[το όνομά του σημαίνει "ο Ιεχωβάς είναι Θεός"]

[1]  Από τους γνωστότερους και μεγαλύτερους προφήτες του Ισραήλ. Καλείται και Θεσβίτης (Α' Βασιλέων 17:1) από τη γενέτειρά του Θέσβη (Θισβέ) της Γαλαάδ, δυτικά του ποταμού Ιορδάνη.

Εμφανίζεται σε μια δύσκολη εποχή για τον Ισραήλ όταν βασίλευσε ο Αχαάβ, ένας κακός βασιλιάς, που επηρεαζόταν από την ειδωλολάτρισσα σύζυγό του Ιεζάβελ. Η ιστορία του Ηλία ξεκινάει όταν πηγαίνει ως απεσταλμένος του Θεού προς τον ασεβή βασιλιά του Ισραήλ Αχαάβ (Α' Βασιλέων 17:1) για να προφητεύσει για τα τρία χρόνια ανομβρίας που θα έρχονταν. Ο Θεός λέει στον Ηλία να πάει ανατολικά και να κρυφτεί κοντά στο χείμαρρο Χερίθ (Α' Βασιλέων 17:3), όπου τα κοράκια προμήθευαν ψωμί και κρέας, πρωί και βράδυ, πίνοντας νερό από το χείμαρρο (Α' Βασιλέων 17:6). Όταν ο χείμαρρος ξεράθηκε ο Θεός του είπε να πάει στη Σαρπετά της Σιδώνας όπου θα φιλοξενούνταν από μια χήρα (Α' Βασιλέων 17:8,9). Η χήρα περνούσε αρκετά δύσκολες καταστάσεις, όμως εξ αιτίας της φιλοξενία που πρόσφερε στον Ηλία, το λιγοστό αλεύρι και τα άλλα τρόφιμα που είχε στο σπίτι της καθημερινά πολλαπλασιάζονταν, για όλο το διάστημα που φιλοξενούσε τον Ηλία (Α' Βασιλέων 17:8-16). Όταν ο γιος της αρρώστησε και πέθανε ο Ηλίας προσευχήθηκε και το παιδί αναστήθηκε (Α' Βασιλέων 17:17-24).

Όταν έληξε η ανομβρία (Α' Βασιλέων 18:1), ο Οβαδίας, οικονόμος του βασιλιά Αχαάβ, καθώς έψαχνε για αν βρει χορτάρι για τα ζώα, συνάντησε τον Ηλία ο οποίος του είπε να πει στον Αχαάβ να τον συναντήσει (Α' Βασιλέων 18:1-16). Πράγματι ο βασιλιάς συναντήθηκε και ο Ηλίας του ζήτησε να καλέσει στο όρος Κάρμηλος το λαό και τους 450 προφήτες του Βάαλ και τους 400 των δασών (Α' Βασιλέων 18:19,20). Εκεί ζήτησε από το λαό και τους προφήτες να πουν εάν θέλουν να λατρεύουν το Θεό ή το Βάαλ. Ο λαός δεν απάντησε και ο Ηλίας ρώτησε τους προφήτες εάν θέλουν να επικαλεσθούν εκείνοι το Βάαλ και αυτός τον δικό του Θεό, για να στείλουν φωτιά και να θυσιάσουν το μοσχάρι, και όποιος τους άκουγε θα λατρευόταν. Οι προφήτες του Βάαλ δέχθηκαν και ενώ επικαλούνταν το θεό τους δεν έπαιρναν καμιά απάντηση (Α' Βασιλέων 18:25-29). Ο Ηλίας έφτιαξε το θυσιαστήριο έβαλε το μοσχάρι και μετά την προσευχή του έπεσε φωτιά και έκαψε όχι μόνο το μοσχάρι αλλά και το θυσιαστήριο (Α' Βασιλέων 18:30-39). Κατόπιν ζήτησε από το λαό να πιάσουν τους ψευδοπροφήτες και να τους κατεβάσουν στο χείμαρρο Κεισών, όπου και τους έσφαξε (Α' Βασιλέων 18:40). Στον Αχαάβ είπε να πάει σπίτι του για να φάει και να πιει, γιατί θα ερχόταν δυνατή βροχή (Α' Βασιλέων 18:41-46). Ο Ηλίας ανέβηκε στη κορυφή του Καρμήλου και ενώ προσευχόταν ο ουρανός σκοτείνιασε και άρχισε να βρέχει δυνατά.

Όταν ο Αχαάβ πήγε πίσω και διηγήθηκε στη γυναίκα του Ιεζάβελ όλα όσα έκανε ο Ηλίας, η Ιεζάβελ θύμωσε και έστειλε μήνυμα στον Ηλία για να του πει πως θα τον εκδικηθεί και θα τον σκοτώσει (Α' Βασιλέων 19:1,2). Τότε ο Ηλίας έφυγε και πήγε στη Βηρσαβεέ σε μια έρημο και έμεινε κάτω από μια άρκευθο. Εκεί ο Θεός τον παρηγόρησε, ενώ άγγελος του έφερνε καθημερινά τροφή. Μετά από περίοδο σαράντα ημερών, έφθασε στο όρος του Θεού Χωρήβ (Α' Βασιλέων 19:9-21), εκεί όπου ο Μωυσής παρέλαβε το Νόμο από το Θεό. Στο όρος Χωρήβ ο Ηλίας έζησε μια μοναδική εμπειρία καθώς δυνατός άνεμος σηκώθηκε, έγινε σεισμός και έπεσε φωτιά και έπειτα άκουσε τον ήχο λεπτού αέρα που ήταν η φωνή του Θεού. Ο Θεός τον πρόσταξε να χρίσει τον Αζαήλ βασιλιά της Συρίας, τον Ιηού βασιλιά του Ισραήλ και τον Ελισσαιέ (Ελισσαίο) διάδοχό του προφήτη. Επίσης τον πληροφόρησε ότι ανάμεσα στο λαό που λάτρευε το Βάαλ, υπήρχαν και 7.000 που δεν τον λάτρευαν. Σ' αυτό αναφέρεται και ο απ. Παύλος (Ρωμαίους 11:2-4). Κατόπιν ο Ηλίας συνάντησε τον Ελισσαιέ, ο οποίος πήγε μαζί του και τον υπηρετούσε (Α' Βασιλέων 19:19-21).

Όταν η σύζυγος του Αχαάβ Ιεζάβελ άρπαξε το αμπέλι του Ναβουθαί για να το δώσει στο σύζυγό της και δολοφόνησε το Ναβουθαί, ο Ηλίας ανήγγειλε στον Αχαάβ ότι "στον τόπο που τα σκυλιά έγλυφαν το αίμα του Ναβουθαί, εκεί θα γλύψουν και το δικό του" (Α' Βασιλέων 21:1-24). Ο Αχαάβ μετάνιωσε και ο Ηλίας του είπε πως επειδή ταπεινώθηκε η τιμωρία δεν θα ερχόταν πάνω του αλλά στους απογόνους του (Α' Βασιλέων 21:25-29). Αργότερα προφήτευσε το θάνατο του γιου του Αχαάβ, Οχοζία (Β' Βασιλέων 1:1-18).

Επί βασιλείας του διαδόχου του Οχοζία Ιωράμ, ο Ηλίας αρπάχτηκε με ανεμοστρόβιλο πάνω σε πύρινη άμαξα, στους ουρανούς (Β' Βασιλέων 2:11). Ενώ ο Ελισσαιέ έβλεπε τη σκηνή έσκισε τα ρούχα του ενώ η γούνα του Ηλία έπεσε πάνω του. Έτσι ο Ελισσαιέ χρίστηκε προφήτης.

Η προφητεία του Ηλία για την τιμωρία της Ιεζάβελ εκπληρώθηκε (Β' Βασιλέων 9:36), ενώ των απογόνων του Αχαάβ (Β' Βασιλέων 10:10,17). Το μοναδικό έγγραφο μήνυμα του Ηλία είναι η επιστολή που έστειλε προς τον Ιωράμ (Β' Χρονικών 21:12-15).

Σε προφητεία του Μαλαχία (4:5,6) ο Θεός υπόσχεται ότι θα στείλει τον Ηλία τον προφήτη, πριν έρθει η μέρα του Κυρίου. Η αναμονή της υπόσχεσης αναφέρεται συχνά στην Καινή Διαθήκη, από τον Ιωάννη το Βαπτιστή (Ματθαίος 11:14, 17:10-13, Μάρκος 9:13, Λουκάς 1:17, Ιωάννης 1:21,25) και τον Ιησού (Ματθαίος 16:13,14, Μάρκος 6:15, 8:28, Λουκάς 9:8,19). Ο Ηλίας εμφανίστηκε στο όρος της Μεταμορφώσεως μαζί με τον Ιησού και το Μωυσή (Ματθαίος 17:3,4, Μάρκος 9:4,5, Λουκάς 9:30-33). Ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης υπενθυμίζουν στον Κύριο το γεγονός όπου κατέβηκε φωτιά από τον ουρανό όταν ο Ηλίας επικαλέσθηκε το Θεό (Λουκάς 9:54). Μερικοί από τους παρευρισκομένους στη σταύρωση του Χριστού νόμισαν ότι ο Χριστός καλούσε τον Ηλία για να Τον σώσει από το σταυρό (Ματθαίος 27:47,49, Μάρκος 15:35,36), με τα λόγια που φώναζε "Ηλί ηλί λαμά σαβαχθανί", τα οποία όμως σήμαιναν "Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες" (Ματθαίος 27:46, Μάρκος 15:34).

Εάν θέλαμε με λίγα λόγια να περιγράψουμε τον Ηλία, μπορούμε να πούμε πως ήταν ένας μεγάλος προφήτης με πλήρη εμπιστοσύνη στο Θεό, και άνθρωπος προσευχής όπως αναφέρει και ο Ιάκωβος στην επιστολή του (5:17,18).

Ανάσταση του γιου της χήρας (Α' Βασιλέων 17:17-24)

Η φωτιά στο όρος Κάρμηλο (Α' Βασιλέων 18:16-40)

Εκατό άντρες καίγονται από τη φωτιά (Β' Βασιλέων 1:10-13)

Χωρίζει τον ποταμό Ιορδάνη (Β' Βασιλέων 2:8)

Τρέφεται από τα κοράκια (Α' Βασιλέων 17:2-6)

Αρπαγή του Ηλία στον ουρανό (Β' Βασιλέων 2:11)

Προφητείες του Ηλία