[] Η πρόσφατη κρίση στη Μέση Ανατολή προκάλεσε πολλά προβλήματα στη διεθνή κοινότητα και ανησυχίες στα οικονομικά επιτελεία και στις κυβερνήσεις. Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου ταρακούνησε τα διεθνή χρηματιστήρια. Η ανησυχία όλου του κόσμου για γενίκευση της κρίσης είναι μεγάλη.

Στο κέντρο της διαμάχης στη Μέση Ανατολή μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων (Αράβων) βρίσκεται η πόλη της Ιερουσαλήμ. Μια πόλη με 600.000 κατοίκους (425.000 εβραίους, 160.000 μουσουλμάνους και 15.000 χριστιανούς) και ιστορία 3.000 χρόνων. Ιερουσαλήμ, η πόλη της ειρήνης και το κέντρο τριών σημαντικών θρησκειών: εκεί που ο Σολομών έκτισε το Ναό (Ιουδαϊσμός), όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός (Χριστιανισμός), όπου υπάρχουν δύο ιερά τεμένη των μουσουλμάνων (Dome of the Rock και Al Aqsa Mosque) και από όπου πιστεύεται ότι αναλήφθηκε ο Μωάμεθ (μωαμεθανισμός).

Μόνο ένα μικρό μέρος του δυτικού τείχους της πόλης  το τείχος των δακρύων, έχει απομείνει από την καταστροφή του Ρωμαίου Τίτου το 70 μ.Χ. Παρ' όλ' αυτά, το σημείο αυτό γίνεται τόπος προσευχής των ορθόδοξων Εβραίων καθημερινά, καθώς και χώρος απόθεσης των γραπτών προσευχών τους.

Το 1967 με τον πόλεμο των 6 ημερών το lσραήλ απέκτησε ολόκληρη την πόλη της Ιερουσαλήμ, και τότε οι Άραβες ξεκίνησαν έναν αγώνα για την ανάκτησή της. 0 χώρος όμως που περιλαμβάνει τα ιερά τεμένη των μουσουλμάνων, που χτίστηκαν πάνω στα ερείπια του Ναού (του Ηρώδη), παραμένει υπό παλαιστινιακό έλεγχο.

Μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο το 70 μ.Χ., η πλειοψηφία των Εβραίων είχε φύγει από το σημερινό Ισραήλ, είτε ως δούλοι είτε ως πρόσφυγες. Αλλά από το τέλος του 19ου αιώνα κυρίως ξεκίνησε η επιστροφή τους από την Ευρώπη πίσω στην Παλαιστίνη. Στις 14-5-1948 το Ισραήλ αποκτά την ανεξαρτησία του και ταυτόχρονα δέχεται την επίθεση των Αράβων γειτόνων του. 0 πόλεμος αυτός, όπως και αυτοί του 1967 (πόλεμος των 6 ημερών - απόκτηση όλης της Ιερουσαλήμ) και του 1974, οδήγησε στην εξάπλωση του κράτους του Ισραήλ στα σημερινά του όρια (ανατολική Ιερουσαλήμ, δυτική όχθη και υψώματα του Γκολάν). Οι προσπάθειες όμως για ειρήνη απέτυχαν (Camp David 1979, Oslo 1993, Wye River 1998) και φωτισμένοι ηγέτες όπως οι Αν. Σαντάτ και Γ. Ράμπιν δολοφονήθηκαν.

Η διαμάχη μεταξύ Εβραίων και Αράβων ξεκίνησε πολύ πριν το 1948 και την ανεξαρτησία του κράτους του Ισραήλ. Πρέπει να γυρίσουμε στις σκηνές του πατριάρχη των Εβραίων Αβραάμ για να βρούμε τις ρίζες αυτής της διαμάχης (Γένεση 21:1-21). Η βιασύνη του Αβραάμ να αποκτήσει ένα διάδοχο δημιούργησε δύο διαφορετικούς λαούς: Εβραίους (απογόνους τους Ισαάκ) και Άραβες (απογόνους του Ισμαήλ). Και οι δύο αυτοί λαοί θεωρούν τους εαυτούς τους συνεχιστές της διαθήκης του Θεού στον Αβραάμ. Έτσι αρχίζει αυτή η διαμάχή μεταξύ των δύο λαών, που δεν πρόκειται να σταματήσει με ανθρώπινες προσπάθειες.

Πολλοί πιστεύουν ότι μπορεί να βρεθεί μια λύση μέσα από διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραήλ και PLO. Άλλοι προσβλέπουν σε έναν ιερό πόλεμο (Jihad) που θα διώξει τους Εβραίους από την Παλαιστίνη. Οι όποιες όμως προσπάθειες για ειρήνη (όπως στο Camp David το 1979) είτε συνεργασίες βραβευμένες με Nobel ειρήνης (Rabin-Arafat) δεν έχουν αποδώσει.

Αυτή η διαμάχη θα είναι στο κέντρο των γεγονότων των τελευταίων ημερών, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Η Ιερουσαλήμ βρίσκεται στο κέντρο πολλών προφητειών, τόσο σχετικών με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού όσο και με τη Δεύτερη Έλευσή Του (Ζαχαρίας 12:2-3, Ευαγγέλιο του Λουκά 21:20-24).

Παρακολουθώντας λοιπόν τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, ας διαβάσουμε στη Βίβλο για να δούμε την εξήγησή τους και ας γίνουμε έτοιμοι για την ημέρα εκείνη που ο Κύριος θα επιστρέψει για να μας πάρει μαζί Του και να κυβερνήσει από την Ιερουσαλήμ: «Ούτω και σεις, όταν ιδείτε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού. Αληθώς σας λέγω, ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα. Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει" (Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 21:31).