Ο μικρότερος από τους τέσσερις γιους του
Ααρών και της Ελισάβετ (Έξοδος 6:23).
Μαζί με τον πατέρα του και τα αδέρφια του Ναβάδ, Αβιούδ και
Ελεάζαρ
έλαβε το ιερατικό αξίωμα (Έξοδος 28:1), αλλά
επειδή ο Ναβάδ και ο Αβιούδ θανατώθηκαν με φωτιά από το Θεό (Έξοδος
κεφ. 10), το ιερατικό λειτούργημα το είχαν εξολοκλήρου ο Ιθάμαρ και ο
Ελεάζαρ (Αριθμοί 3:4). Ο Ιθάμαρ κατόπιν εντολής
του Μωυσή, είχε την επιστασία της Σκηνής του Μαρτυρίου στην έρημο
(Έξοδος 38:21) καθώς και την επιστασία της εργασίας των Γηρσωνιτών και
των Μεραριτών (Αριθμοί 4:28,33).
Ο Ιθάμαρ ήταν ο γενάρχης της μίας από τις δύο
κύριες σειρές του εβραϊκού ιερατείου, στην οποία ανήκε και ο απόγονός
του Ηλεί. Το αξίωμα όμως του αρχιερέα μετά
την αιχμαλωσία, και επί των ημερών της βασιλείας του Σολομώντα, το
είχαν αποκλειστικά οι απόγονοι του Ελεάζαρ.