[το όνομά του σημαίνει "ευγενής"]

[1]  Βασιλιάς της Τύρου επί βασιλείας Δαβίδ και Σολομώντα, με τους οποίους διατηρούσε φιλικές σχέσεις. Ονομάζεται και Χουράμ (Β' Χρονικών 2:3,11,12). Ήταν γιος του Αβιβάλ.

Ο Χειράμ (Χιράμ) έστειλε στο Δαβίδ ξύλα από κέδρα, ξυλουργούς και χτίστες για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση του ανακτόρου του στην Ιερουσαλήμ (Β' Σαμουήλ 5:11, Α' Χρονικών 14:1). Μετά το θάνατο του Δαβίδ έστειλε τους δούλους του στο Σολομώντα επειδή αγαπούσε τον πατέρα του το Δαβίδ (Α' Βασιλέων 5:1 ή 15), ο οποίος του ζήτησε κέδρους από το Λίβανο και ξύλα πεύκου (Α' Βασιλέων 5:2-7 ή 17-20). Πρόσφερε επίσης στο Σολομώντα, υλικά και τεχνίτες για την οικοδόμηση του Ναού του Θεού (Α' Βασιλέων 5:8-10 ή 22-24), αφού υπήρχε μεταξύ τους συνθήκη ειρήνης και εμπορίου. Σε ανταπόδοση της ξυλείας από πεύκα και του χρυσού, ο Σολομώντας εκτός από σιτάρι και το λάδι που του προμήθευε κάθε χρόνο (Α' Βασιλέων 5:11 ή 25), έδωσε στο Χειράμ είκοσι πόλεις της Γαλιλαίας (Α' Βασιλέων 9:11-14). Όταν τελείωσε η ανοικοδόμηση του Ναού, ο Χειράμ πήγε στη Γαλιλαία και όταν είδε τις πόλεις που του είχε δώσει ο Σολομώντας, δεν του άρεσαν και τις επέστρεψε, ονομάζοντάς τες "γη Καβούλ" (Α' Βασιλέων 9:12,13, Β' Χρονικών 8:2). Παρόλα αυτά η φιλία μεταξύ τους συνεχίστηκε. Όταν ο Σολομώντας έφτιαξε στόλο για τις μεταφορές του, ο Χειράμ του έστειλε έμπειρους ναύτες (Α' Βασιλέων 9:26,27), βοηθώντας τον να μεταφέρει χρυσάφι από τις Ινδίες. Ο Χειράμ ήταν καλός έμπορος, η δε βασιλεία του χαρακτηρίστηκε από την ευημερία του λαού του.

[2]  Χειράμ ή Χουράμ. Τεχνίτης χαλκουργός τον οποίο ο Χειράμ ο βασιλιάς της Τύρου έστειλε στο Σολομώντα για να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση του Ναού και συγκεκριμένα στην εσωτερική διακόσμηση (Α' Βασιλέων 7:13-40, Β' Χρονικών 2:13,14, 4:11-16). Αναφέρεται και ως Χουράμ (Β' Χρονικών 2:12). Η μητέρα του καταγόταν από τη φυλή Δαν (Β' Χρονικών 2:13, ή από τη φυλή Νεφθαλί (Α' Βασιλέων 7:14) και ο πατέρας του από την Τύρο (Β' Χρονικών 2:13,14). Συνεπώς ο Χειράμ ήταν κατά το ήμισυ Εβραίος.