Από τους πιο στενούς συνεργάτες του απ. Παύλου, και πολύ καλός του φίλος (Β' Κορινθίους 2:13, 7:6, 8:23). Ήταν Έλληνας (Γαλάτας 2:3), πιθανόν από την Αντιόχεια, και αξιόλογος ευαγγελιστής. Οδηγήθηκε στο Χριστό από τον Παύλο (Τίτος 1:4), και ποτέ δεν περιτμήθηκε. Πληροφορίες για το πρόσωπό του παίρνουμε μόνο από τις επιστολές του Παύλου, ιδιαίτερα από τη Β' Κορινθίους.

Αρχικά τον συναντάμε στην Αντιόχεια, από όπου μαζί με τον Παύλο και το Βαρνάβα, μετέβηκαν στην Ιερουσαλήμ για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί, καθώς υποστηριζόταν ότι οι μη Ιουδαίοι χριστιανοί έπρεπε να τηρούν το Μωσαϊκό Νόμο. Ο Παύλος αρνήθηκε την απαίτηση των ιουδαϊζόντων να υποβληθεί ο Τίτος σε περιτομή (Γαλάτας 2:1-3).

Ο Παύλος μετά τη Γαλατία (Πράξεις 18:23) και την Έφεσο (Πράξεις 19:1-20:1), πήγε μέσω της Τρωάδας στη Μακεδονία. Εκεί περίμενε να συναντήσει τον Τίτο (Β' Κορινθίους 2:13), ο οποίος είχε ήδη αποσταλεί στην Κόρινθο. Ο Τίτος συναντήθηκε με τον Παύλο στη Μακεδονία (Β' Κορινθίους 7:6,7, 13-15). Από τη Μακεδονία ξαναγύρισε στη Κόρινθο για να συμβουλεύσει την εκεί εκκλησία, αλλά και να προτρέψει τους πιστούς να προσφέρουν υπέρ των φτωχών της Ιερουσαλήμ (Β' Κορινθίους κεφ. 8). Μετά την αποστολή του στην Κόρινθο δεν υπάρχουν στοιχεία για τη διακονία του. Τον συναντάμε ξανά, αρκετά αργότερα, στην Κρήτη, όπου και παρέμεινε (Τίτος 1:5). Στην Κρήτη ο Τίτος έλαβε και την επιστολή του Παύλου, στην οποία τον αποκαλεί "γνήσιο τέκνο" (Τίτος 1:4). Μέσω της επιστολής αυτής ο Παύλος του αναθέτει μερικές διακονίες που έπρεπε να επιτελέσει εκεί, όπως να συνεχίσει να διορθώνει τις ελλείψεις και να διορίσει πρεσβυτέρους σε κάθε πόλη (Τίτος 1:5). Επίσης του ζητά να αντιμετωπίσει τους ψευδοδιδασκάλους, οι οποίοι πρόβαλαν Ιουδαϊκούς μύθους ως χριστιανική διδασκαλία (Τίτος 1:11-14). Ακόμα του λέει να περιμένει τον Αρτεμά ή τον Τυχικό (Τίτος 3:12) και έπειτα να πάει να τον συναντήσει στη Νικόπολη, όπου ο Παύλος αποφάσισε να μείνει το χειμώνα. Του ζητά να μεριμνήσει για την αναχώρηση του Ζηνά και του Απολλώ από την Κρήτη, και να τους προμηθεύσει τα αναγκαία για το ταξίδι τους, έτσι ώστε να μην τους λείψει τίποτα (Τίτος 3:13). Αν και δεν αναφέρεται εάν ο Τίτος συνάντησε τον Παύλο στη Νικόπολη, σύμφωνα με το εδάφιο Β' Τιμοθέου 4:10, πρέπει να είχε πάει εκεί, καθώς αναφέρεται ότι πήγε στη Δαλματία που βρισκόταν βόρεια και όχι πολύ μακριά από τη Νικόπολη. Ο Τίτος πρέπει να βρισκόταν και στη Ρώμη κατά την δεύτερη φυλάκιση του Παύλου.

Σύμφωνα με μια παράδοση ο Τίτος επέστρεψε από τη Δαλματία στην Κρήτη, όπου και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, υπηρετώντας το ευαγγέλιο. Απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 94 περίπου χρόνων. Ο νομικός Ζηνάς σε χειρόγραφά του αναφέρει τον Τίτο ως επίσκοπο Γόρτυνας, την τότε πρωτεύουσα της Κρήτης. Τα λείψανα του Τίτου μεταφέρθηκαν από τη Γόρτυνα στη Βενετία, στη βασιλική του Αγ. Μάρκου, και από εκεί το 1966 στο Ηράκλειο της Κρήτης, στον εκεί ναό του Αγίου Τίτου.

Η Ορθόδοξη εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 25 Αυγούστου.

[ διάβασε για την επιστολή προς Τίτον]