Πριν μπούμε στη μελέτη μας θα ήθελα
να πούμε λίγα λόγια για τη θεϊκή αποκάλυψη. Η αποκάλυψη του Θεού διακρίνεται στη
γενική και στην
ειδική.
Η γενική αποκάλυψη είναι τα
ποικίλα μέσα που χρησιμοποιεί ο Θεός ως όργανα για να φανερώσει τον Εαυτό
Του.
[1].
Η φύση, δηλ. η υλική δημιουργία του Θεού
Σε σχέση με τη φύση δεν
έχουμε παρά να θυμηθούμε τα ωραία εκείνα λόγια του Ψαλμού: «Τα ουράνια
φανερώνουνε το μεγαλείο του Θεού και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει
φτιάξει. Η μια στην άλλη μέρα μεταδίδει αυτό το μήνυμα κι η μια στην άλλη νύχτα
μεταφέρει αυτή τη γνώση» Ψαλμ. 19:1,2. Σύμφωνα μ’ αυτό τον Ψαλμό η γνώση, που η
φύση αναγγέλλει, είναι η αποκάλυψη που ο Θεός μεταδίδει μέσω της υλικής
δημιουργίας. Η φύση μας μιλάει για την παντοδυναμία, τη σοφία και την πρόνοια
του Θεού. Την ίδια ακριβώς μαρτυρία για τη φύση ως φορέα αποκάλυψης δίνει και ο
απ. Παύλος στην Επιστολή προς Ρωμαίους 1:19,20 «Αυτό
γίνεται γιατί ό,τι μπορούσαν να γνωρίζουν για το Θεό τους ήταν γνωστό, αφού ο
Θεός τους το φανέρωσε. Δηλαδή, παρ’ ότι είναι αόρατες και η αιώνια δύναμη του
Θεού και η θεϊκή του ιδιότητα, μπορούσαν να τις δουν μέσα στη δημιουργία, από
τότε που έγινε ο κόσμος». Τα αόρατα του Θεού, δηλ. η αιώνια και αμετάβλητη
δύναμη και η θεϊκή Του ιδιότητα, γίνονται φανερά στον άνθρωπο μέσω των
δημιουργημάτων Του. Σ’ αυτή την αποστολή της φύσης, να είναι μάρτυρας της
δύναμης, της σοφίας και της αγάπης του Θεού, αναφέρθηκε ο απ.
Παύλος και στην ομιλία του στα Λύστρα της Μ. Ασίας: «Στις περασμένες γενιές
άφησε όλα τα έθνη να πορεύονται το δρόμο τους. Αλλά δεν άφησε αφανέρωτο τον
εαυτό του. Γιατί και τότε εκδηλωνόταν ευεργετώντας, στέλνοντάς σας από τον
ουρανό βροχές και εποχές καρποφόρες, γεμίζοντας με τροφή και χαρά τις καρδιές
σας» Πράξ. 14:16,17.
[2].
Η συνείδησή μας
Ο δεύτερος φορέας
αποκάλυψης του Θεού βρίσκεται μέσα μας. Η συνείδησή μας και είναι απομεινάρι της
αρχικής δημιουργίας. Σ’ αυτό το όργανο της θείας αποκάλυψης αναφέρεται ο
απ. Παύλος όταν λέει: «Όσο για τα άλλα έθνη, που δε γνωρίζουν το νόμο, πολλές φορές
κάνουν από μόνοι τους αυτό που απαιτεί ο νόμος. Αυτό δείχνει πως, αν και δεν
τους δόθηκε ο νόμος, μέσα τους υπάρχει νόμος. Η διαγωγή τους φανερώνει πως οι
εντολές του νόμου είναι γραμμένες στις καρδιές τους. Και σ’ αυτό συμφωνεί και η
συνείδησή τους, που η φωνή της τους τύπτει ή τους επαινεί, ανάλογα με τη διαγωγή
τους» Ρωμαίους 2:14,15.
[3].
Η ιστορία
Ένα άλλο μέσο αποκάλυψης, υπό την
ευρεία έννοια του όρου, είναι η ιστορία. Για τον προσεκτικό παρατηρητή η ιστορία
δεν είναι ένας σωρός από γεγονότα, χωρίς σχέδιο και χωρίς σκοπό. Είναι το πεδίο
πάνω στο οποίο η θεία δύναμη εισβάλλει στη ζωή των ανθρώπων. Ο ιστός της
ιστορίας πλέκεται σύμφωνα μ’ ένα προδιαγεγραμμένο σχέδιο. Και το κορύφωμα της
ανθρώπινης ιστορίας υπήρξε η κύρια εισβολή του Θεού στη ζωή του ανθρώπου με την
ενσάρκωση του Υιού του Θεού. Γι’ αυτήν ακριβώς την αποκάλυψη του Θεού είχε
προφητέψει ο Ησαΐας 40:5: «Τότε η δόξα του Κυρίου θα φανερωθεί και θα τη δουν
ταυτόχρονα όλοι οι άνθρωποι, γιατί ο Κύριος ο ίδιος μίλησε». Και στο πλήρωμα του
χρόνου φανερώθηκε μ’ αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο η δόξα του Κυρίου, όπως μας το
περιγράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης 1:14 «Ο λόγος έγινε
άνθρωπος κι έστησε τη σκηνή του ανάμεσά μας και είδαμε τη θεϊκή του δόξα, τη
δόξα που ο μοναχογιός την έχει απ’ τον Πατέρα, ήρθε γεμάτος χάρη θεϊκή κι
αλήθεια για μας». Σ’ αυτό το ιδιαίτερο σημείο της ανθρώπινης ιστορίας
πραγματοποιήθηκε το πλουσιότερο φανέρωμα, η σπουδαιότερη αποκάλυψη του Θεού προς
τον άνθρωπο. Το γεγονός όμως της ενσάρκωσης του Υιού του Θεού είναι και το
σημείο στο οποίο η γενική αποκάλυψη του Θεού εξαντλεί πλέον τα όρια και τις
δυνατότητές της και παραχωρεί τη θέση της στην ειδική αποκάλυψη. Η γενική
αποκάλυψη, ως εκ της φύσης της, δεν μπορεί να μεταδώσει στον άνθρωπο παρά μόνο
μικρό μέρος των μυστικών και του χαρακτήρα του Θεού. Η πολυτιμότερη υπηρεσία,
που η γενική αποκάλυψη πρόσφερε στον άνθρωπο, ήταν η διαπίστωση του πόσο
περιορισμένα και ασήμαντα είναι τα επιτεύγματά του μπροστά στα μεγαλεία του
Θεού. Έτσι λοιπόν η ανακοίνωση του σπουδαιότερου τμήματος των μυστικών του Θεού
επιφυλάχθηκε για την ειδική αποκάλυψη που είναι οι
Γραφές.
[συνέχεια] [αρχική]
[1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14]
[]
|