[] ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ RALLY

Ο Ari Vatanen γεννήθηκε στη Φιλανδία. Ηδη από μικρό αγόρι ανακάλυψε το πάθος του για τα αυτοκίνητα. Το 1975 όταν ήταν 23 χρονών, είχε ένα από τα χειρότερα δυστυχήματα στην ιστορία των αγώνων αυτοκινήτων  στην Αργεντινή. Σαν αποτέλεσμα έχασε 18 μήνες απ’ την καριέρα του.

Μέχρι το 1990, οδήγησε για την Peugeot, αργότερα για τη Citroen, τη Subaru και τη Μitsubishi.

O Ari είναι ένας απ’ τους πιο γνωστούς ραλλίστες στον κόσμο σήμερα. Το 1981 κέρδισε το πρωτάθλημα. Έχει γίνει πρωταθλητής συνολικά 10 φορές. Επίσης νίκησε στο Paris-Dakar 4 φορές, στο Korg- Beijing δυο φορές και επίσης στο Rally Monte Carlo.

«Ο πατέρας μου αγόρασε αυτοκίνητο το 1960 και αργότερα είχε ένα ατύχημα μαζί με όλη την οικογένεια. Ήμουν 8 χρονών τότε. Μετά από 4 χρόνια η μητέρα μου πήρε το δίπλωμα οδήγησης και αγόρασε ένα αυτοκίνητο. Ακριβώς δίπλα από το σπίτι μας υπήρχε μια μεγάλη στροφή στο δρόμο. Για να μάθω πώς να ελέγχω το αυτοκίνητο, προσπαθούσα να πάρω αυτή τη στροφή. Όταν το ίδιο καλοκαίρι έγιναν αγώνες αυτοκινήτων, κάθισα για 4 ώρες στην άκρη του δρόμου για να μη χάσω τίποτα.

Μια απ’ τις μεγαλύτερες στιγμές στην καριέρα μου ήταν η νίκη στο ράλι του Μοντε Κάρλο. Νίκησα, παρόλο το πέναλτι των 8 λεπτών. Παρόλ’ αυτά έπρεπε να περάσω και από δύσκολες στιγμές. Πιστεύω πως διδασκόμαστε τα πιο σπουδαία μαθήματα τις δύσκολες στιγμές. Στην αρχή επαναστατείς και ρωτάς γιατί. Παρόλ’ αυτά στο τέλος, -κι αυτό μπορεί να γίνει αρκετά χρόνια αργότερα- βλέπεις το χέρι του Θεού σ’ αυτά που έχουν συμβεί. Ξέρεις πως ό,τι συνέβη ήταν σωστό –ακόμα κι αν δεν μπορείς να το εξηγήσεις.

Το ατύχημα του 1985 με άφησε εκτός δράσης για 18 μήνες. Ήταν πολύ δύσκολο. Καθώς σιγά σιγά στεκόμουν πάλι στα πόδια μου, έπεσα σε βαθιά κατάθλιψη. Μέσ’ απ’ όλα αυτά όμως, έγινα καλύτερος άνθρωπος, πιστεύω. Δεν ήμουν πια τόσο κατακριτικός, έγινα ανεκτικός, πιο δεκτικός και με μεγαλύτερη αντίληψη για τα πράγματα.

Απ’ τον πατέρα μου, έμαθα να εκφράζω τη χριστιανική μου πίστη χωρίς φόβο. Δεν είναι τα συναισθήματά μας, ούτε η αυτολύπησή μας που θ’ αποφασίσουν, αλλά ότι έγινε 2000 χρόνια πριν στο Γολγοθά. Ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι τα μόνα πράγματα απ’ τα οποία μπορεί κανείς να εξαρτάται. Η αλήθεια αυτών των γεγονότων δεν εξαρτάται από τα συναισθήματά μας και τις εμπειρίες μας.

Το απίστευτο όσον αφορά το Χριστιανισμό είναι ότι μπορούμε να έρθουμε στο Θεό όπως είμαστε, και κάθε ανθρώπινο ον αναγνωρίζεται. Παρόλο που κανένας από μας δεν είναι αρκετά καλός, μπορούμε να μιλήσουμε στο Θεό και να του πούμε: “Κύριε, δέξου με, έτσι ακριβώς όπως είμαι”, και Αυτός θα το κάνει, παρόλα όσα έχουμε κάνει. Μόνο ο Ιησούς είναι τέλειος. Εμείς συχνά αποτυγχάνουμε και χρειαζόμαστε το έλεος και τη συγχώρεσή Του ξανά και ξανά, καθημερινά. Μπορούμε να Του μιλήσουμε οποιαδήποτε στιγμή και να Του πούμε: “Ιησού, Υιέ του Θεού, συγχώρεσέ με!”»

(Από την έκδοση της Καινή Διαθήκης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες Αθήνα 2004, εκδόσεις Ο Λόγος)