Ηρώδης ο Τετράρχης (Λουκάς 3:1,19,
Πράξεις 13:1), γνωστός ως Ηρώδης Αντίπας. Γιος του
Ηρώδη του Μεγάλου, ορίσθηκε τετράρχης της
Γαλιλαίας και της Περαίας μετά το θάνατό του πατέρα του. Ο ευαγγελιστής
Μάρκος
τον αποκαλεί βασιλιά (Μάρκος 6:14). Η Γαλιλαία από την οποία καταγόταν ο Ιησούς
ανήκε στη δικαιοδοσία του Ηρώδη Αντίπα
(Λουκάς 23:6,7).
Παντρεύτηκε τη κόρη του βασιλιά της
Αραβίας, Αρέτα, αλλά σύντομα την έδιωξε για να παντρευτεί την
Ηρωδιάδα, τη
σύζυγο του αδερφού του Ηρώδη Φιλίππου (Ματθαίος 14:3, Μάρκος 6:17). Μαζί με την
Ηρωδιάδα πήγε στη Ρώμη και παρακάλεσε τον αυτοκράτορα Γάιο (Καλιγούλα) να του
δώσει τον τίτλο και την εξουσία του βασιλιά. Ο
Γάιος όμως τον καθαίρεσε και τον έστειλε εξορία στη Λυών της Γαλλίας. Οι επαρχίες
δόθηκαν στον αδερφό της Ηρωδιάδας και ανιψιό του Αντίπα,
Ηρώδη Αγρίππα. Από τη
Γαλλία μεταφέρθηκε στην Ισπανία όπου και πέθανε το 41 μ.Χ.
Ήταν συνένοχος στη φυλάκιση και τον
αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Βαπτιστή (Ματθαίος 14:1-6, Μάρκος 6:14-28 Λουκάς
3:1,19, 9:7,9).
Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του να προσέχουν από τους Φαρισαίους και τον Ηρώδη
(Μάρκος 8:15). Στον Ηρώδη έστειλε ο Πιλάτος τον Ιησού για να τον κρίνει
(Λουκάς 23:7-15, Πράξεις 4:27). Όταν οι Φαρισαίοι είπαν στον Ιησού ότι ο Ηρώδης
ήθελε να Τον θανατώσει, τον αποκάλεσε "αλεπού" (Λουκάς 13:31,32).
Ο Ηρώδης Αντίπας ίδρυσε κοντά στη
λίμνη Γεννησαρέτ πόλη προς τιμή
του αυτοκράτορα Τιβέριου, το 22 μ.Χ. και την ονόμασε Τιβεριάδα.