[1]  Τρίτος γιος του Ααρών από τη σύζυγό του Ελισάβετ (Έξοδος 6:23). Έγινε αρχηγός των λευιτών (Αριθμοί 3:32) μετά το θάνατο των δύο μεγαλυτέρων αδερφών του Ναδάβ και Αδιούδ (Αριθμοί 10:1,2). Υπηρετούσε το Θεό με τον αδερφό του Ιθάμαρ, βοηθώντας τον πατέρα του. Μετά την ανταρσία του Κορέ και την τιμωρία του Θεού με φωτιά σ' πάνω στους ανθρώπους του, ο Ελεάζαρ πήρε τα χάλκινα θυμιατήρια από τη φωτιά και τα έκανε πλάκες για να καλύψουν το θυσιαστήριο στη μνήμη των Ισραηλιτών (Αριθμοί 16:36-40 ή 17:1-5), προσφέροντας για θυσία ένα δαμάλι (Αριθμοί 19:3,4). Μετά το θάνατο του πατέρα του Ααρών έγινε αρχιερέας (Αριθμοί 20:22), αξίωμα το οποίο διατήρησε αυτός και η συγγένειά του για επτά γενεές, μέχρι την εποχή του Ηλεί. Κατόπιν το αξίωμα μεταβιβάστηκε στους απογόνους του μικρότερου αδερφού του Ιθάμαρ, αλλά επί των ημερών Σαούλ και Δαβίδ επανήλθε στους συγγενείς του Ελεάζαρ στους οποίους και παρέμεινε μέχρι την αιχμαλωσία από τους Βαβυλώνιους.

Ο Ελεάζαρ βοήθησε με πολλούς τρόπους το Μωυσή (απογραφή Ισραηλιτών: Αριθμοί 26:1,2, καταγραφή λαφύρων: Αριθμοί 31:13-54) και τον Ιησού του Ναυή (μοίρασμα περιοχών στους Ισραηλίτες: Αριθμοί 34:17, Ιησούς του Ναυή 14:1, 19:51).

[2]  Κάτοικος της Κιριάθ-ιαρείμ, γιος του Αδιναδάβ, ο οποίος έγινε φύλακας της Κιβωτού του Κυρίου στο σπίτι του πατέρα του, όταν την επέστρεψαν οι Φιλισταίοι στους Ισραηλίτες (Α Σαμουήλ 7:1,2), το 1030 π.Χ. περίπου.