Η χριστιανική άποψη σε θέματα γάμου

Είναι παντρεμένοι τρία χρόνια τώρα. Την κοιτάζει, όχι πια με λατρεία, και του φαίνεται πως δεν είναι αυτή η γυναίκα που παντρεύτηκε. Τότε του είχε φανεί ανέμελη, τώρα τη βρίσκει επιπόλαια. Τότε έδειχνε ανοιχτόκαρδη κι ανοιχτοχέρα, τώρα πολυλογού και σπάταλη. Τον πιάνει πανικός... "και τώρα τι κάνουμε; Παντρεύτηκα τη λάθος γυναίκα, έκανα τη μεγαλύτερη γκάφα της ζωής μου. Ίσως έπρεπε να έχω πάρει εκείνη την άλλη, την ησυχούλα, που τότε μου φαινόταν λιγάκι άνοστη, ποιος ξέρει όμως πως θα μου 'βγαινε..."

Κι ωστόσο, η επιλογή του συντρόφου δεν είναι μια διαδικασία εύρεσης του "σωστού" ανθρώπου για σένα. Κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε εσύ ο ίδιος, και κανείς δε θα ταιριάξει απόλυτα με κάποιον άλλο, απλούστατα γιατί όλοι είμαστε τόσο μοναδικοί. Κι αν προσπαθείς να βρεις τον τέλειο, το "σωστό" σύντροφο, ύστερα θα έχεις το νου σου να παραμείνει ο άλλος "σωστός", δηλαδή εστιάζεις την προσοχή σου στο σύντροφό σου τον παρακολουθείς με το μεγενθυτικό φακό, στο κατά πόσο ανταποκρίνεται ή όχι στις προσδοκίες και τα "στάνταρ" τα δικά σου. Αυτή η στάση ωστόσο έχει επίκεντρο το "εγώ" και όχι την αγάπη για τον άλλο.

Συνήθως, όταν κάποιος λέει: "παντρεύτηκα τον λάθος άνθρωπο", ήδη στο μυαλό του ψάχνει τρόπους για να βγει από τη σχέση αυτή. Και οι λόγοι του; "Αφού βρίσκομαι με το λάθος πρόσωπο, θα πρέπει να ψάξω και να βρω ποιος είναι ο σωστός για μένα". Μερικές φορές αυτή η επιχειρηματολογία ντύνεται και με ένα... θεάρεστο λεξιλόγιο: "δεν είναι αυτός ο σύντροφος που προόρισε ο Θεός για μένα".

Αλλά ας καθίσουμε δύο λεπτά να συλλογιστούμε ποιος είναι ο στόχος και ο σκοπός του γάμου, της συμβίωσης. Ο γάμος θεσπίστηκε από τον Θεό για να μην είναι ο άνθρωπος μόνος, για να γεύεται τη συντροφικότητα και για να προσφέρει στα παιδιά του ένα ζεστό, σίγουρο, ασφαλές περιβάλλον ανάπτυξης κι ωρίμανσης. Ακόμα όμως, μέσα στους στόχους του γάμου είναι η παιδεία του Κυρίου με δυο προσωπικότητες διαφορετικές, που μέσα από την καθημερινότητα, την τριβή, τη διαφορετικότητα τους εξελίσσονται, μεταλλάσσονται, μαθαίνουν, αποκτούν νου Χριστού". Ο Απόστολος Παύλος είπε: "θέλετε να παντρεύεστε, έχει καλώς, αλλά βάσανα βάζετε στο κεφάλι σας..." (Α Κορ. 7:32-38).

Ο γάμος λοιπόν δεν τέθηκε σαν ακύμαντο ταξιδάκι αναψυχής με τον ιδανικό σύντροφο, αλλά σαν ένα μονοπάτι δύσκολο, με τον ξεχωριστό, διαφορετικό σύντροφο που έχει διαλέξει ο Θεός για σένα, σύντροφο ελλιπή εξίσου με σένα, με στόχο την κοινή πορεία, συχνά οδυνηρή, προς τη γνώση του προσώπου Του.

Άκουσα κάποιον να λέει πως το ζευγάρι μοιάζει στην αρχή με δύο αχινούς που ανταλλάσσουν "αγκαθιές" στο βάθος της θάλασσας, μα καταλήγει να είναι σαν δυο λείες, μεταξένιες πεταλίδες, ίδιες και κολλημένες πια μεταξύ τους.

Πριν από το γάμο, χρειάζεται να αξιολογήσεις προσεκτικά αυτή την άλλη προσωπικότητα με την οποία σκέφτεσαι να ενώσεις την ζωή σου, όχι όμως για να διαπιστώσεις αν είναι "σωστή, τέλεια" προσωπικότητα. για σένα, μα για να δεις αν μπορείτε να ανταποκριθείτε ο ένας στις ανάγκες του άλλου. Ψάξε τα δικά σου τα κίνητρα αν είναι υγιή, ερεύνησε τις δικές σου προσδοκίες αν είναι ρεαλιστικές. Πάνω από όλα, ερεύνησε με προσευχή το θέλημα του Θεού για σένα.

Κι αν δε χρειάζεται να ψάχνω τον "τέλειο" για μένα σύντροφο, τότε τι θα πρέπει να περιμένω, τελικά από αυτόν; Ο άνθρωπος που παντρεύεσαι είναι ο σύντροφος σου στο ταξίδι της ζωής τούτης. Το πως αποφασίζεις να σχετιστείς με τον άνθρωπο αυτό, θα επηρεάσει άμεσα την πνευματική σου πορεία και την εξέλιξή σου σαν προσωπικότητα. Μαθαίνοντας να σχετίζεσαι με το σύvτροφό σου, μαθαίνοντας να τον δέχεσαι όπως είναι, με τα προτερήματα και τις αδυναμίες του, μαθαίνοντας να είσαι "μεσίτης" στην προσευχή για το σύντροφό σου, έρχεσαι πιο κοντά στους στόχους του Θεού για σένα.

Ναι, πράγματι, συχνά μετά από κάποιο διάστημα γάμου μπορεί κάποιος να φτάσει να πει... "αμάν, την πάτησα, αυτός δεν είναι όπως τον είχα φανταστεί, δε μοιάζει να είναι τώρα καθόλου το ιδιο πρόσωπο που είχα πρωτογνωρίσει τότε". Είναι σαν να παίρνεις το αεροπλάνο για καλοκαιρινές διακοπές στην Κέρκυρα, και να προσγειώνεσαι στα Ουράλια, στη μέση του χειμώνα. Διαλέγεις να αξιοποιήσεις, όμως, αυτό που έχεις μπροστά σου. Αντί να κάνεις μπανάκι στη θάλασσα, θα κάνεις σκι στα χιόνια. Πάντως, μαζί με το Θεό, είναι μια πορεία μάθησης, ανοδική. Μαζί Του, θα είναι ένας καινούριος κόσμος, για να τον γνωρίσεις, που αλλιώτικα θα ήταν κλειστός για σένα.