[το όνομά του σημαίνει "εξολοθρευτής ειδώλων"]

[1]  Γιος του Ιωνάθαν και εγγονός του Σαούλ (Β' Σαμουήλ 9:2-10). Αναφέρεται και ως Μερίβ-βαάλ (Α' Χρονικών 8:34, 9:40). Το εβραϊκό κείμενο έχει το όνομα Μεφί-Βαάλ.

Όταν ο πατέρας του και ο παππούς του σκοτώθηκαν από τους Φιλισταίους στο όρος Γελβουέ (Β' Σαμουήλ 1:4, Α' Χρονικών 10:1-8), ο Μεμφιβοσθέ ήταν μόλις πέντε ετών υπό την φροντίδα τροφού (παραμάνας) του (Β' Σαμουήλ 4:4). Όταν μαθεύτηκε το γεγονός του θανάτου του Σαούλ και του Ιωνάθαν, η τροφός πήρε το παιδί Μεμφιβοσθέ και έφυγε για τη Λο-δεβάρ, πόλη ανατολικά του Ιορδάνη, όμως κατά την αναχώρηση της έπεσε με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτο και στα δυο του πόδια για όλη του τη ζωή (Β' Σαμουήλ 4:4). Εκεί βρήκαν καταφύγιο στο σπίτι του Μαχείρ (Μαχίρ), γιου του Αμμιήλ (Β' Σαμουήλ 9:4,5). Ο Δαβίδ όταν έγινε βασιλιάς, λόγω της φιλίας που είχε με τον Ιωνάθαν, θέλησε να δείξει την εύνοιά του σε κάποιον που είχε απομείνει από την οικογένεια του Σαούλ (Β' Σαμουήλ 9:2-10). Ο δούλος του Σιβά, του υπόδειξε τον ανάπηρο Μεμφιβοσθέ, ο Μεμφιβοσθέ επέστρεψε πίσω στην Ιερουσαλήμ, και ο Δαβίδ του έδωσε την κληρονομιά του πατέρα του, όπως και το προνόμιο να τρώει στο βασιλικό τραπέζι για όλη την υπόλοιπη ζωή του (Β' Σαμουήλ 9:7, 11-13). Επίσης τοποθέτησε τον Σιβά διαχειριστή της περιουσίας του Μεμφιβοσθέ.

Κατά την επανάσταση του Αβεσσαλώμ εναντίον του πατέρα του Δαβίδ, ο Σιβά τον συκοφάντησε λέγοντας ότι δήθεν ήταν εναντίον του Δαβίδ, κατορθώνοντας να τον εξαπατήσει, και να πάρει τα υπάρχοντα του Μεμφιβοσθέ (Β' Σαμουήλ 16:1-4). Μετά την επιστροφή του Δαβίδ στην Ιερουσαλήμ ο Μεμφιβοσθέ κατόρθωσε να αποδείξει την αθωότητά του, και ο Δαβίδ του έδωσε τα μισά των υπαρχόντων που του είχε πάρει ο Σιβά (Β' Σαμουήλ 19:25-30). Από τη στάση του Μεμφιβοσθέ και τα λόγια του "ο βασιλιάς επέστρεψε στον οίκο του εν ειρήνη" (Β' Σαμουήλ 19:30), δείχνει πως ήταν άνθρωπος ειρήνης και πράος. Ήταν επίσης ταπεινός λέγοντας στο Δαβίδ "τις είναι ο δούλος σου, ώστε να επιβλέπεις εις τούτον, κύνα τεθνηκότα οποίος εγώ;" (Β' Σαμουήλ 9:8). Ο Μεμφιβοσθέ είχε ένα γιο, τον Μιχά (Β' Σαμουήλ 9:12, Α' Χρονικών 9:34).