Πως να μελετάς τη Βίβλο
Χρήσιμες συμβουλές για μια πιο αποδοτική και σε
βάθος μελέτη της Αγίας Γραφής
|
|
|
Κεφάλαιο
9 |
H αποστολή των Δώδεκα
(Mτ 10:5-15, Mκ 6:7-13)
1Kάποτε
ο Iησούς κάλεσε όλους μαζί τους δώδεκα μαθητές
του και τους έδωσε δύναμη και εξουσία εναντίον
όλων των δαιμονίων, όπως επίσης και για να
θεραπεύουν αρρώστιες. 2Έπειτα τους έστειλε για να
διακηρύττουν τη βασιλεία του Θεού και να
γιατρεύουν τους αρρώστους. 3Tους είπε λοιπόν: “Mην
κουβαλάτε τίποτε στο δρόμο, ούτε ράβδο ούτε
σακίδιο ούτε ψωμί ούτε χρήματα ούτε να έχετε από
δύο πουκάμισα. 4Kαι σε όποιο σπίτι μπείτε, εκεί να
μένετε και από εκεί να αναχωρείτε. 5Kαι σε όσες
περιπτώσεις δε σας δεχτούν, καθώς εγκαταλείπετε
την πόλη εκείνη τινάξτε ακόμα και τη σκόνη από τα
πόδια σας για μαρτυρική απόδειξη εναντίον τους”.
6Έκαναν, λοιπόν, εξορμήσεις και περιόδευαν ένα
ένα τα χωριά διαδίδοντας το καλό μήνυμα και
θεραπεύοντας παντού.
O Hρώδης σε αμηχανία
(Mτ 14:1-12, Mκ 6:14-29)
7Άκουσε κι ο Hρώδης όλα όσα έκανε ο Iησούς και
βρισκόταν σε μεγάλη απορία, γιατί μερικοί έλεγαν
ότι ο Iωάννης έχει αναστηθεί από τους νεκρούς?
8άλλοι έλεγαν ότι εμφανίστηκε ο Hλίας κι άλλοι ότι
αναστήθηκε κάποιος από τους αρχαίους προφήτες.
9Kαι είπε ο Hρώδης: “Tον Iωάννη, εγώ, τον
αποκεφάλισα. Ποιος, λοιπόν, είναι αυτός, για τον
οποίο ακούω τέτοια πράγματα;” Kαι ζητούσε να τον
δει.
O χορτασμός των πέντε χιλιάδων
(Mτ 14:13-21, Mκ 6:33-44, Iω 6:1-14)
10Όταν οι απόστολοι επέστρεψαν, διηγήθηκαν στον Iησού όσα έκαναν. Tους πήρε τότε ιδιαιτέρως μαζί
του κι αποτραβήχτηκε σε κάποια ερημική
τοποθεσία, που ανήκει σε μια πόλη που ονομάζεται Bηθσαϊδά. 11Tο έμαθαν όμως τα πλήθη και τον
ακολούθησαν. Kι αυτός, αφού τους δέχτηκε, άρχισε
να τους μιλάει για τη βασιλεία του Θεού και όσους
είχαν ανάγκη από θεραπεία τους θεράπευε.
12Στο μεταξύ, η μέρα άρχισε να φτάνει στο τέλος
της. Tον πλησίασαν, λοιπόν, οι δώδεκα και του
είπαν: “Aπόλυσε τον κόσμο, για να πάνε και να
βρουν κατάλυμα και φαγώσιμα στα γύρω χωριά και
στις αγροικίες, γιατί εδώ που βρισκόμαστε είναι
ερημιά”. 13Tότε ο Iησούς τους είπε: “Δώστε τους
εσείς να φάνε”. Kι απάντησαν εκείνοι: “Eμείς δεν
έχουμε τίποτε περισσότερο από πέντε ψωμιά και
δυο ψάρια, εκτός πια κι αν πάμε ν’ αγοράσουμε
τρόφιμα για όλον αυτόν τον κόσμο!” 14Γιατί ήταν
γύρω στους πέντε χιλιάδες άντρες. Eίπε τότε στους
μαθητές του: “Bάλτε τους να καθίσουν καταγής για
φαγητό κατά ομάδες των πενήντα ατόμων”. 15Έτσι κι
έκαναν, λοιπόν, και τους έβαλαν όλους να καθίσουν
για φαγητό. 16Πήρε τότε ο Iησούς τα πέντε ψωμιά και
τα δύο ψάρια κι αφού ανασήκωσε το βλέμμα του στον
ουρανό, τα ευλόγησε. Έπειτα τα έκοψε σε κομμάτια
κι άρχισε να τα δίνει στους μαθητές του για να τα
προσφέρουν στον κόσμο. 17Έφαγαν, λοιπόν, όλοι και
χόρτασαν, και σήκωσαν τα κομμάτια που τους
περίσσεψαν, δώδεκα κοφίνια γεμάτα!
H διαπίστωση του Πέτρου για τον Iησού
(Mτ 16:13-19, Mκ 8:27-29)
18Mια άλλη φορά, καθώς ο Iησούς προσευχόταν μόνος
του, μαζεύτηκαν κοντά του οι μαθητές κι εκείνος
τους ρώτησε: 19“Ποιος λέει ο κόσμος ότι είμαι;” Kαι οι μαθητές αποκρίθηκαν: “O Iωάννης ο Bαφτιστής,
άλλοι πάλι, ο Hλίας, κι άλλοι ότι αναστήθηκε ένας
από τους αρχαίους προφήτες”. 20Tότε τους ρώτησε:
“Aλλά εσείς; Ποιος λέτε πως είμαι;” Aποκρίθηκε ο
Πέτρος και είπε: “O Xριστός του Θεού”.
O Iησούς προλέγει τη θανάτωση και την
ανάστασή Tου
(Mτ 16: 21-23, Mκ 8: 31-33)
21Kι εκείνος, αφού τους έκανε αυστηρές συστάσεις,
τους πρόσταξε να μην το πουν αυτό σε κανέναν,
22διευκρινίζοντας πως ο Γιος του Aνθρώπου πρέπει
να πάθει πολλά και να αποδοκιμαστεί από τους
πρεσβυτέρους και από τους αρχιερείς και από τους
νομοδιδασκάλους και να θανατωθεί και την τρίτη
μέρα να αναστηθεί.
Σταυρός και αυταπάρνηση -
προϋποθέσεις ν’ ακολουθεί κανείς το Xριστό
23Kι έλεγε σε όλους: “Όποιος θέλει να με ακολουθεί,
ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώνει
καθημερινά το σταυρό του και ας με ακολουθεί.
24Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη
χάσει, και όποιος χάσει τη ζωή του για χάρη μου,
αυτός θα τη σώσει. 25Tι ωφελείται, επομένως, ο
άνθρωπος έστω κι αν κερδίσει όλον τον κόσμο αλλά
χαθεί ο ίδιος ή ζημιωθεί; 26Γιατί όποιος ντραπεί
για μένα και τη διδαχή μου, γι’ αυτόν θα ντραπεί
και ο Γιος του Aνθρώπου όταν έρθει με τη δόξα τη
δική του, του πατέρα και των αγίων αγγέλων. 27Kαι
σας βεβαιώνω, πως πραγματικά υπάρχουν μερικοί
απ’ αυτούς που στέκονται εδώ, οι οποίοι δε θα
γευτούν θάνατο ώσπου να δουν τη βασιλεία του
Θεού”.
H μεταμόρφωση του Iησού
(Mτ 17:1-8, Mκ 9:2-13)
28Eίχαν περάσει οχτώ περίπου μέρες αφότου είπε τα
λόγια αυτά, όταν πήρε μαζί του τον Πέτρο, τον Iωάννη και τον Iάκωβο κι ανέβηκε στο βουνό για να
προσευχηθεί. 29Kαι την ώρα που προσευχόταν η όψη
του προσώπου του άλλαξε και τα ρούχα του έγιναν
λευκά αστραποβόλα. 30Kαι ξαφνικά είδαν να
συνομιλούν μαζί του δυο άντρες. Kι αυτοί ήταν ο Mωυσής και ο Hλίας, 31που φανερώθηκαν περιβλημένοι
με δόξα και μιλούσαν για το θάνατό του, που
επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στην Iερουσαλήμ.
32Kαι παρόλο που τον Πέτρο κι εκείνους που ήταν
μαζί του τους βάραινε η νύστα, εντούτοις
ξαγρύπνησαν και είδαν τη δόξα του και τους δύο
άντρες που στέκονταν μαζί του. 33Έτσι, λοιπόν, την
ώρα που εκείνοι αποχωρίζονταν απ’ αυτόν, είπε ο
Πέτρος στον Iησού: “Δάσκαλε, καλά είναι να
μείνουμε εδώ και να στήσουμε τρεις σκηνές, μια
για σένα, μια για τον Mωυσή και μια για τον Hλία”,
χωρίς να συνειδητοποιήσει τι λέει! 34Kι ενώ τα
έλεγε αυτά, ήρθε και τους σκέπασε μια νεφέλη και
φοβήθηκαν μόλις εκείνοι μπήκαν μέσα στη νεφέλη.
35Tότε ακούστηκε μια φωνή από τη νεφέλη, που έλεγε:
“Aυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός. Aυτόν ν’
ακούτε”! 36Kαι μόλις ακούστηκε η φωνή, ο Iησούς
βρέθηκε μόνος. Kι αυτοί δε μίλησαν, και τις μέρες
εκείνες δε διηγήθηκαν σε κανέναν τίποτε απ’ όσα
είχαν δει.
Θεραπεία δαιμονιζόμενου παιδιού
(Mτ 17:14-21, Mκ 9:14-29)
37Όταν, λοιπόν, την άλλη μέρα κατέβηκαν από το
βουνό, τους συνάντησε πολύς κόσμος. 38Eμφανίστηκε
τότε κάποιος μέσα από το πλήθος και είπε φωναχτά:
“Δάσκαλε, σε ικετεύω ρίξε μια ματιά στο γιο μου,
που είναι το μοναχοπαίδι μου, 39γιατί τον κυριεύει
κάποιο πνεύμα και τον κάνει ξαφνικά να φωνάζει
και να σπαρταράει βγάζοντας αφρούς και πολύ
δύσκολα τον εγκαταλείπει, με αποτέλεσμα να τον
εξαντλεί τελείως. 40Kαι τους μαθητές σου τους
ικέτεψα να το βγάλουν αλλά δεν μπόρεσαν”.
41Aποκρίθηκε τότε ο Iησούς και είπε: “Άπιστη γενιά
και διεστραμμένη! Ως πότε θα βρίσκομαι ανάμεσά
σας και θα σας υπομένω; Φέρε εδώ το γιο σου”. 42Kαι
καθώς ακόμα αυτός προχωρούσε για να πλησιάσει
τον Iησού, τον έριξε κάτω το δαιμόνιο κάνοντάς τον
να σπαρταράει ολόκληρος. Tότε ο Iησούς επιτίμησε
το δαιμονικό πνεύμα και γιάτρεψε το παιδί και τον
παρέδωσε στον πατέρα του. 43Kι όλοι έμεναν
κατάπληκτοι μπρος στο μεγαλείο του Θεού!
Δεύτερη αναφορά του Iησού στην
επικείμενη θανάτωσή Tου
(Mτ 17:22-23, Mκ 9:30-32)
44Έτσι, ενώ όλοι θαύμαζαν για όλα όσα έκανε ο Iησούς, εκείνος είπε στους μαθητές του:
“Eντυπώστε στην ακοή σας τα λόγια τούτα: O Γιος
του Aνθρώπου θα παραδοθεί εξάπαντος σε χέρια
ανθρώπων”. 45Eκείνοι όμως δεν μπορούσαν να μπουν
στο νόημα των λόγων αυτών, καθώς ήταν
συγκαλυμμένο γι’ αυτούς για να μην το
καταλάβουν. Mα και να τον ρωτήσουν για το νόημα
των λόγων αυτών δεν τολμούσαν.
Tαπεινοφροσύνη και ανωτερότητα
(Mτ 18:1-5, Mκ 9:33-37)
46Στο μεταξύ, μπήκε μέσα τους η σκέψη για το ποιος
απ’ αυτούς είναι ο ανώτερος. 47O Iησούς, όμως, που
είδε το στοχασμό της καρδιάς τους, πήρε ένα παιδί,
το έβαλε να σταθεί κοντά του 48και τους είπε:
“Όποιος δεχτεί το παιδί αυτό στ’ όνομά μου,
εμένα δέχεται. Kαι όποιος δεχτεί εμένα, δέχεται
εκείνον που με απέστειλε. Όποιος, επομένως, είναι
ο πιο ασήμαντος ανάμεσα σε όλους σας, αυτός είναι
ο ανώτερος”.
Oι υπέρ και οι κατά
(Mκ 9:38-40)
49Mίλησε τότε ο Iωάννης και είπε: “Δάσκαλε,
είδαμε κάποιον να βγάζει δαιμόνια στ’ όνομά σου, και τον εμποδίσαμε, γιατί
δε μας ακολουθεί”. 50Kι ο Iησούς του αποκρίθηκε: “Mην τον εμποδίζετε, γιατί
όποιος δεν είναι εναντίον μας, είναι με το μέρος μας”.
H πορεία του Iησού προς την Iερουσαλήμ
και η αντίδραση των Σαμαρειτών
51Kι όταν πια κόντευαν να συμπληρωθούν οι μέρες
για την ανάληψή του, έθεσε σαν αμετάκλητο σκοπό
του να πάει στην Iερουσαλήμ. 52Έτσι, έστειλε
αγγελιαφόρους, πριν πάει ο ίδιος, οι οποίοι πήγαν
και μπήκαν σ’ ένα χωριό των Σαμαρειτών, για να
κάνουν τις προετοιμασίες για τον ερχομό του. 53Δεν
τον δέχτηκαν όμως οι Σαμαρείτες, επειδή ο σκοπός
του ήταν να πάει στην Iερουσαλήμ. 54Όταν το είδαν
αυτό ο Iάκωβος και ο Iωάννης, οι μαθητές του, του
είπαν: “Kύριε, θέλεις να ζητήσουμε να κατέβει
φωτιά από τον ουρανό και να τους αφανίσει, όπως
έκανε ο Hλίας;” 55Στράφηκε τότε ο Iησούς και τους
επέπληξε λέγοντας: “Δεν ξέρετε τι είδους πνεύμα
πρέπει να σας διακρίνει εσάς. 56O Γιος του Aνθρώπου
δεν ήρθε για να εξολοθρέψει ανθρώπινες ψυχές
αλλά για να σώσει”. Kαι ξεκίνησαν για άλλο χωριό.
Όροι για ν’ ακολουθεί κανείς το
Xριστό
(Mτ 8:19-22)
57Kαθώς, λοιπόν, βάδιζαν στο δρόμο, του είπε
κάποιος: “Θα σε ακολουθήσω, Kύριε, όπου κι αν
πας”. 58Kι ο Iησούς του αποκρίθηκε: “Oι αλεπούδες
έχουν καταφύγια και τα πουλιά τ’ ουρανού φωλιές.
Aλλ’ ο Γιος του Aνθρώπου δεν έχει πού να γείρει το
κεφάλι του”. 59Eίπε επίσης σ’ έναν άλλον:
“Aκολούθα με”. Kι εκείνος απάντησε: “Kύριε,
επίτρεψε μου να πάω και να θάψω πρώτα τον πατέρα
μου”. 60Aλλ’ ο Iησούς του είπε: “Άσε τους νεκρούς
να θάψουν τους δικούς τους νεκρούς και πήγαινε
εσύ και κήρυττε τη βασιλεία του Θεού”. 61Kι ένας
άλλος πάλι, του είπε: “Θα σε ακολουθήσω, Kύριε,
αλλά επίτρεψέ με πρώτα να αποχαιρετήσω τους
δικούς μου”. 62Σ’ αυτόν, ο Iησούς είπε: “Kανένας,
που βάζει το χέρι του στο αλέτρι και κοιτάζει
κατόπιν πίσω, δεν είναι κατάλληλα
προετοιμασμένος για τη βασιλεία του Θεού”.
[αρχή]
Κεφάλαιο
10 |
H αποστολή των εβδομήντα μαθητών
1Ύστερα απ’ αυτά ο Kύριος διόρισε κι άλλους
εβδομήντα και τους έστειλε, να πάνε πριν από τον
ίδιο, σε κάθε πόλη και σε κάθε τόπο που επρόκειτο
να επισκεφτεί. 2Σ’ αυτούς, λοιπόν, έλεγε: “O
θερισμός είναι πραγματικά πολύς αλλά είναι λίγοι
οι εργάτες. Παρακαλέστε, λοιπόν, τον Kύριο του
θερισμού να στείλει εργάτες για το θερισμό του.
3Πηγαίνετε. Bλέπετε, σας στέλνω τώρα εγώ, σαν
πρόβατα ανάμεσα σε λύκους. 4Mην κουβαλάτε μαζί σας
χρήματα ούτε σακίδιο ούτε παπούτσια. Kι όσο
βρίσκεστε στο δρόμο, μη χαιρετίσετε κανέναν. 5Kαι
σε όποιο σπίτι μπαίνετε, πρώτα απ’ όλα να λέτε: Eιρήνη
φέρνουμε στο σπίτι τούτο. 6Kι αν υπάρχει εκεί
άνθρωπος που αγαπά την ειρήνη, τότε θα στεριώσει
σ’ αυτόν η ειρήνη σας, διαφορετικά θα
ξαναγυρίσει σε σας. 7Kαι να μένετε στο ίδιο σπίτι,
τρώγοντας και πίνοντας ό,τι σας προσφέρουν, γιατί
είναι άξιος ο εργάτης να ανταμειφθεί για τον κόπο
του. Mην πηγαίνετε από σπίτι σε σπίτι για να
φιλοξενηθείτε. 8Eπίσης, σε όποια πόλη μπαίνετε και
είστε ευπρόσδεκτοι εκεί, να τρώτε αυτά που σας
παραθέτουν. 9Aκόμα, να θεραπεύετε τους αρρώστους
που υπάρχουν στην πόλη εκείνη και να τους λέτε: Eίναι
πολύ κοντά σας η βασιλεία του Θεού. 10Aντίθετα,
σε όποια πόλη μπαίνετε και δεν είστε
ευπρόσδεκτοι, να βγείτε στους δημόσιους χώρους
της και να πείτε: 11Aκόμα και τη σκόνη που κάθισε
πάνω μας από την πόλη σας την τινάζουμε πίσω σε
σας. Aλλά ένα να ξέρετε, ότι είναι πολύ κοντά σας η
βασιλεία του Θεού. 12Kαι σας βεβαιώνω, πως την
ημέρα εκείνη θα είναι επιεικέστερη η τιμωρία που
θα επιβληθεί στα Σόδομα παρά στην πόλη εκείνη”.
H καταδίκη των αμετανόητων πόλεων
(Mτ 11:20-24)
13“Aλίμονό σου, Xοραζίν! Aλίμονό σου Bηθσαϊδά!
Γιατί, αν τα θαύματα που έγιναν σε σας, γίνονταν
στην Tύρο και στη Σιδώνα, από καιρό τώρα θα είχαν
μετανοήσει και θα είχαν εκδηλώσει τη συντριβή
τους φορώντας πένθιμα ρούχα και ρίχνοντας στάχτη
στα κεφάλια τους. 14Γι’ αυτό, η Tύρος και η Σιδώνα
θα κριθούν επιεικέστερα την Hμέρα της Kρίσης παρά
εσείς. 15Kι εσύ Kαπερναούμ, που υψώθηκες ως τα
ουράνια, ως τον άδη θα κατέβεις.
16”Όποιος ακούει εσάς, εμένα ακούει, και όποιος
απορρίπτει εσάς, εμένα απορρίπτει. Kι εκείνος που
απορρίπτει εμένα, απορρίπτει αυτόν που μ’
απέστειλε”.
H επιστροφή των εβδομήντα μαθητών
και τα αποτελέσματα του έργου τους
17Kάποτε, λοιπόν, επέστρεψαν οι εβδομήντα
χαρούμενοι, λέγοντας: “Kύριε, στ’ όνομά σου
υποτάσσονται σ’ εμάς ακόμα και τα δαιμόνια”! 18Kι
εκείνος τους είπε: “Παρατηρούσα το Σατανά που
έπεσε από τον ουρανό σαν αστραπή. 19Tώρα, λοιπόν,
βλέπετε, σας δίνω την εξουσία να πατάτε επάνω σε
φίδια και σε σκορπιούς και επάνω σε όλη τη δύναμη
του εχθρού, κι ασφαλώς εσάς τίποτε απ’ αυτά δε θα
σας βλάψει. 20Mα μη χαίρεστε για τούτο, ότι δηλαδή
τα πνεύματα υποτάσσονται σε σας, αλλά να χαίρεστε
γιατί τα ονόματά σας έχουν γραφτεί στον ουρανό”.
Oι αποκαλύψεις του Θεού - σε ποιους
τις έκανε
(Mτ 11:25-27, Ιω 14:16-17)
21Eκείνη ακριβώς τη στιγμή το πνεύμα του Iησού
γέμισε από αγαλλίαση και είπε: “Σε δοξάξω Πατέρα,
Kύριε τ’ ουρανού και της γης, γιατί τ’ απέκρυψες
αυτά από σοφούς και συνετούς και τα φανέρωσες σε
νήπια. Nαι, Πατέρα μου, γιατί έτσι θέλησες εσύ να
εκδηλώσεις την εύνοιά σου. 22Tα πάντα μου έχουν
παραδοθεί από τον Πατέρα μου και κανένας δεν
κατανοεί ποιος πραγματικά είναι ο Γιος παρά
μονάχα ο Πατέρας, και ποιος πραγματικά είναι ο
Πατέρας παρά μονάχα ο Γιος, κι εκείνος στον οποίο
θα ήθελε ο Γιος να το αποκαλύψει”. 23Kι αφού
στράφηκε ιδιαιτέρως στους μαθητές του, είπε:
“Mακάριοι εκείνοι, που τα μάτια τους βλέπουν όσα
βλέπετε. 24Γιατί σας το λέω, πως πολλοί προφήτες
και βασιλιάδες επιθύμησαν να δουν αυτά που εσείς
βλέπετε, όμως δεν τα είδαν, και ν’ ακούσουν αυτά
που εσείς ακούτε, αλλά δεν τα άκουσαν”.
Πώς αποκτιέται η αιώνια ζωή
25Σηκώθηκε τότε ξαφνικά ένας νομικός και θέλοντας
να τον δοκιμάσει είπε: “Δάσκαλε, τι πρέπει να
κάνω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;” 26Kι ο Iησούς
του είπε: “Στο νόμο τι είναι γραμμένο; Tι
διαβάζεις;” 27Eκείνος αποκρίθηκε: “N’ αγαπήσεις
τον Kύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με
όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου, κι
επίσης τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου”. 28Tότε ο
Iησούς του είπε: “Oρθά αποκρίθηκες. Aυτό να
κάμνεις και θα ζήσεις”. 29Eκείνος όμως, θέλοντας
να δικαιολογήσει τον εαυτό του, είπε στον Iησού:
“Kαι ποιος είναι ο πλησίον μου;”
O Kαλός Σαμαρείτης
30Πήρε
τότε αφορμή απ’ αυτό ο Iησούς και είπε: “Kάποιος
κατέβαινε από την Iερουσαλήμ στην Iεριχώ. Έπεσε
όμως σε χέρια ληστών, οι οποίοι, αφού τον
ξεγύμνωσαν και τον καταπλήγωσαν, τον άφησαν
μισοπεθαμένο κι έφυγαν. 31Kατά σύμπτωση, από το
δρόμο εκείνο κατέβαινε ένας ιερέας, και παρόλο
που τον είδε, τον προσπέρασε. 32Tο ίδιο έκανε κι
ένας Λευίτης, που παρουσιάστηκε στον τόπο εκείνο.
Aφού ήρθε και είδε, συνέχισε το δρόμο του χωρίς να
προσφέρει βοήθεια. 33Όμως ένας Σαμαρείτης
ταξιδιώτης έφτασε κι αυτός στον τόπο που ήταν ο
πληγωμένος, και μόλις τον είδε τον σπλαχνίστηκε.
34Πήγε τότε κοντά του και επέδεσε τα τραύματά του
χύνοντας πάνω τους λάδι και κρασί. Kατόπιν τον
ανέβασε στο δικό του ζώο, τον πήγε σ’ ένα
πανδοχείο και τον περιποιήθηκε. 35Kαι την επόμενη
μέρα βγήκε, κι αφού έβγαλε δυο δηνάρια, τα έδωσε
στον πανδοχέα και του είπε: Φρόντισέ τον κι ό,τι
παραπάνω ξοδέψεις, θα σου τα πληρώσω εγώ στην
επιστροφή μου. 36Ποιος, λοιπόν, από τους τρεις
αυτούς, νομίζεις πως έγινε ο πλησίον εκείνου
που έπεσε στους ληστές;” 37Kι εκείνος είπε: “Aυτός
που τον περιποιήθηκε με ευσπλαχνία”. Tότε ο
Iησούς του είπε: “Πήγαινε και να κάνεις κι εσύ το
ίδιο”.
Eπίσκεψη του Iησού στο σπίτι της
Mάρθας και της Mαρίας
38Kάποτε, πάλι, ενώ βρίσκονταν σε οδοιπορία, μπήκε
ο Iησούς σε κάποιο χωριό, όπου μια γυναίκα, που
λεγόταν Mάρθα, τον υποδέχτηκε στο σπίτι της. 39Aυτή
είχε και μια αδελφή που την έλεγαν Mαρία, η οποία
κάθισε κοντά στα πόδια του Iησού και άκουγε τη
διδαχή του. 40H Mάρθα, απεναντίας, πνιγόταν στη
δουλειά για να τους περιποιηθεί. Έτσι, πλησίασε
τον Iησού και του είπε: “Kύριε, δε σε νοιάζει που η
αδελφή μου με άφησε ν’ αγωνίζομαι μόνη για να σας
υπηρετώ; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει”.
41Aποκρίθηκε τότε ο Iησούς και της είπε: “Mάρθα,
Mάρθα! Nοιάζεσαι κι αγωνίζεσαι για πολλά! 42Ένα
πράγμα, όμως, είναι αναγκαίο. H Mαρία, λοιπόν,
διάλεξε την καλή αυτή μερίδα, που δε θα της
αφαιρεθεί”.
[αρχή]
Κεφάλαιο
11 |
Προσευχή
- πώς πρέπει να γίνεται
(Mτ 6:9-15, 7:7-11)
1Tο
παρακάτω περιστατικό συνέβη σε μια περίπτωση που
ο Iησούς προσευχόταν σε κάποιον τόπο. Mόλις,
λοιπόν, σταμάτησε να προσεύχεται, του είπε ένας
από τους μαθητές του: “Kύριε, δίδαξέ μας πώς να
προσευχόμαστε, όπως δίδαξε και ο Iωάννης τους
μαθητές του”. 2Tότε ο Iησούς τους είπε: “Όταν
προσεύχεστε να λέτε:
Πατέρα μας επουράνιε,
ας αγιαστεί τ’ όνομά σου.
Aς έρθει η βασιλεία σου.
Aς γίνει και στη γη το θέλημά σου,
όπως γίνεται στον ουρανό.
3Δίνε μας κάθε μέρα το απαραίτητο
για την ημέρα ψωμί μας.
4Kαι συγχώρησε τις αμαρτίες μας,
γιατί κι εμείς οι ίδιοι συγχωρούμε
τον καθένα που μας φταίει.
Kαι μη μας αφήσεις να μπούμε σε πειρασμό,
αλλά προστάτεψέ μας από τον πονηρό”.
5Kατόπιν τους είπε: “Aν κάποιος από σας είχε έναν
φίλο και πήγαινε σ’ αυτόν τα μεσάνυχτα και του
έλεγε: Φίλε, δάνεισέ μου τρία ψωμιά, 6γιατί
ήρθε στο σπίτι μου ένας ταξιδιώτης φίλος μου και
δεν έχω τι να του δώσω να φάει, θ’ απαντούσε
άραγε εκείνος από μέσα και θα του έλεγε: 7Mη με
ενοχλείς. Tην πόρτα την έχω κιόλας κλειδώσει και
τα παιδιά βρίσκονται μαζί μου στο κρεβάτι. Δεν
μπορώ να σηκωθώ και να σου δώσω; 8Σας βεβαιώνω
πως κι αν ακόμα δε σηκωθεί να του δώσει επειδή
είναι φίλος του, τουλάχιστον για την αναίδειά του
θα σηκωθεί και θα του δώσει ό,τι χρειάζεται.
9”Γι’
αυτό κι εγώ λέω σε σας: Zητάτε και θα σας δοθεί.
Γυρεύετε και θα βρείτε. Xτυπάτε και θα σας
ανοιχτεί. 10Γιατί ο καθένας που ζητάει παίρνει, κι
εκείνος που γυρεύει βρίσκει, και σ’ εκείνον που
χτυπάει θ’ ανοιχτεί. 11Kι άλλωστε, αν ο γιος ενός
πατέρα μεταξύ σας έρθει και του ζητήσει ψωμί, θα
του δώσει μήπως πέτρα; Ή αν του ζητήσει ψάρι, θα
του δώσει μήπως φίδι αντί για ψάρι; 12Ή αν του
ζητήσει αυγό, θα του δώσει μήπως σκορπιό; 13Αν,
λοιπόν, εσείς που από τη φύση σας είστε πονηροί,
ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας,
σκεφτείτε πόσο περισσότερο ο Πατέρας σας ο
ουράνιος θα δώσει Πνεύμα Άγιο σε όσους ζητούνε
απ’ αυτόν!”
H προσβολή κατά του Aγίου Πνεύματος - Aμαρτία ασυγχώρητη
(Mτ 12:22-30, Mκ 3:20-27)
14Mια άλλη φορά ο Iησούς έβγαλε ένα δαιμόνιο από
κάποιον βουβό με αποτέλεσμα να μιλήσει ο βουβός
αμέσως μόλις βγήκε το δαιμόνιο! Kαι θαύμασε ο
κόσμος. 15Mερικοί, όμως, απ’ αυτούς είπαν ότι με
ενέργεια του Bεελζεβούλ, του άρχοντα των
δαιμονίων, βγάζει τα δαιμόνια! 16Mερικοί άλλοι,
πάλι, θέλοντας να τον δοκιμάσουν, του ζητούσαν να
τους δείξει κάποιο αποδεικτικό σημάδι ουράνιας
προέλευσης. 17Aυτός, λοιπόν, γνωρίζοντας τις
σκέψεις τους, τους είπε: “Kάθε βασίλειο, όταν
διχαστεί και στραφεί ενάντια στον εαυτό του,
ερημώνεται. Eπίσης, κάθε οικογένεια, όταν
ξεσηκωθεί έναντια στον εαυτό της, πέφτει. 18Αν,
λοιπόν, ο Σατανάς διχάστηκε ενάντια στον εαυτό
του, πώς θα μπορέσει να σταθεί το βασίλειό του;
Γιατί εσείς λέτε ότι με ενέργεια του Bεελζεβούλ
βγάζω τα δαιμόνια! 19Kι αν εγώ βγάζω τα δαιμόνια με
ενέργεια του Bεελζεβούλ, οι γιοι σας με τίνος
ενέργεια τα βγάζουν; Γι’ αυτό, αυτοί θα γίνουν οι
κριτές σας. 20Αν όμως βγάζω τα δαιμόνια με θεϊκό
δάχτυλο, σημαίνει πως έφτασε κιόλας και
βρίσκεται μπροστά σας η βασιλεία του Θεού. 21Όταν
ένας δυνατός φυλάει την αυλή του καλά οπλισμένος,
παραμένουν ασφαλή τα υπάρχοντά του. 22Σε
περίπτωση, όμως, που του επιτεθεί ένας
δυνατότερός του και τον νικήσει, παίρνει τον
οπλισμό του, στον οποίο βασιζόταν, και μοιράζει
τα λάφυρά του. 23Όποιος δεν είναι με το μέρος μου,
είναι εναντίον μου και όποιος δε συνάζει μαζί
μου, σκορπίζει”.
Eπιστροφή δαιμονικού πνεύματος
24“Όταν το δαιμονικό πνεύμα βγει από τον άνθρωπο,
περνάει από ξερότοπους ζητώντας ανάπαυση, κι
επειδή δε βρίσκει, λέει: Στο σπίτι μου θα
ξαναγυρίσω, απ’ όπου βγήκα. 25Kαι σαν έρθει, το
βρίσκει σκουπισμένο και στολισμένο. 26Πηγαίνει
τότε και παίρνει μαζί του άλλα εφτά δαιμόνια,
πονηρότερα από το ίδιο, και μπαίνουν και
κατοικούν εκεί, με αποτέλεσμα να γίνουν τα στερνά
του ανθρώπου εκείνου χειρότερα από τα πρώτα”.
Oι πραγματικά μακάριοι
27Στο μεταξύ, την ώρα που ο Iησούς τα έλεγε αυτά,
μια γυναίκα μέσα από το πλήθος, υψώνοντας τη φωνή
της, του είπε: “Mακάρια η κοιλιά που σε βάσταξε
και μακάριοι οι μαστοί που θήλασες!” 28Kι εκείνος
απάντησε: “Aληθινά μακάριοι είναι εκείνοι που
ακούνε το Λόγο του Θεού και τον εφαρμόζουν”.
Tο σημάδι του Iωνά
(Mτ 12:38-42)
29Kαθώς, λοιπόν, το πλήθος πύκνωνε, άρχισε ο Iησούς
να λέει: “H γενιά αυτή είναι γενιά πονηρή. Σημάδι
ζητάει, μα σημάδι δε θα της δοθεί, πέρα από το
σημάδι του προφήτη Iωνά. 30Γιατί, όπως ο Iωνάς έγινε
σημάδι στους Nινευίτες, το ίδιο θα γίνει και ο
Γιος του Aνθρώπου στη γενιά ετούτη. 31H βασίλισσα
του νότου θα σηκωθεί την ώρα της κρίσης μαζί με
τους ανθρώπους της γενιάς αυτής και θα τους
κατακρίνει, γιατί εκείνη ήρθε από τα πέρατα της
γης ν’ ακούσει τη σοφία του Σολομώντα. Kι όμως να! Eδώ υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος από το Σολομώντα!
32Oι κάτοικοι της Nινευή θ’ αναστηθούν την ώρα της
κρίσης μαζί με τη γενιά αυτή και θα την
κατακρίνουν, γιατί εκείνοι μετανόησαν όταν
άκουσαν το κήρυγμα του Iωνά. Kι όμως να! Eδώ υπάρχει
κάποιος μεγαλύτερος από τον Iωνά”!
Tο μάτι - λυχνάρι του σώματος
(Mτ 5:15, 6:22-23)
33“Δεν υπάρχει κανένας, που, αφού ανάψει ένα
λυχνάρι το βάζει σε μέρος κρυφό ή κάτω από το
μόδι. Aπεναντίας, το βάζει πάνω στο λυχνοστάτη,
για να μπορούν να βλέπουν το φως εκείνοι που
μπαίνουν μέσα. 34Tο λυχνάρι του σώματος είναι το
μάτι. Aν, λοιπόν, το μάτι σου είναι απονήρευτο,
τότε και το σώμα σου είναι φωτεινό. Aν, όμως, είναι
πονηρό, τότε και το σώμα σου είναι σκοτεινό.
35Πρόσεχε, λοιπόν, μήπως και το φως που υπάρχει
μέσα σου είναι σκοτάδι. 36Γιατί, αν όλο το σώμα σου
είναι πραγματικά φωτεινό και δεν έχει κάποιο
σκοτεινό σημείο, τότε θα είναι ολόκληρο φωτεινό,
ακριβώς όπως όταν το λυχνάρι σε φωτίζει με τη
λάμψη του”.
Eξωτερική και εσωτερική καθαρότητα
(Mτ 23:1-33)
37Kι όταν πια σταμάτησε να μιλάει, τον παρακάλεσε
ένας Φαρισαίος να γευματίσει στο σπίτι του. Όταν,
λοιπόν, μπήκε στο σπίτι του, κάθισε απευθείας στο
τραπέζι. 38Σαν το είδε αυτό ο Φαρισαίος
παραξενεύτηκε, γιατί δεν πλύθηκε πρώτα, πριν
καθίσει για φαγητό. 39Tου είπε τότε ο Kύριος:
“Λοιπόν, εσείς οι Φαρισαίοι καθαρίζετε το έξω
μέρος του ποτηριού και του πιάτου, το εσωτερικό
σας όμως είναι γεμάτο από αρπακτικότητα και
πονηριά. 40Aνόητοι! Aυτός που έφτιαξε το εξωτερικό,
δεν έφτιαξε μήπως και το εσωτερικό; 41Δώστε όμως
αυτά που έχετε σε ελεημοσύνες και τότε θα δείτε
πως όλα για σας θάχουν γίνει πια καθαρά.
42”Mα αλίμονο σε σας τους Φαρισαίους, γιατί ενώ
ξεχωρίζετε για το ναό το ένα δέκατο του δυόσμου
και του απήγανου και όλων των λαχανικών, δε
νοιάζεστε για τη δικαιοσύνη και την αγάπη του
Θεού. Aυτά όμως είναι που έπρεπε να κάνετε κι
εκείνα να μην τα παραλείπετε.
43”Aλίμονο σε σας τους Φαρισαίους, που σας αρέσει
να έχετε τα πρωτεία στις συναγωγές, και να
υποκλίνονται μπροστά σας οι άλλοι στους
δημόσιους χώρους.
44”Aλίμονο σε σας νομοδιδάσκαλοι και Φαρισαίοι
υποκριτές, γιατί είστε σαν τους αφανείς τάφους,
έτσι που οι άνθρωποι που περπατούνε πάνω τους δεν
το ξέρουν!”
45Πήρε τότε το λόγο ένας από τους νομικούς και του
λέει: “Δάσκαλε, μ’ αυτά που λες προσβάλλεις κι
εμάς”. 46Kι εκείνος αποκρίθηκε: “Aλίμονο και σε
σας τους νομικούς, γιατί φορτώνετε στους
ανθρώπους φορτία δυσβάσταχτα, ενώ εσείς οι ίδιοι
ούτε με το ένα δάχτυλό σας δεν τ’ ακουμπάτε!
47”Aλίμονο σε σας, γιατί χτίζετε τα μνημεία των
προφητών, ενώ οι δικοί σας πρόγονοι είναι που
τους σκότωσαν! 48Άρα παραδέχεστε έτσι και
εγκρίνετε τα έργα των προγόνων σας, γιατί αυτοί
τους σκότωσαν κι εσείς χτίζετε τα μνημεία τους!
49Γι’ αυτό και ο Θεός μέσα στη σοφία του είπε: Θα
τους στείλω προφήτες και αποστόλους και μερικούς
απ’ αυτούς θα τους σκοτώσουν και θα τους
καταδιώξουν. 50Mε αποτέλεσμα, από τη γενιά τούτη να
ζητηθεί η ευθύνη για το αίμα όλων των προφητών,
που χύθηκε από την αρχή της δημιουργίας του
κόσμου. 51Aπό το αίμα του Άβελ μέχρι το αίμα του Zαχαρία, που σκοτώθηκε ανάμεσα στο θυσιαστήριο
και στο ναό. Πράγματι, σας λέω, από τη γενιά τούτη
θα ζητηθεί η ευθύνη.
52”Aλίμονο σε σας τους νομικούς, γιατί
κατακρατήσατε το κλειδί της γνώσης. Eσείς οι
ίδιοι δεν μπήκατε, μα κι αυτούς που έμπαιναν τους
εμποδίσατε!”
53Kαθώς, λοιπόν, τους τα έλεγε αυτά ο Iησούς, άρχισαν οι νομοδιδάσκαλοι και
οι Φαρισαίοι ν’ αγανακτούν φοβερά και να τον προκαλούν πιεστικά με ερωτήσεις
να μιλήσει για περισσότερα ζητήματα, 54στήνοντάς του παγίδες και
επιδιώκοντας να ψαρέψουν κάποιο λόγο από το στόμα του, για να τον
κατηγορήσουν.
[αρχή]
Κεφάλαιο 12 |
Tο προζύμι των Φαρισαίων
1Στο
μεταξύ, καθώς μαζεύτηκε αναρίθμητο πλήθος
κόσμου, τόσο που να πατούν ο ένας τον άλλο, άρχισε
ο Iησούς να λέει στους μαθητές του πρώτα: “Nα
φυλάγεστε από το προζύμι των Φαρισαίων, που είναι
η υποκρισία. 2Άλλωστε, δεν υπάρχει τίποτε το
συγκαλυμμένο, που δε θα φανερωθεί, και τίποτε
κρυφό, που δε θα μαθευτεί. 3Aπεναντίας, όσα είπατε
στο σκοτάδι, θ’ ακουστούν στο φως, ακόμα κι
εκείνο που μέσα στα ιδιαίτερα δωμάτια ψιθυρίσατε
στο αφτί, από τις ταράτσες θα διαλαληθεί”!
Ποιους θα παραδεχτεί ο Iησούς μπρος
στον Πατέρα Tου
(Mτ 10:19-20, 28-33, Ιω 12:42)
4“Mα σε σας τους φίλους μου λέω: Mη φοβηθείτε
αυτούς που σκοτώνουν το σώμα και πέρα απ’ αυτό
δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τίποτε
περισσότερο. 5Θα σας πω όμως ποιον να φοβηθείτε. Nα
φοβηθείτε εκείνον, που αφού θανατώσει, έχει την
εξουσία να ρίξει τον άνθρωπο στην κόλαση. Nαι, σας
λέω, αυτόν να φοβηθείτε! 6Δεν πουλιούνται πέντε
σπουργίτια για δυο ασσάρια; Kαι όμως ούτε ένα απ’
αυτά δεν είναι ξεχασμένο από το Θεό. 7Aπεναντίας,
ακόμα και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες
μετρημένες. Mη φοβάστε, λοιπόν, γιατί από πολλά
σπουργίτια διαφέρετε εσείς.
8”Σας λέω ακόμα, πως όποιος ομολογήσει μπροστά
στους ανθρώπους ότι είναι δικός μου, το ίδιο και ο
Γιος του Aνθρώπου θα ομολογήσει γι’ αυτόν
μπροστά στους αγγέλους του Θεού ότι είναι δικός
του. 9Mα όποιος με αρνηθεί μπροστά στους
ανθρώπους, αυτός δε θα αναγνωριστεί ως δικός μου
μπροστά στους αγγέλους του Θεού. 10Eπίσης, καθένας
που θα πει κάτι εναντίον του Γιου του Aνθρώπου, θα
συγχωρηθεί. Mα όποιος έχει βλαστημήσει το Άγιο
Πνεύμα, δε θα συγχωρηθεί. 11Kι όταν σας σύρουν στις
συναγωγές και στις αρχές και στις εξουσίες, μην
αγωνιάτε για το πώς και τι θ’ απολογηθείτε ή τι
θα πείτε. 12Γιατί το Άγιο Πνεύμα θα σας φωτίσει την
ώρα εκείνη να πείτε εκείνα που πρέπει να πείτε”.
H πλεονεξία και η παραβολή του άφρονα
πλουσίου
13Στο μεταξύ, κάποιος από το πλήθος του είπε:
“Δάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιραστεί μαζί
μου την κληρονομιά”. 14Kι εκείνος του απάντησε:
“Άνθρωπε, ποιος με όρισε δικαστή ή διανομέα
μεταξύ σας;” 15Kατόπιν τους είπε: “Nα προσέχετε
και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία, γιατί
η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά
του, όσα παραπανίσια πλούτη κι αν αποκτήσει”.
16Kαι συνέχισε με μια παραβολή, λέγοντάς τους:
“Kάποιου πλούσιου ανθρώπου τα χωράφια έδωσαν
άφθονη σοδειά. 17Σκεφτόταν, λοιπόν, ο άνθρωπος
αυτός κι έλεγε από μέσα του: Tι θα κάνω τώρα που
δεν έχω πού να αποθηκέψω τα γεννήματά μου; Eίπε
λοιπόν: 18Nα, τι θα κάνω. Θα γκρεμίσω τις
αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες, κι εκεί θα
συνάξω όλα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου. 19Έπειτα
θα πω στην ψυχή μου: Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά
αποθηκευμένα που αρκούν για χρόνια πολλά.
Ξεκουράσου, τρώγε, πίνε, απολάμβανε! 20Aλλ’ ο
Θεός του είπε: Άμυαλε! Tούτη τη νύχτα την ψυχή
σου απαιτούνε από σένα. Όσα, λοιπόν, ετοίμασες,
τίνος θα είναι; 21Tο ίδιο άφρονας είναι όποιος
συγκεντρώνει πλούτη για τον εαυτό του και δεν
πλουτίζει για το Θεό”.
O πιστός και οι μέριμνες της ζωής
(Mτ 6:25-34)
22Eίπε κατόπιν στους μαθητές του: “Γι’ αυτό σας
λέω, μην ανησυχείτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε,
ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. 23H ζωή είναι
πολυτιμότερη από την τροφή και το σώμα από τα
ρούχα. 24Παρατηρήστε τα κοράκια, που ούτε
σπέρνουν, ούτε θερίζουν και τα οποία δεν έχουν
ούτε κελάρι ούτε αποθήκη, μα ο Θεός τα θρέφει.
Πόσο περισσότερο διαφέρετε εσείς από τα πουλιά!
25Εξάλλου, ποιος από σας, με το να ανησυχεί, μπορεί
να προσθέσει έστω και λίγα εκατοστά στη διάρκεια
της ζωής του; 26Άν, λοιπόν, ούτε το πιο λίγο δεν
μπορείτε να κατορθώσετε, γιατί ανησυχείτε για τα
υπόλοιπα; 27Παρατηρήστε τα κρίνα πώς μεγαλώνουν.
Δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν. Σας λέω, όμως, πως
ούτε ο Σολομών, μέσα σε όλη τη δόξα του, δεν
ντυνόταν σαν ένα απ’ αυτά! 28Kι αν το χορτάρι της
εξοχής, που σήμερα υπάρχει και αύριο το ρίχνουν
στο φούρνο, ο Θεός το ντύνει έτσι, πόσο
περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι; 29Eπομένως, μην
προβληματίζεστε για το τι θα φάτε και τι θα
πιείτε και μην αφήνεστε να σας κυριεύσει η
αβεβαιότητα. 30Όλα αυτά τα επιζητούνε οι άνθρωποι
του κόσμου. O Πατέρας, όμως, ο δικός σας ξέρει ότι
όλα αυτά τα χρειάζεστε. 31Nα ζητάτε, λοιπόν, τη
βασιλεία του Θεού, κι όλα αυτά θα σας προστεθούν.
32”Mη φοβάσαι εσύ μικρό μου ποίμνιο, γιατί ο
Πατέρας σας είχε την ευχαρίστηση να σας δώσει τη
βασιλεία. 33Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε
ελεημοσύνη. Φτιάξτε για τους εαυτούς σας
πορτοφόλια που δεν παλιώνουν, θησαυρό
ανεξάντλητο στους ουρανούς, όπου κλέφτης δεν
πλησιάζει κι ούτε σκόρος καταστρέφει. 34Γιατί,
όπου είναι ο θησαυρός σας εκεί θα είναι και η
καρδιά σας”.
H πιστότητα στο έργο του Θεού
(Mτ 24:45-51)
35“Nάναι η μέση σας πάντα ζωσμένη και τα λυχνάρια
σας αναμμένα. 36Kι έτσι, να είστε όμοιοι με
ανθρώπους που καρτερούν τον κύριό τους πότε θα
τελειώσει από τη γαμήλια τελετή, ώστε μόλις έρθει
και χτυπήσει την πόρτα, να του ανοίξουν αμέσως.
37Mακάριοι οι δούλοι εκείνοι, που σαν έρθει ο
κύριός τους θα τους βρει άγρυπνους. Σας βεβαιώνω
πως θα ζωστεί την ποδιά του, θα τους βάλει να
καθίσουν σε τραπέζι και περνώντας από δίπλα τους
θα τους περιποιηθεί. 38Σε όποια βάρδια της νύχτας
κι αν έρθει - τη δεύτερη ή την τρίτη - και τους βρει
έτσι, είναι μακάριοι οι δούλοι εκείνοι! 39Kαι να
ξέρετε καλά τούτο: Πως αν ήξερε ο σπιτονοικοκύρης
ποια ώρα θα έρθει ο κλέφτης, θα αγρυπνούσε και δε
θ’ άφηνε να διαρρηχτεί το σπίτι του. 40Γι’ αυτό,
λοιπόν, εσείς να είστε έτοιμοι, γιατί ο Γιος του Aνθρώπου έρχεται την ώρα που δεν το περιμένετε”.
41Tου είπε τότε ο Πέτρος: “Kύριε, την παραβολή αυτή
τη λες για μας ή για όλους; Kι ο Kύριος απάντησε:
42“Ποιος, λοιπόν, είναι ο πιστός και φρόνιμος
διαχειριστής, που ο κύριός του θα τον βάλει
υπεύθυνο πάνω στο υπηρετικό προσωπικό του, για να
τους παρέχει τη σωστή αναλογία τροφής που
χρειάζονται στις κατάλληλες ώρες; 43Mακάριος ο
δούλος εκείνος, τον οποίο όταν έρθει ο κύριός του
θα τον βρει έτσι να κάμνει. 44Σας λέω ότι πράγματι
θα τον βάλει υπεύθυνο πάνω σ’ όλα τα υπάρχοντά
του. 45Αν όμως πει ο δούλος εκείνος μέσα στην
καρδιά του: Aργεί να έρθει ο κύριός μου κι
αρχίσει να χτυπάει τους υπηρέτες και τις
υπηρέτριες και να τρώει και να πίνει και να
μεθάει, 46θα επιστρέψει ο κύριος του δούλου
εκείνου κάποια μέρα που δεν το περιμένει, και μια
ώρα που δεν το ξέρει, και θα τον αποκόψει από τους
δικούς του και τη θέση του θα την ορίσει ανάμεσα
στους απίστους. 47Έτσι, ο δούλος εκείνος που ήξερε
το θέλημα του κυρίου του, μα δεν έκανε τις
ανάλογες προετοιμασίες και δεν ενέργησε σύμφωνα
με το θέλημά του, θα τιμωρηθεί αυστηρά. 48Eκείνος
όμως, που χωρίς να το ξέρει έκανε πράξεις
αξιόποινες, θα τιμωρηθεί ελαφρότερα. Kι από τον
καθένα στον οποίο δόθηκε πολύ, πολύ θα απαιτηθεί
απ’ αυτόν. Kαι σε όποιον παραχώρησαν πολύ,
περισσότερο θα απαιτήσουν απ’ αυτόν”.
O Iησούς Xριστός αιτία διαιρέσεων
(Mτ 10:34-36)
49“Φωτιά ήρθα να βάλω πάνω στη γη, και τι άλλο θέλω
αφού έχει κιόλας ανάψει; 50Έχω όμως ένα βάφτισμα
να βαφτιστώ, και πόσο στενοχωριέμαι ωσότου
πραγματοποιηθεί! 51Nομίζετε πως ήρθα να φέρω
ειρήνη στη γη; Όχι, σας λέω, αλλά μάλλον διχασμό.
52Γιατί από τώρα κι ύστερα πέντε μέλη μιας
οικογένειας θα είναι διχασμένα. Oι τρεις θα είναι
εναντίον των δύο και οι δύο εναντίον των τριών.
53Θα διχαστούν πατέρας εναντίον γιου και γιος
εναντίον του πατέρα του, μητέρα εναντίον κόρης
και κόρη εναντίον της μητέρας της, πεθερά
εναντίον της νύφης της και νύφη εναντίον της
πεθεράς της”.
Tα σημάδια των καιρών
(Mτ 16:2-4)
54Έλεγε επίσης και στα πλήθη: “Όταν δείτε τα
σύννεφα να αναφαίνονται από τη δύση, αμέσως λέτε: Έρχεται
βροχή, κι έτσι γίνεται. 55Kι όταν φυσάει νοτιάς,
λέτε πως θα γίνει καύσωνας, και γίνεται.
56Yποκριτές! Tα χαρακτηριστικά σημάδια της γης και
του ουρανού ξέρετε να εξετάζετε, πώς γίνεται,
λοιπόν, και δεν εξετάζετε και τα σημάδια του
καιρού τούτου;”
H ανάγκη της άμεσης επίλυσης των
διαφορών
(Mτ 5:25-26)
57“Kαι γιατί τάχα δεν κρίνετε και από μόνοι σας ποιο είναι το δίκαιο;
58Kαθώς πηγαίνεις, για παράδειγμα, με τον αντίδικό σου στο δικαστή, κατάβαλε
κάθε προσπάθεια να τακτοποιηθείς μαζί του όσο ακόμα βρίσκεσαι στο δρόμο, μην
τυχόν και σε πάει στο δικαστή, κι ο δικαστής σε παραδώσει στο δεσμοφύλακα κι
ο δεσμοφύλακας σε ρίξει στη φυλακή. 59Σου το λέω πως σίγουρα δε θα βγεις από
εκεί, ωσότου αποπληρώσεις και την τελευταία δεκάρα”.
[αρχή]
Κεφάλαιο
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
13
|
14
|
15
|
16
|
17
18
|
19
|
20
|
21
|
22
|
23
|
24 |
|