[] ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ

«Το πρωινό του τελικού του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου το 1994 ξύπνησα με μια ειρήνη μέσα μου που ποτέ πριν δεν είχα αισθανθεί. Ήταν σαν να επρόκειτο να παίξω ένα φιλικό παιχνίδι και όχι στον Τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου μεταξύ Βραζιλίας και Ιταλίας. Καθώς μπαίναμε στο στάδιο ένα συναίσθημα εμπιστοσύνης με συνεπήρε, τέτοιο που ποτέ προηγουμένως δεν είχα γνωρίσει. Κάτι ιδιαίτερο συνέβαινε μέσα μου.

Το παιχνίδι τελείωσε 0-0. Καθώς ετοιμαζόμασταν για τα πέναλτι θυμήθηκα τα λόγια απ’ τη Βίβλο που είχα ακούσει εκείνη την εβδομάδα, και ήταν απ’ τον Ψαλμό 33:20-22.

Κατά τη διάρκεια των πέναλτι κοίταξα τον πίνακα με τα σκορ και ήταν 2-2. Προσευχήθηκα, “Κύριε, πιστεύω πως ήρθε η ώρα να σταματήσω αυτό το πέναλτι. Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να το σταματήσω και να μην μπει μέσα”. Και ο Θεός με άκουσε. Πιστεύω ότι με έστειλε στην αριστερή γωνία του τέρματος καθώς ο Μασσάρο σούταρε. Μετά ο Ντούγκα έβαλε ένα πέναλτι για τη Βραζιλία.

Τώρα η αναμέτρηση ήταν μεταξύ του Μπάτζιο και εμένα. Από τον τρόπο που κοιτούσε το έδαφος κατάλαβα ότι δεν ήταν σίγουρος για τον εαυτό του. Εκείνη τη στιγμή μια σκέψη πέρασε απ’ το μυαλό μου: “Ή θα αστοχήσει ο Μπάτζιο ή εγώ θα πιάσω τη μπάλα”. Σούταρε πάνω απ’ το δοκάρι. Το μόνο που έκανα ήταν να γονατίσω και να ευχαριστήσω το Θεό. Σ’ αυτόν μόνο αξίζει η ευχαριστία για τη νίκη μας. Εκείνη τη στιγμή απλά έπρεπε να Τον δοξάσω».

(Από την έκδοση της Καινή Διαθήκης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες Αθήνα 2004, εκδόσεις Ο Λόγος)