Συγγραφέας παροιμιών (Παροιμίες 30:1-33), τις οποίες μετέφερε με ποιητικό λόγο στους Ιθιήλ και Ούκαλ. Γιος του Ιακαί.

Προικισμένος καλλιτέχνης, του οποίου η φήμη ήταν μεγάλη. Σχεδίαζε και κατασκεύαζε με μοναδική επιδεξιότητα έργα φτιαγμένα από χρυσάφι, ασήμι και χαλκό. Επεξεργαζόταν πολύτιμους λίθους, γνώριζε τη τέχνη του ξύλου και ήταν ικανός να κάνει κάθε καλλιτεχνική εργασία (Έξοδος 31:2-5). Τον κάλεσε ο Θεός με το όνομά του (Έξοδος 35:30) για να καλλωπίσει τη Σκηνή του Μαρτυρίου. Ήταν γιος του Ουρί από τη φυλή Ιούδα.

Ποιητής, μουσικός με μεγάλη φήμη, και εφευρέτης μουσικών οργάνων.

Έγραψε βιβλίο το οποίο ήταν πιθανόν ποιητική συλλογή ύμνων και ψαλμών για τους ήρωες του Ισραήλ. Αναφέρεται στο Ιησούς του Ναυή (10:13) και στο Β' Σαμουήλ (1:18): Ο ύμνος (θρήνος) του Δαβίδ για το θάνατο των Σαούλ και Ιωνάθαν. Υποστηρίχθηκε πως ήταν συνέχεια του ύμνου της Δεβόρρας (Κριτές κεφ. 5). Το βιβλίο αυτό χάθηκε κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας.

Ο πρώτος ποιητής της Αγίας Γραφής. Το ποίημά του που αναφέρεται στις δύο γυναίκες του, την Αδά και τη Σιλλά, βρίσκεται στο βιβλίο της Γένεσης (4:23,24). Στο εβραϊκό κείμενο τα παραπάνω εδάφια είναι γραμμένα σε ποιητικό μέτρο και διακρίνονται για την ζωηρή τους έκφραση. Ήταν γιος του Μεθουσαήλ (Γένεση 4:18-24), απόγονος του Κάιν, και ο πρώτος που αναφέρεται στην Αγία Γραφή ότι έλαβε πάνω από μία γυναίκα.

Βασιλιάς και συγγραφέας παροιμιών (Παροιμίες 31:1-9) γραμμένες με ποιητικό τρόπο. Τις παροιμίες του τις οποίες δίδαξε η μητέρα του. Σχολιαστές τον ταυτίζουν με τον Σολομώντα, κάποιοι άλλοι με τον Εζεκία, η πρώτη άποψη όμως είναι η πιο πιθανή.

Συγγραφέας χιλιάδων παροιμιών και ύμνων καθώς επίσης και ψαλμών.

Χειράμ (Χιράμ)

Τεχνίτης-καλλιτέχνης στο χαλκό τον οποίο έφερε ο βασιλιάς Σολομώντας για να διακοσμήσει με χαλκό το εσωτερικό του Ναού (Α' Βασιλέων 7:13-40). Καταγόταν από τη Τύρο, ήταν γιος χήρας από τη φυλή Νεφθαλί, και ο πατέρας του ήταν Τύριος χαλκουργός.