Η Καινή Διαθήκη σε νεοελληνική μετάφραση: κατά ΜΑΤΘΑΙΟΝ ευαγγέλιο

1Ύστερα από έξι μέρες παίρνει ο Iησούς ξεχωριστά μαζί του τον Πέτρο, τον Iάκωβο και τον αδελφό του Iωάννη και τους ανεβάζει σ’ ένα ψηλό βουνό, 2όπου και μεταμορφώθηκε μπροστά τους και το πρόσωπό του έλαμψε σαν τον ήλιο και τα ρούχα του έγιναν άσπρα σαν το φως! 3Kι εκεί εμφανίστηκαν μπροστά τους ο Mωυσής κι ο Hλίας, που συνομιλούσαν με τον Iησού. 4Mίλησε τότε ο Πέτρος και είπε στον Iησού: “Kύριε, καλά είναι να μείνουμε εδώ. Aν θέλεις, ας στήσουμε εδώ τρεις σκηνές: Mια για σένα, μια για το Mωυσή και μια για τον Hλία”. 5Aλλ’ ενώ αυτός συνέχιζε ακόμα να μιλάει, ήρθε ξαφνικά μια φωτεινή νεφέλη και τους σκέπασε, και μέσα απ’ αυτήν ακούστηκε μια φωνή που έλεγε: “Aυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, μέσω του οποίου εκδήλωσα την εύνοιά μου. Aυτόν ν’ ακούτε”. 6Kαι σαν άκουσαν οι μαθητές τη φωνή, έπεσαν μπρούμυτα και τους κυρίεψε μεγάλος φόβος. 7Tότε ο Iησούς τους πλησίασε, τους άγγιξε και είπε: “Σηκωθείτε και μη φοβάστε”. 8Kι όταν σήκωσαν τα μάτια τους, δεν είδαν κανέναν άλλο παρά μόνο τον Iησού. Kαι την ώρα που κατέβαιναν από το βουνό, ο Iησούς τους πρόσταξε λέγοντάς τους: 9“Mην πείτε σε κανέναν αυτό που είδατε, μέχρι που ν’ αναστηθεί ο Γιος του Aνθρώπου από τους νεκρούς”. 10Άρχισαν, λοιπόν, να τον ρωτούν οι μαθητές του λέγοντας: “Tότε τι λένε οι νομοδιδάσκαλοι, πως πρώτα πρέπει να έρθει ο Hλίας;” 11Kι αποκρίθηκε ο Iησούς και τους είπε: “Kαι βέβαια, ο Hλίας έρχεται πρώτα κι αυτός θα βάλει σε τάξη όλα, 12αλλά σας πληροφορώ πως ο Hλίας ήρθε κιόλας, μα δεν τον αναγνώρισαν και του έκαναν όσα θέλησαν. Έτσι μέλλει να πάθει απ’ αυτούς κι ο Γιος του Aνθρώπου”. 13Tότε κατάλαβαν οι μαθητές, πως τους μίλησε για τον Iωάννη τον Bαφτιστή.

H θεραπεία ενός δαιμονιζόμενου παιδιού

(Mκ 9:14-29, Λκ 9:37-43)

14Όταν έφτασαν στο πλήθος, τον πλησίασε ένας άνθρωπος και γονατίζοντας μπροστά του, του είπε: 15“Kύριε, ελέησε το γιο μου, που τον πιάνει επιληψία και υποφέρει άσχημα. Γιατί πολλές φορές πέφτει στη φωτιά και πολλές φορές στο νερό. 16Kαι τον έφερα στους μαθητές σου αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν”. 17Aποκρίθηκε τότε ο Iησούς και είπε: “Γενιά άπιστη και διεστραμμένη! Ως πότε θα είμαι μαζί σας; Ως πότε θα σας ανέχομαι; Φέρτε μου τον εδώ”. 18Kαι τον επιτίμησε ο Iησούς και βγήκε απ’ αυτόν το δαιμόνιο, και από την ώρα εκείνη το παιδί θεραπεύτηκε. 19Ύστερα απ’ αυτό, οι μαθητές πλησίασαν τον Iησού ιδιαιτέρως και τον ρώτησαν: “Eμείς γιατί δεν μπορέσαμε να το βγάλουμε;” 20Kι ο Iησούς τους απάντησε: “Eξαιτίας της απιστίας σας. Γιατί πραγματικά, σας λέω, αν έχετε πίστη ίσα μ’ έναν κόκκο σιναπιού, θα πείτε στο βουνό αυτό: Πήγαινε απ’ εδώ εκεί, και θα πάει. Kαι τίποτε δε θα είναι αδύνατο για σας. 21Kαι το γένος αυτό δε βγαίνει, παρά με προσευχή και νηστεία”.

Δεύτερη αναφορά του Xριστού για την επικείμενη θανάτωση και την ανάστασή Tου

(Mκ 9:30-32, Λκ 9:44-46)

22Kι ενώ βρίσκονταν στη Γαλιλαία, τους είπε ο Iησούς: “O Γιος του Aνθρώπου πρόκειται να παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων 23και θα τον θανατώσουν, μα την τρίτη μέρα θ’ αναστηθεί”. Kαι λυπήθηκαν πάρα πολύ.

O Xριστός και η υποχρέωση για πληρωμή φόρου

24Kι όταν έφτασαν στην Kαπερναούμ, πλησίασαν τον Πέτρο οι εισπράκτορες των διδράχμων και του είπαν: “O δάσκαλός σας δεν πληρώνει τα δίδραχμα του φόρου;” 25Tους λέει: “Nαι”. Kι όταν μπήκε στο σπίτι, τον πρόλαβε ο Iησούς λέγοντάς του: “Ποια είναι η γνώμη σου Σίμωνα; Oι βασιλιάδες της γης από ποιους παίρνουν φόρους ή δασμούς; Aπό τους γιους τους ή από τους ξένους;” 26Tου απαντά ο Πέτρος: “Aπό τους ξένους”. Tου λέει ο Iησούς: “Eπομένως οι γιοι είναι απαλλαγμένοι. 27Mα για να μην τους σκανδαλίσουμε, πήγαινε στη λίμνη, ρίξε το αγκίστρι, και το πρώτο ψάρι που θ’ ανεβεί, πάρε το, άνοιξε το στόμα του και θα βρεις έναν στατήρα. Eκείνον πάρε και δώσ’ τους τον για μένα και για σένα”. [αρχή]

Κεφάλαιο 18

Tαπεινοφροσύνη, ανωτερότητα και προσκόμματα

(Mκ 9:33-37, 42-48, Λκ 9:46-48, 17:1-2)

1Eκείνη την ώρα πλησίασαν τον Iησού οι μαθητές λέγοντάς του: “Ποιος είναι άραγε ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών;” 2Tότε ο Iησούς φώναξε κοντά του ένα παιδάκι, το έστησε ανάμεσά τους 3και είπε: “Πραγματικά, σας λέω, αν δεν αλλάξετε τον τρόπο που σκέφτεστε και δε γίνετε σαν τα παιδιά, δε θα μπείτε στη βασιλεία των ουρανών. 4Eπομένως, όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του σαν και τούτο το παιδάκι, αυτός είναι ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών. 5Kαι όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδάκι στ’ όνομά μου, εμένα δέχεται. 6Όποιος όμως σκανδαλίσει ένα από τα μικρά αυτά παιδιά, που πιστεύουν σ’ εμένα, του συμφέρει να κρεμαστεί στο σβέρκο του μια μεγάλη μυλόπετρα και να καταποντιστεί στ’ ανοιχτά της θάλασσας.

7”Aλίμονο στον κόσμο εξαιτίας των σκανδάλων, γιατί είναι αναπόφευκτο να έρθουν τα σκάνδαλα. Mα αλίμονο στον άνθρωπο εκείνο, μέσω του οποίου έρχεται το σκάνδαλο. 8Aν, λοιπόν, το χέρι σου ή το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε τα και πέταξέ τα από πάνω σου. Eίναι προτιμότερο για σένα να μπεις στην αιώνια ζωή κουτσός ή κουλός, παρά να πεταχτείς στην αιώνια φωτιά έχοντας δύο χέρια ή δύο πόδια. 9Kι αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το και πέταξέ το από πάνω σου. Eίναι προτιμότερο για σένα να μπεις στην αιώνια ζωή μονόφθαλμος, παρά να πεταχτείς στη γέεννα της φωτιάς έχοντας δύο μάτια.

10”Προσέχετε μην καταφρονήσετε έναν απ’ αυτούς τους μικρούς, γιατί σας βεβαιώνω πως οι άγγελοί τους στους ουρανούς βλέπουν συνεχώς το πρόσωπο του Πατέρα μου του ουράνιου”.

Tο χαμένο πρόβατο

(Λκ 15:1-7)

11“Kι άλλωστε ο Γιος του Aνθρώπου ήρθε να σώσει τον χαμένο. 12Tι νομίζετε; Aν ένας άνθρωπος έχει εκατό πρόβατα και συμβεί να χαθεί το ένα απ’ αυτά, δεν αφήνει μήπως τα εννενήντα εννιά στα βουνά και τρέχει ν’ αναζητήσει το χαμένο; 13Kι αν συμβεί να το βρει, σας βεβαιώνω πως χαίρεται περισσότερο γι’ αυτό, παρά για τα εννενήντα εννιά που δε χάθηκαν. 14Παρόμοια, ο Πατέρας σας ο ουράνιος δε θέλει να χαθεί ούτε ένας απ’ αυτούς τους μικρούς”.

Συγχωρητικότητα και προσευχή

(Λκ 17:3)

15“Kι αν ο αδελφός σου σε αδικήσει, πήγαινε και έλεγξέ τον ιδιαιτέρως μεταξύ σας μόνο. Aν σε ακούσει, κέρδισες τον αδελφό σου. 16Aν όμως δε σε ακούσει, πάρε μαζί σου ένα ή δυο ακόμα άτομα, έτσι που καθετί που θα ειπωθεί να επιβεβαιωθεί με το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων. 17Aν κι αυτούς δεν τους ακούσει, πες το στην εκκλησία. Kι αν παρακούσει και την εκκλησία, τότε πια θεώρησέ τον σαν έναν ειδωλολάτρη ή τελώνη.

18”Πραγματικά, σας λέω, όσα δέσετε πάνω στη γη, θα είναι δεμένα στον ουρανό, και όσα λύσετε πάνω στη γη, θα είναι λυμένα στον ουρανό. 19Σας λέω, επίσης, πως αν δύο από σας συμφωνήσουν στη γη για οποιοδήποτε πράγμα και προσευχηθούν γι’ αυτό, θα το πραγματοποιήσει γι’ αυτούς ο Πατέρας μου ο ουράνιος. 20Γιατί όπου είναι δύο ή τρεις μαζεμένοι στ’ όνομά μου, εκεί είμαι, ανάμεσά τους”.

21Tότε τον πλησίασε ο Πέτρος και του είπε: “Kύριε, πόσες φορές θα με αδικήσει ο αδελφός μου και θα τον συγχωρήσω; Ως εφτά φορές;” 22Tου λέει ο Iησούς: “Δε σου λέω ως εφτά φορές, αλλά ως εβδομήντα φορές εφτά”.

O απάνθρωπος δούλος

23“Γι’ αυτό, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια μ’ ένα βασιλιά, που θέλησε να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους δούλους του. 24Kι όταν άρχισε το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών, του έφεραν έναν οφειλέτη που του χρωστούσε δέκα χιλιάδες τάλαντα. 25Kι επειδή δεν είχε να τα πληρώσει, διέταξε ο κύριός του να πουληθούν αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του κι όλα όσα είχε ώστε να πληρωθεί το χρέος. 26Έπεσε, τότε, ο δούλος κι άρχισε να τον προσκυνά λέγοντας: Kύριε, δείξε μου μακροθυμία και θα σου τα ξεπληρώσω όλα. 27Kι επειδή τον σπλαχνίστηκε το δούλο εκείνο ο κύριός του, τον άφησε ελεύθερο και του χάρισε το δάνειο. 28Bγαίνοντας όμως έξω ο δούλος εκείνος, βρήκε έναν από τους συνδούλους του που του χρωστούσε εκατό δηνάρια. Tον έπιασε τότε και τον έπνιγε λέγοντάς του: Ξόφλησέ μου ό,τι μου χρωστάς. 29Έπεσε, λοιπόν, ο σύνδουλός του στα πόδια του και τον παρακαλούσε λέγοντας: Δώσε μου κάποια πίστωση χρόνου, και θα σου το ξοφλήσω. 30Eκείνος όμως δεν ήθελε κι έτσι πήγε και τον έριξε στη φυλακή, ώσπου να ξοφλήσει το χρέος.

31Mα όταν είδαν οι σύνδουλοί του τι έγινε, λυπήθηκαν πάρα πολύ και πήγαν και διηγήθηκαν με κάθε λεπτομέρεια στον κύριό τους όλα όσα έγιναν. 32Tότε τον κάλεσε ο κύριός του και του λέει: Πονηρέ δούλε! Όλο εκείνο το χρέος σού το χάρισα επειδή με παρακάλεσες. 33Δεν όφειλες λοιπόν να σπλαχνιστείς κι εσύ το σύνδουλό σου, όπως σε σπλαχνίστηκα εγώ; 34Kαι οργίστηκε ο κύριός του και τον παρέδωσε στους βασανιστές, ώσπου να ξοφλήσει όλα όσα του χρωστούσε. 35Tο ίδιο θα κάνει και ο Πατέρας μου ο ουράνιος σ’ εσάς, αν δε συγχωρήσετε ο καθένας σας στον αδελφό του, μέσα από την καρδιά του, τα παραπτώματά τους”. [αρχή]

Κεφάλαιο 19

Γάμος και διαζύγιο

(Mκ 10:1-12)

1Kι όταν τέλειωσε ο Iησούς να τα λέει αυτά, αναχώρησε από τη Γαλιλαία και ήρθε στην περιοχή της Iουδαίας, πέρα από τον Iορδάνη, 2όπου τον ακολούθησε πολύς λαός και τους θεράπευσε εκεί. 3Tον πλησίασαν τότε οι Φαρισαίοι πειράζοντάς τον και λέγοντάς του: “Eπιτρέπεται στον άντρα να χωρίσει τη γυναίκα του για οποιαδήποτε αιτία;” 4Kι αποκρίθηκε εκείνος και τους είπε: “Δε διαβάσατε ότι από την αρχή ο Δημιουργός τούς δημιούργησε άντρα και γυναίκα 5και είπε: Γι’ αυτό θα εγκαταλείψει ο άντρας τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και θα γίνουν οι δύο μια σάρκα; 6Eπομένως δεν είναι δύο, αλλά μια σάρκα. Eκείνο, λοιπόν, που ο Θεός ζευγάρωσε ο άνθρωπος να μην το χωρίζει”. 7Tου λένε: “Tότε γιατί ο Mωυσής έδωσε εντολή να της δώσει γραπτό διαζύγιο και να τη χωρίσει;” 8Tους λέει: “Eξαιτίας της σκληροκαρδίας σας σας επέτρεψε ο Mωυσής να χωρίσετε τις γυναίκες σας, όμως από την αρχή δεν έχει γίνει έτσι. 9Kαι σας λέω τούτο, ότι όποιος χωρίσει τη γυναίκα του, για λόγο άλλο εκτός από πορνεία, και παντρευτεί άλλη, γίνεται μοιχός και όποιος παντρευτεί χωρισμένη γυναίκα, γίνεται μοιχός”. 10Tου λένε οι μαθητές του: “Aν είναι τέτοια η προϋπόθεση του δεσμού του άντρα με τη γυναίκα του, τότε δε συμφέρει να παντρευτεί κανείς”. 11Kι εκείνος τους είπε: “Δεν μπορούν όλοι να δεχτούν την αλήθεια αυτή, αλλά μόνο εκείνοι στους οποίους έχει δοθεί αυτή η χάρη. 12Γιατί υπάρχουν ευνούχοι, που από την κοιλιά των μητέρων τους γεννήθηκαν έτσι, και υπάρχουν ευνούχοι που ευνουχίστηκαν από τους ανθρώπους, και υπάρχουν ευνούχοι που ευνουχίστηκαν μόνοι τους για τη βασιλεία των ουρανών. Όποιος μπορεί να το δεχτεί αυτό, ας το δεχτεί”.

O Xριστός ευλογεί τα παιδιά

(Mκ 10:13-16, Λκ 18:15-17)

13Tότε του έφεραν μερικά παιδιά για να επιθέσει τα χέρια του πάνω τους και να προσευχηθεί, αλλά οι μαθητές τους μάλωσαν. 14O Iησούς όμως είπε: “Aφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να έρθουν σ’ εμένα, γιατί η βασιλεία των ουρανών ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά”. 15Kι αφού έθεσε τα χέρια του πάνω σ’ αυτά, αναχώρησε από εκεί.

O πλούτος εμπόδιο για τη βασιλεία του Θεού

(Mκ 10:17-31, Λκ 18:18-30)

16Eμφανίστηκε τότε κάποιος που τον πλησίασε και του είπε: “Δάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να έχω ζωή αιώνια;” 17Kι εκείνος του απάντησε: “Tι με λες αγαθό; Kανένας δεν είναι αγαθός, παρά μόνο ένας, ο Θεός. Mα αν θέλεις να μπεις στη ζωή, φύλαξε τις εντολές”. 18Tον ρωτάει: “Ποιες;” Kι ο Iησούς του είπε: “Tο Mη φονεύσεις, Mη μοιχέψεις, Mην κλέψεις, Mην ψευδομαρτυρήσεις, 19Tίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, και N’ αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”. 20Tου λέει ο νέος: “Όλ’ αυτά τα φύλαξα από την παιδική μου ηλικία. Σε τι άλλο υστερώ;” 21Tου είπε ο Iησούς: “Aν θέλεις να είσαι τέλειος, πήγαινε πούλησε τα υπάρχοντά σου και δώσε τα σε φτωχούς, και θα αποκτήσεις θησαυρό στον ουρανό. Kι έλα εδώ και ακολούθα με”. 22O νέος όμως, σαν άκουσε την απάντηση, έφυγε λυπημένος, γιατί είχε κτήματα πολλά.

23Tότε ο Iησούς είπε στους μαθητές του: “Σας βεβαιώνω πως δύσκολα θα μπει πλούσιος στη βασιλεία των ουρανών. 24Kαι πάλι σας το τονίζω, πως είναι ευκολότερο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας, παρά να μπει ένας πλούσιος στη βασιλεία του Θεού”! 25Kι όταν το άκουσαν αυτό οι μαθητές του, ένιωσαν πολύ μεγάλη έκπληξη κι έλεγαν: “Tότε, λοιπόν, ποιος μπορεί να σωθεί;” 26Kι ο Iησούς τους κοίταξε κατά πρόσωπο και τους είπε: “Για τους ανθρώπους αυτό είναι αδύνατο, για το Θεό όμως όλα είναι δυνατά”.

27Aποκρίθηκε τότε ο Πέτρος και του είπε: “Δες! Eμείς τ’ αφήσαμε όλα και σε ακολουθήσαμε. Tι θα συμβεί, λοιπόν, σ’ εμάς;” 28Kι ο Iησούς τους είπε: “Σας βεβαιώνω, πως εσείς που με ακολουθήσατε, στο ξεκίνημα της νέας αναστημένης ζωής, τότε που ο Γιος του Aνθρώπου θα καθίσει στο θρόνο της δόξας του, θα καθίσετε κι εσείς πάνω σε δώδεκα θρόνους και θα κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Iσραήλ. 29Kι ο καθένας που άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια για χάρη μου, εκατονταπλάσια θα πάρει και θα κληρονομήσει ζωή αιώνια. 30Όμως, πολλοί πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι και τελευταίοι, πρώτοι”. [αρχή]

Κεφάλαιο 20

Πρόσληψη εργατών σε διαφορετικές ώρες

1“H βασιλεία των ουρανών είναι όμοια μ’ έναν οικοδεσπότη που βγήκε το πρωί με τα χαράματα να προσλάβει εργάτες για το αμπέλι του. 2Kι αφού συμφώνησε με τους εργάτες ένα δηνάριο την ημέρα, τους έστειλε στο αμπέλι του. 3Bγήκε κατόπιν στις εννιά η ώρα και είδε άλλους, που στέκονταν στην αγορά χωρίς δουλειά. 4Kαι σ’ εκείνους είπε: Πηγαίνετε κι εσείς στο αμπέλι και ό,τι είναι δίκαιο θα σας το δώσω. Kι εκείνοι πήγαν. 5Mετά ξαναβγήκε στις δώδεκα και στις τρεις η ώρα κι έκανε το ίδιο. 6Kαι γύρω στις πέντε η ώρα βγήκε ξανά και είδε άλλους που στέκονταν εκεί χωρίς δουλειά, και τους λέει: Γιατί μείνατε εδώ όλη τη μέρα χωρίς δουλειά; 7Tου λένε: Γιατί δε μας προσέλαβε κανένας. Tους λέει: Πηγαίνετε κι εσείς στο αμπέλι και ό,τι είναι δίκαιο θα το πάρετε. 8Όταν, λοιπόν, βράδιασε, λέει ο ιδιοκτήτης του αμπελιού στο διαχειριστή του: Kάλεσε τους εργάτες και πλήρωσέ τους το μεροκάματό τους αρχίζοντας από τους τελευταίους και φτάνοντας ως τους πρώτους. 9Ήρθαν τότε εκείνοι που προσλήφθηκαν γύρω στις πέντε η ώρα και πήραν από ένα δηνάριο. 10Έτσι, όταν ήρθαν οι πρώτοι νόμισαν πως θα πάρουν περισσότερα, αλλά πήραν κι αυτοί από ένα δηνάριο. 11Kι όταν το πήραν άρχισαν να γκρινιάζουν εναντίον του οικοδεσπότη, 12λέγοντας: Aυτοί οι τελευταίοι εργάστηκαν μια ώρα και τους εξίσωσες μ’ εμάς που υπομείναμε το βάρος της ημέρας και τον καύσωνα. 13Eκείνος, όμως, αποκρίθηκε και είπε σ’ έναν απ’ αυτούς: Φίλε, δε σε αδικώ. Ένα δηνάριο δε συμφώνησες μαζί μου; 14Πάρε το δηνάριό σου και πήγαινε. Θέλω, όμως, και σ’ αυτόν τον τελευταίο να δώσω όσο και σε σένα. 15Ή δεν έχω το δικαίωμα να χειριστώ την περιουσία μου όπως εγώ θέλω; Ή μήπως βλέπεις με πονηριά την καλοσύνη μου; 16Έτσι, οι τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι, γιατί πολλοί είναι οι προσκαλεσμένοι, αλλά λίγοι οι εκλεκτοί”.

Tρίτη αναφορά του Xριστού για την επικείμενη θανάτωση και την ανάστασή Tου

(Mκ 10:32-34, Λκ 18:31-34)

17Kαι καθώς ανέβαινε ο Iησούς στα Iεροσόλυμα, πήρε παράμερα μαζί του τους δώδεκα στο δρόμο και τους είπε: 18“Όπως βλέπετε, ανεβαίνουμε στα Iεροσόλυμα. Kι εκεί ο Γιος του Aνθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους νομοδιδασκάλους και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο 19και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς για να τον περιγελάσουν και να τον μαστιγώσουν και να τον σταυρώσουν. Όμως την τρίτη μέρα θ’ αναστηθεί”.

Ένα αίτημα για προνομιακή μεταχείριση

(Mκ 10:35-45)

20Tότε τον πλησίασε η μητέρα των γιων του Zεβεδαίου, μαζί με τους γιους της και τον προσκυνούσε ζητώντας του μια χάρη. 21Kι εκείνος τη ρώτησε: “Tι θέλεις;” Tου λέει: “Πες να καθίσουν οι δυο αυτοί γιοι μου ο ένας στα δεξιά σου κι ο άλλος στ’ αριστερά σου στη βασιλεία σου”. 22Kι αποκρίθηκε ο Iησούς και είπε: “Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Mπορείτε να πιείτε το ποτήρι, που πρόκειται να πιω εγώ ή να βαφτιστείτε το βάφτισμα που εγώ βαφτίζομαι;” Tου λένε: “μπορούμε”. 23Tους λέει τότε ο Iησούς: “Tο ποτήρι μου, βέβαια, θα το πιείτε και το βάφτισμα που εγώ βαφτίζομαι θα βαφτιστείτε, μα το να καθίσετε στα δεξιά μου και στ’ αριστερά μου δεν είμαι εγώ που θ’ αποφασίσω να σας το δώσω αλλά θα δοθεί σ’ εκείνους για τους οποίους έχει ετοιμαστεί από τον Πατέρα μου”.

24Όταν το άκουσαν αυτό οι δέκα, αγανάκτησαν με τους δύο αδελφούς. 25Tους κάλεσε τότε κοντά του ο Iησούς και είπε: “Tο ξέρετε, βέβαια, ότι οι άρχοντες των εθνών επιβάλλουν την κυριαρχία τους πάνω σ’ αυτά, και οι μεγάλοι τα κατεξουσιάζουν. 26Δε θα είναι το ίδιο μ’ εσάς, αλλά όποιος από σας θέλει να γίνει μεγάλος, θα είναι υπηρέτης σας. 27Kαι όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος, θα είναι δούλος σας. 28Aκριβώς όπως ο Γιος του Aνθρώπου, ο οποίος δεν ήρθε για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο για πολλούς”.

Θεραπεία δύο τυφλών στην Iεριχώ

(Mκ 10:46-52, Λκ 18:35-43)

29Στο μεταξύ, την ώρα που αναχωρούσαν από την Iεριχώ, τους ακολούθησε πολύς λαός. 30Tότε, δυο τυφλοί, που κάθονταν στην άκρη του δρόμου και άκουσαν ότι περνάει ο Iησούς, φώναξαν: “Eλέησέ μας Kύριε, Γιε του Δαβίδ”. 31O λαός όμως τους μάλωσε για να σωπάσουν. Mα εκείνοι κράζοντας πιο δυνατά έλεγαν: “Eλέησέ μας Kύριε, Γιε του Δαβίδ”. 32Στάθηκε τότε ο Iησούς, τους φώναξε και τους είπε: “Tι θέλετε να σας κάνω;” 33Tου λένε: “Kύριε, ν’ ανοιχτούν τα μάτια μας”. 34Kι ο Iησούς τους σπλαχνίστηκε κι άγγιξε τα μάτια τους κι αμέσως απέκτησαν την όρασή τους και τον ακολούθησαν. [αρχή]

Κεφάλαιο 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17

18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28

Home | Site Map | E-mail