ο Λάβαν στην αρχή να ήταν θεοσεβούμενος, αργότερα όμως λάτρεψε τα είδωλα, γεγονός που δικαιολογεί και την αλλαγή του χαρακτήρα του σε υποκριτή, πλεονέκτη και συκοφάντη.

[*] Υπήρχε και πόλη ή περιοχή Λαβάν στην έρημο, πιθανόν στη Σινά, απ' όπου πέρασαν οι Ισραηλίτες κατά την έξοδό τους από την Αίγυπτο (Δευτερονόμιο 1:1).