Σύμφωνα με την παράδοση ο Ανανίας διετέλεσε πρώτος επίσκοπος της Δαμασκού. Πέθανε με μαρτυρικό θάνατο, αφού πρώτα βασανίστηκε από τον τοπικό ηγεμόνα και διώκτη των χριστιανών Λουκιανό και έπειτα λιθοβολήθηκε έξω από την πόλη. Η Ορθόδοξη εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 1 Οκτωβρίου.

[3]  Γιος του Νεβαδαίου, αρχιερέας των Ιουδαίων. Το 52 μ.Χ. μεταφέρθηκε φυλακισμένος στη Ρώμη και αντικαταστάθηκε από τον Ιωνάθαν. Όταν ο Ιωνάθαν δολοφονήθηκε από τον ηγεμόνα Φήλικα, ο Ανανίας άρχισε να εκτελεί τα καθήκοντα του αρχιερέα μέχρι το διορισμό του Ισμαήλ από τον Αγρίππα. Την περίοδο αυτή ο Ανανίας ανακρίνοντας τον απ. Παύλο διέταξε να τον χτυπήσουν στο στόμα (Πράξεις 23:2). Ο Παύλος τότε του είπε ότι ο Θεός θα τον χτυπούσε επειδή στάθηκε υποκριτής "σαν τοίχος ασβεστωμένος" (Πράξεις 23:3). Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε κατά την πολιορκία της Ιερουσαλήμ, όταν το σπίτι του Ανανία καταστράφηκε από φωτιά και ο ίδιος κρυμμένος μέσα στο υδραγωγείο, συνελήφθηκε και θανατώθηκε, το 67 μ.Χ. Το μίσος του Ανανία για το απ. Παύλο φαίνεται και από το γεγονός ότι κατέβηκε στην Καισάρεια για να τον κατηγορήσει μπροστά στο Φίληκα (Πράξεις 24:1).

[4]  Ιερέας, πατέρας του Μαασία και παππούς του Αζαρία, ο οποίος επισκεύασε μέρος από τα τείχη της Ιερουσαλήμ μετά την επιστροφή των Ισραηλιτών από την εξορία, το 445 π.Χ. (Νεεμίας 3:23).

[5]  Εβραϊκό όνομα του Σεδράχ (Δανιήλ 1:7). Ήταν ένας από τους αιχμαλώτους Ισραηλίτες, ο οποίος κατ' εντολή του βασιλιά της Βαβυλώνας, Ναβουχοδονόσορ, είχε επιλεγεί για να τον υπηρετεί στα ανάκτορα. Ήταν νέος, όμορφος, με μεγάλη μόρφωση και αντίληψη (Δανιήλ 1:1-7) και ένας από τους τρεις φίλους του Δανιήλ. Ο Ανανίας (Σεδράχ), αρνήθηκε να λατρεύσει το θεό του βασιλιά γι αυτό και ρίχθηκε σε φλεγόμενο καμίνι μαζί με τους δύο άλλους φίλους του, αλλά κανείς δεν έπαθε τίποτα χάρη στην προστασία του Θεού. Για το λόγο αυτό ο Ναβουχοδονόσορ έδωσε εντολή στο λαό να λατρεύει το Θεό των τριών νέων (Σεδράχ, Μισάχ, Αβδέ-νεγώ ή Αβέδ-Νεγώ). Στους ίδιους δόθηκε η διοίκηση περιοχών της Βαβυλώνας. Η ιστορία των τριών νέων καταγράφεται στο βιβλίο του Δανιήλ (κεφ. 3).

[6]  Ψευδοπροφήτης επί βασιλείας Σεδεκία στον Ιούδα, γιος του Αζώρ, από τη Γαβαών. Τιμωρήθηκε με θάνατο από το Θεό για την ασέβεια και ψευδή διδασκαλία του προς το λαό (Ιερεμίας 28:15-17). Ο προφήτης Ιερεμίας είχε προφητεύσει την τιμωρία του Ανανία.

[7]  Στρατιωτικός διοικητής του φρουρίου, του τείχους της Ιερουσαλήμ, τοποθετήθηκε από το Νεεμία. Ήταν έμπιστο άτομο που σεβόταν το Θεό περισσότερο από ότι πολλοί άλλοι (Νεεμίας 7:2).

[8]  Ιερέας ισραηλίτης, ένας από εκείνους που επέστρεψαν από την αιχμαλωσία μαζί με τον Έσδρα. Είχε παντρευτεί ξένη γυναίκα (Έσδρας 10:28).

[9]  Αρωματοποιός, εργάστηκε στις επισκευές της αποκατάστασης του προτειχίσματος του τείχους της Ιερουσαλήμ (Νεεμίας 3:8).

[10]  Αρχηγός ιερατικής συγγένειας την εποχή που αρχιερέας ήταν ο Ιωακείμ (Νεεμίας 12:12). Έπαιζε σάλπιγγα στο ναό του Θεού (Νεεμίας 12:41).

[11]  Άρχοντας του λαού του Ισραήλ, ένας από αυτούς που επισφράγισαν τη διαθήκη με το Θεό, για πίστη και υπακοή (Νεεμίας 10:23).

[12]  Γιος του αρχιμουσικού Αιμάν, μουσικός που είχε διορισθεί από το Δαβίδ στην υμνωδία του ναού του Θεού (Α' Χρονικών 25:4,23).

[13]  Στρατηγός του βασιλιά Οζία (Ουζζία), σε έναν από τους πιο οργανωμένους στρατούς (Β' Χρονικών 26:11).

[14]  Παππούς του Ιρεΐα, που συνέλαβε τον Ιερεμία (Ιερεμίας 37:13).

[15]  Αρχηγός οικογενείας Βενιαμιτών που κατοικούσαν στην Ιερουσαλήμ (Α' Χρονικών 8:24).

[16]  Γιος του Σελεμία, ένας από τους επισκευαστές του τείχους της Ιερουσαλήμ (Νεεμίας 3:30).

[17]  Ένας από τους άρχοντες του Ιωακείμ, πατέρας του Σεδεκία (Ιερεμίας 36:12).

[18]  Γιος του Ζοροβάβελ. Είχε έξη αδέρφια (Α' Χρονικών 3:19).