To όνομα Σίλας προέρχεται από το αραμαϊκό όνομα Σεϊλά που σημαίνει Σαούλ. Ο Σίλας που ήταν ρωμαίος πολίτης (Πράξεις 16:37), υπήρξε ένα από τα πιο σπουδαία μέλη της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ (Πράξεις 15:22,32). Στάλθηκε από την εκκλησία του μαζί με τον Παύλο, τον Ιούδα το Βαρσαββά και το Βαρνάβα στην εκκλησία της Αντιόχειας για να μεταφέρουν επιστολή σχετικά με τις αποφάσεις της Συνόδου της Ιερουσαλήμ (Πράξεις 15:22,23). Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα επέστρεψε πίσω στην Ιερουσαλήμ, απ' όπου έφυγε μαζί με τον Παύλο, συνοδεύοντάς τον στο δεύτερο ιεραποστολικό του ταξίδι (Πράξεις 15:40). Ήταν μαζί με τον Παύλο στους Φιλίππους όπου ραβδίστηκαν και φυλακίστηκαν (Πράξεις 16:23,25). Στη φυλακή που ήταν, και ενώ έψαλαν και προσεύχονταν στο Θεό, γύρω στα μεσάνυχτα έγινε μεγάλος σεισμός με αποτέλεσμα να ανοίξουν οι πόρτες και τα δεσμά των φυλακισμένων να λυθούν. Όταν ο δεσμοφύλακας ξύπνησε και είδε όλες τις πόρτες ανοιχτές, έβγαλε το σπαθί του για να αυτοκτονήσει, ο Παύλος όμως του φώναξε ότι ήταν εκεί μαζί με το Σίλα. Τότε ο δεσμοφύλακας έπεσε στα πόδια τους και ζήτησε να μάθει τι έπρεπε να κάνει για να σωθεί. Έτσι δόθηκε η ευκαιρία στον Παύλο και το Σίλα να κηρύξουν το ευαγγέλιο και να σωθεί ο δεσμοφύλακας και όλη η οικογένειά του (Πράξεις 16:23-34). Έπειτα πήγαν στη Θεσσαλονίκη όπου μίλησαν στη συναγωγή των Ιουδαίων, με αποτέλεσμα κάποιοι να πιστέψουν (Πράξεις 17:4). Επειδή όμως οι ιουδαίοι ξεσήκωσαν το λαό εναντίον τους, οι χριστιανοί τους φυγάδευσαν στη Βέροια (Πράξεις 17:10). Όταν ο Παύλος αναχώρησε για την Αθήνα, ο Σίλας μαζί με τον Τιμόθεο έμειναν στην περιοχή της Μακεδονίας (Πράξεις 17:14). Αργότερα τον συναντάμε πάλι μαζί με τον Παύλο και τον Τιμόθεο στην Κόρινθο (Πράξεις 18:5).

Ο Πέτρος στην πρώτη επιστολή του τον ονομάζει "πιστό αδερφό" (5:12). Καλείται και "προφήτης" επειδή κήρυξε το λόγο του Θεού (Πράξεις 15:32). Ο Παύλος τον αναφέρει και στις δύο επιστολές του προς Θεσσαλονικείς (1:1) με το όνομα Σιλουανός.

Σύμφωνα με την παράδοση ο Σίλας μετά τον αποχωρισμό του από τον Παύλο, μετέβηκε στον Πόντο και την Καππαδοκία για να συνεχίσει το ιεραποστολικό του έργο. Αυτό ενισχύεται και από την αναφορά του ονόματός του (ως Σιλουανός) στην επιστολή Α' Πέτρου (5:12), η οποία απευθύνεται στις εκκλησίες των παραπάνω περιοχών. Άλλη παράδοση τον φέρει ως επίσκοπο της Κορίνθου.

Η Ορθόδοξη εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 30 Ιουλίου.