[το
όνομά του σημαίνει "ευχάριστος"]
Αρχιστράτηγος
του βασιλιά της Συρίας, ένας
από τους πιο ισχυρούς και γενναίους της εποχής εκείνης (Β' Βασιλέων 5:1). Παρόλο
που ήταν λεπρός
(Β' Βασιλέων 5:2), αρρώστια που
οδηγούσε τους ανθρώπους στην απομόνωση και την απόρριψη, εξακολουθούσε να
κατέχει το αξίωμα, προφανώς για τις ικανότητές του.
Ένα μικρό κορίτσι που είχε μεταφερθεί αιχμάλωτο από το Ισραήλ
στη Συρία, ήταν υπηρέτρια της γυναίκας του Νεεμάν. Κάποτε είπε στη γυναίκα του
Νεεμάν: "μακάρι να ήταν ο κύριός μου στον προφήτη στη Σαμάρεια"
(Β' Βασιλέων 5:3), γιατί πίστευε πως θα μπορούσε να γιατρέψει το
Νεεμάν. Ο Νεεμάν πήγε στην αρχή στο βασιλιά του Ισραήλ για να τον θεραπεύσει
χωρίς όμως αποτέλεσμα
(Β' Βασιλέων 5:4-7). Έπειτα πήγε στον προφήτη
Ελισσαιέ (Ελισαίο),
ο οποίος του είπε να λουσθεί επτά φορές στον
ποταμό Ιορδάνη. Ο Νεεμάν στην
αρχή αρνήθηκε επειδή δεν πήγε ο ίδιος ο Ελισσαιέ
(Ελισαίος) για να τον θεραπεύσει αλλά έστειλε οδηγίες με κάποιον άλλο.
Οργισμένος μάλιστα είπε πως τα νερά των ποταμών της Δαμασκού
Αβανά και
Φαρφάρ (Φαρπάρ) ήταν καλύτερα "από
όλα τα νερά του Ισραήλ" (Β' Βασιλέων 5:12). Οι υπηρέτες του τελικά τον
έπεισαν και αυτός πήγε στον Ιορδάνη και λούσθηκε επτά φορές. Αποτέλεσμα ήταν να
γιατρευτεί από τη λέπρα του και το σώμα του να γίνει όπως "ενός μικρού
παιδιού" (Β' Βασιλέων 5:14). Το θαύμα αυτό έκανε το Νεεμάν να πει πως "σαν
το Θεό του Ισραήλ δεν υπήρχε άλλος σε όλη τη γη" (Β' Βασιλέων 5:15). Γι να
ευχαριστήσει τον
Ελισσαιέ, του πρόσφερε δώρα
τα οποία ο προφήτης δε τα δέχτηκε. Τότε ο υπηρέτης του Ελισσαιέ
Γιεζεί (Γεχαζί)
λέγοντας ψέματα πήρε
ο ίδιος τα δώρα με αποτέλεσμα η λέπρα του Νεεμάν να πέσει πάνω του (Β'
Βασιλέων 5:19-27).
Ο Νεεμάν φεύγοντας πήρε και λίγο χώμα από τη γη Ισραήλ για να
προσφέρει θυσία στο Θεό του Ισραήλ, στο ναό του
Ριμμών, μαζί με το βασιλιά του (Β' Βασιλέων 5:17-19).
Ο Ιησούς Χριστός όταν μίλησε στη συναγωγή της Ναζαρέτ,
αναφέρθηκε στο θαύμα της θεραπείας του Νεεμάν από τον προφήτη Ελισαίο (Λουκάς
4:27).