επιστολή Κλήμεντος προς Κορίνθιους: Πρόκειται για μια επιστολή που γράφτηκε το 95 μ.Χ. με αφορμή κάποια διαίρεση στην εκκλησία της Κορίνθου, όπου νεότεροι χριστιανοί της εκκλησίας απέκλεισαν ορισμένους πρεσβύτερους επηρεαζόμενοι απ' το κοσμικό πνεύμα. Περιέχει προτροπές και αναφέρεται στην ανάσταση. Το κείμενο της βρέθηκε στο τέλος του κειμένου της Καινής Διαθήκης, στο Αλεξανδρινό χειρόγραφο της Αγίας Γραφής.

Ο Κλήμης διετέλεσε επίσκοπος Ρώμης (91-100 μ.Χ.) και υπήρξε συνεργάτης του Παύλου και του Πέτρου. Πιστεύεται ότι ίσως είναι ο Κλήμης που αναφέρεται στην προς Φιλιππησίους Επιστολή (4:3). Λέγεται ότι μαρτύρησε κατά τον τρίτο χρόνο του Τραϊανού.

επιστολή Πολύκαρπου προς Φιλιππησίους: Γράφτηκε το 110 μ.Χ. σε απάντηση ενός γράμματος των Φιλιππήσιων, με το οποίο ζητούσαν τη συμβουλή του.

Ο Πολύκαρπος ήταν μαθητής του Ιωάννη και επίσκοπος Σμύρνης. έγραψε κι άλλες επιστολές, έχει διασωθεί όμως μόνο αυτή.

επιστολές του Ιγνατίου (7): Τις επιστολές αυτές τις έγραψε το 110 μ.Χ., κατά το ταξίδι του από την Αντιόχεια στη Ρώμη δια μέσου της Μικράς Ασίας. Απευθύνονταν στους Εφέσιους, τους Μαγνήσιους, τους Τραλλιανούς, τους Φιλλαδελφείς, τους Σμυρναίους, τους Ρωμαίους και τον Πολύκαρπο. Περιέχουν αρκετές προτροπές, τονίζοντας την αποφυγή αιρετικών διδασκαλιών και την υποταγή στους πρεσβύτερους.

Ο Ιγνάτιος υπήρξε μαθητής του Ιωάννη και επίσκοπος Αντιόχειας.

επιστολή του Βαρνάβα: Είναι καθολική επιστολή και απευθύνεται σε όλους τους χριστιανούς. Περιέχει μια περίληψη της Αγίας Γραφής και επισημαίνει τον κίνδυνο να γυρίσουν στον ιουδαϊσμό. Γράφτηκε μεταξύ 90 και 120 μ.Χ. Το κείμενο της βρέθηκε στο τέλος του κειμένου της Καινής Διαθήκης, στο Σιναϊτικό χειρόγραφο της Αγίας Γραφής.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο Βαρνάβας της επιστολής αυτής είναι ο Βαρνάβας της Καινής Διαθήκης, άλλοι όμως αμφισβητούν την ορθότητα αυτής της άποψης.

Η διδαχή των Δώδεκα: Γράφτηκε μεταξύ 80 και 120 μ.Χ., πιθανότατα το 100 μ.Χ. Περιλαμβάνει την διδασκαλία των αποστόλων γραμμένη από άγνωστο συγγραφέα. Μοιάζει με την επιστολή του Ιακώβου και περιέχει αρκετές περικοπές από την Καινή Διαθήκη. Αναφέρεται και ως "Διδαχή".

Ερμηνεία των ομιλιών του Κυρίου: Γράφτηκε το 100 ή το 140 μ.Χ. Το περιεχόμενο του βιβλίου είναι οράματα που είδε ο συγγραφέας, καθώς και επισημάνσεις του για μετάνοια και την Δεύτερη Έλευση του Κυρίου. Το κείμενο της βρέθηκε στο τέλος του κειμένου της Καινής Διαθήκης, στο Σιναϊτικό χειρόγραφο της Αγίας Γραφής.

Ο Ποιμήν του Ερμά: Γράφτηκε το 100 ή το 140 μ.Χ. Το περιεχόμενο του βιβλίου είναι οράματα που είδε ο συγγραφέας, καθώς και επισημάνσεις του για μετάνοια και την Δεύτερη Έλευση του Κυρίου. Το κείμενο της βρέθηκε στο τέλος του κειμένου της Καινής Διαθήκης, στο Σιναϊτικό χειρόγραφο της Αγίας Γραφής.

Απολογία του Αριστείδου: Ο Αριστείδης ήταν αθηναίος φιλόσοφος και έγραψε την απηύθυνε προς τον Αδριανό (125 μ.Χ.) και τον Αντώνιο (137 μ.Χ.), ζητώντας την προστασία των χριστιανών από τους διωγμούς.

Β' επιστολή Κλήμεντος: Γράφτηκε ανάμεσα στο 120 και 140 μ.Χ. και πρόκειται για κήρυγμα. Δεν είναι βέβαιο εάν πρόκειται για τον Κλήμεντα που έγραψε την επιστολή προς Κορινθίους.

επιστολή Διογνήτου: Κείμενο που υπερασπίζεται τον χριστιανισμό, γραμμένο από άγνωστο συγγραφέα που ισχυρίζεται ότι υπήρξε μαθητής των Αποστόλων.

Απολογία του Ιουστίνου: Την απευθύνει στον αυτοκράτορα Αντώνιο, θέλοντας να υπερασπιστεί την χριστιανισμό και να διαμαρτυρηθεί για την εκτέλεση τριών χριστιανών χωρίς δίκη. Ο Ιουστίνος ο μάρτυρας (100-167 μ.Χ.) ήταν φιλόσοφος, ο οποίος δοκίμασε τα φιλοσοφικά συστήματα των Στωικών, Πυθαγόρειων και Πλατωνικών, πίστεψε στη διδασκαλία του Ιησού.

Διάλογος με τον Τρύφωνα: Έργο που περιέχει διαλογική συζήτηση με κάποιον εβραίο με θέμα εάν ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Μεσσίας. Συγγραφέας του ο Ιουστίνος ο μάρτυρας (έγραψε και την "Απολογία".