[] ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΤΡΙΠΛΟΥΝ

Το άλμα της πίστης

Το 2000 στο Σίδνεϋ, ο Jonathan Edwards πρόσθεσε το κερασάκι στην τούρτα μιας μεγάλης καριέρας όταν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Τριπλούν. Ήταν ένας θρίαμβος που αναμφίβολα του άξιζε. Το 2001 κέρδισε το δεύτερό του παγκόσμιο πρωτάθλημα και το 2002 ήταν πρωταθλητής της κοινοπολιτείας της Αυστραλίας.

Ο Jonathan δοκίμασε, ωστόσο, και μεγάλες απογοητεύσεις. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς του 1992 έχοντας μεγάλες πιθανότητες για μετάλλιο, αλλά δεν προκρίθηκε, γεγονός που περιγράφει ως εξής: «Αθλητικά, ίσως η χειρότερη περίοδος της ζωής μου. Ήμουν ολοκληρωτικά συντριμμένος. Όλες οι ελπίδες και τα όνειρά μου είχαν τιναχτεί στον αέρα».

Το 1996 συμμετείχε στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα ως φαβορί και τελικά κατέληξε να μείνει «ευχαριστημένος» με τη δεύτερη θέση. Το 1997 κέρδισε το αργυρό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, και το 1999 το χάλκινο. Κάθε φορά αναμενόταν να πάρει την πρώτη θέση.

Το 1995 ήταν μια θαυμάσια χρονιά για τον Jonathan Edwards. Ξεκινώντας η χρόνια, τον βρίσκει αθλητή παγκόσμιας φήμης, μ’ ένα παγκόσμιο κύπελλο στο Τριπλούν, ένα χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κι ένα αργυρό μετάλλιο απ’ την κοινοπολιτεία, στο ενεργητικό του.

Ο απολογισμός για το 1995 ήταν:

- 14 αγώνες, 14 νίκες

- χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα

- νέο Βρετανικό ρεκόρ 5 φορές

- νέο παγκόσμιο ρεκόρ 3 φορές

Εν μέσω όλης αυτής της υπερβολικής διαφήμισης που γίνεται γύρω απ’ τα επιτεύγματα του Jonathan, ο ίδιος έχει την αφοπλιστική συνήθεια να μειώνει τη σημασία τους, δηλώνοντας: «Απλά είμαι ο Jonathan. Πηδάω σ’ ένα σκάμμα για να ζω!».

Το κλειδί για ν’ αντιμετωπίζει την απογοήτευση, είναι η πίστη του στο Θεό: «Βασικά, η σχέση μου με τον Ιησού Χριστό και με το Θεό, αποτελεί το θεμέλιο για οτιδήποτε κάνω. Ο άνθρωπος είναι γεμάτος αμαρτία, είναι αποχωρισμένος απ’ το Θεό και δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Ο Θεός, με τη δική Του θέληση, έστειλε το Γιο Του να πεθάνει στο σταυρό για τις αμαρτίες μας. Ο Ιησούς αναστήθηκε, και μέσω της πίστης μας σ’ Αυτόν μπορούμε να συμφιλιωθούμε με το Θεό, κι αυτό είναι δώρο, όχι κάτι που μπορούμε να κερδίσουμε. Έπειτα, ως απόρροια αυτού του δώρου, δίνουμε τις ζωές στην υπηρεσία του Θεού».

Η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι ένα ουσιώδες κομμάτι της ζωής του: «Η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού. Μου λέει πως πρέπει να είναι η στάση μου, οι πράξεις μου, ο τρόπος που ζω. Από τη Βίβλο αντλώ τη βασική φιλοσοφία γι’ αυτό που προσπαθώ να κάνω -να δοξάζω το Θεό μέσα από κάθε πτυχή της ζωής μου».

(Από την έκδοση της Καινή Διαθήκης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες Αθήνα 2004, εκδόσεις Ο Λόγος)