Ένας από τους επτά πρώτους διακόνους, δεύτερος στη σειρά μετά το Στέφανο (Πράξεις 6:5), που εξέλεξε η εκκλησία της Ιερουσαλήμ για να διακονεί στα γεύματα και να μεριμνά για τις χήρες και τους φτωχούς (Πράξεις 6:1-6), μετά από υπόδειξη των δώδεκα αποστόλων. Η εκκλησία αφού έφερε τους διακόνους μπροστά στους αποστόλους, προσευχήθηκε γι αυτούς και έβαλε τα χέρια πάνω στα κεφάλια τους (Πράξεις 6:6). Καλείται "ευαγγελιστής" (Πράξεις 21:8) ή "διάκονος" προς διάκριση από το Φίλιππο τον απόστολο.

Μετά το μαρτυρικό θάνατο του Στέφανου και λόγω των διωγμών της εκκλησίας των Ιεροσολύμων, ο Φίλιππος πήγε και κήρυξε το ευαγγέλιο του Χριστού στη Σαμάρεια, όπου η διακονία του υπήρξε ευλογημένη καθώς πλήθη κόσμου άκουγαν τα λόγια του και έβλεπαν τα θαύματα που έκανε. Έβγαλε πονηρά πνεύματα, θεράπευσε παραλυτικούς και χωλούς, όπως ακριβώς έκαναν και οι απόστολοι (Πράξεις 8:5-13). Ένας από αυτούς που πίστεψαν ήταν και ο Σίμων, ο μάγος (Πράξεις 8:9-13). Έπειτα στάλθηκε από άγγελο Κυρίου προς νότο, στο δρόμο του δε από την Ιερουσαλήμ προς τη Γάζα συνάντησε τον Αιθίοπα ευνούχο τον οποίο οδήγησε στο Χριστό (Πράξεις 8:26-38). Μετά τη βάπτιση του ευνούχου "Πνεύμα Κυρίου" άρπαξε το Φίλιππο και τον έφερε στην Άζωτο της Παλαιστίνης. Από εκεί κηρύττοντας σε όλες τις πόλεις από τις οποίες περνούσε, έφθασε στη Καισάρεια (Πράξεις 8:39,40), όπου και εγκαταστάθηκε (Πράξεις 21:8). Έτσι ίσως ο Φίλιππος να έγινε το πρόσωπο μέσω του οποίου μεταδόθηκε ο χριστιανισμός στην Αφρική. Επίσης κηρύττοντας το ευαγγέλιο στους εθνικούς, ήταν πρόδρομος του απ. Παύλου στον ευαγγελισμό των μη Ιουδαίων. Ο Παύλος έμεινε στο σπίτι του Φίλιππου κατά το ιεραποστολικό του ταξίδι (Πράξεις 21:8,9).

Ο Φίλιππος είχε 4 ανύπαντρες κόρες, οι οποίες είχαν το χάρισμα της προφητείας (Πράξεις 21:9). Σύμφωνα με μια παράδοση πέθανε στην Ιεράπολη της Φρυγίας. Κατά μία άλλη πέθανε ως επίσκοπος Τράλλεων. Το σπίτι όπου διέμενε ο Φίλιππος ο ευαγγελιστής μαζί με τις κόρες του, σωζόταν στη Καισάρεια επί των ημερών του Ιερώνυμου (340-420 μ.Χ.).

[ διάβασε επίσης: Φίλιππος ο απόστολος και Φίλιππος Ηρώδης Α' και Β']