[1]  Φιλισταίος βασιλιάς των Γεράρων, κοντά στη Γάζα. Πήρε τη γυναίκα του Αβραάμ, Σάρρα, στο παλάτι του, αφού ο Αβραάμ την παρουσίαζε ως αδερφή του, επειδή ήταν όμορφη και φοβόταν γι αυτή. Μετά από έλεγχο του Θεού μέσω οράματος, την επέστρεψε στον Αβραάμ μαζί με χίλια αργύρια, πρόβατα, βόδια, δούλους και δούλες (Γένεση 20:1-18). Ο Θεός συγχώρεσε τον Αβιμέλεχ μετά από προσευχή του Αβραάμ, και τον απάλλαξε από την ποινή που του είχε στείλει, θεραπεύοντας τη γυναίκα του και τις δούλες του, που δε μπορούσαν να γεννούν. Αργότερα ο Αβραάμ έκανε συνθήκη ειρήνης με τον Αβιμέλεχ, για να ζει ειρηνικά στην περιοχή των Φιλισταίων, όπου είχε εγκατασταθεί (Γένεση 21:22-34). Το όνομα "Αβιμέλεχ", πιστεύεται ήταν τίτλος των βασιλέων των Φιλισταίων, όπως το "Φαραώ" στους Αιγυπτίους βασιλείς.

[2]  Άλλος ένας βασιλιάς των Γεράρων με το ίδιο όνομα, ίσως γιος του [1]. Όπως ο Αβραάμ, έτσι και ο Ισαάκ όταν εγκαταστάθηκε στα Γέραρα, παρουσίασε τη γυναίκα του Ρεβέκκα ως αδερφή του, γιατί ήταν όμορφη και φοβόταν μήπως εξ αιτίας της τον σκότωναν. Μια μέρα όταν ο Αβιμέλεχ είδε τον Ισαάκ να ερωτοτροπεί με τη Ρεβέκκα, τον κατέκρινε γιατί την παρουσίαζε ως αδερφή του, με κίνδυνο κάποιος από το λαό να κοιμηθεί μαζί της, και να αμάρτανε ο λαός του. Έτσι με διαταγή που έδωσε στο λαό του, προειδοποίησε ότι όποιος πείραζε τον Ισαάκ και τη γυναίκα του θα θανατωνόταν. Η πράξη αυτή του Αβιμέλεχ δείχνει πως αν και ήταν βασιλιάς σε ειδωλολατρική χώρα, εν τούτοις είχε φόβο Θεού (Γένεση 26:1-11). Αργότερα και ενώ ο Ισαάκ είχε αποκτήσει αρκετή περιουσία και πολλούς δούλους, ο Αβιμέλεχ του ζήτησε να φύγει από την περιοχή τους φοβούμενος την ανερχόμενη δύναμή του. Ο Ισαάκ έφυγε και κατασκήνωσε κοντά στη κοιλάδα των Γεράρων (Γένεση 26:16,17).

[3]  Γιος του Γεδεών από μια παλλακίδα του (Κριτές 8:31, 9:1), Ήταν σκληρός και αδίστακτος, αλαζόνας και αρκετά υπερήφανος. Έχοντας ηγετικές βλέψεις και θέλοντας να γίνει αρχηγός, σκότωσε και τους 70 αδερφούς του εκτός από το μικρότερο Ιωθάμ, ο οποίος κρύφτηκε και διέφυγε. Μετά από αυτό ο λαός της Συχέμ τον ανακήρυξε βασιλιά (Κριτές 9:1-6). Όταν ο Αβιμέλεχ έγινε βασιλιάς, ο αδερφός του Ιωθάμ είπε την παραβολή του αγκαθιού και των άλλων φυτών και καταράστηκε τον Αβιμέλεχ και τους Συχεμίτες (Κριτές 9:7-21). Έπειτα από τρία χρόνια διακυβέρνησης, οι Συχεμίτες με αρχηγό τους το Γαάλ, στασίασαν εναντίον του, αλλά σε μάχη που έγινε νικήθηκαν από τον Αβιμέλεχ (Κριτές 9:22-41). Μάλιστα κατά τη μάχη αυτή σκότωσε όλους τους κατοίκους της Συχέμ, ερείπωσε την πόλη και κάλυψε το έδαφος της με αλάτι (Κριτές 9:45). Σκότωσε επίσης και όλους όσους βρίσκονταν στο φρούριο της Συχέμ, περίπου χίλιους άντρες και γυναίκες (Κριτές 9:46-49). Αργότερα πήγε και επιτέθηκε στην πόλη Θαιβαίς την οποία πολιόρκησε και κυρίεψε. Θέλοντας όμως να καταλάβει και το φρούριο της πόλης, πληγώθηκε σοβαρά από ένα κομμάτι από μυλόπετρα που του έριξε μια γυναίκα. Επειδή δεν ήθελε να πουν ότι σκοτώθηκε από μία γυναίκα, διέταξε έναν από τους σωματοφύλακές του να τον σκοτώσει με το ξίφος του (Κριτές 9:50-55). Με τον τρόπο αυτό ο Θεός τιμώρησε τον Αβιμέλεχ για τη δολοφονία των 70 αδερφών του (Κριτές 9:56).

[4]  Φιλισταίος βασιλιάς, αναφέρεται στα εισαγωγικά σχόλια του ψαλμού 34. Εκεί αναφέρεται πως ο Δαβίδ προσποιήθηκε τον τρελό στο βασιλιά Αβιμέλεχ, και αυτός τον ελευθέρωσε. Πρέπει να είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Αγχούς (Αχίς), βασιλιά της Γαθ, ο οποίος αναφέρεται στο Α' Σαμουήλ 21:10-22:1.

[5]  Ιερέας, γιος του Αβιάθαρ, κατά την περίοδο βασιλείας του Δαβίδ (Α' Χρονικών 18:16).