|
 [ ]
Θεέ
μου, δε Σ’ ευχαρίστησα ποτέ για το αγκάθι μου. Σ’
ευχαρίστησα χίλιες φορές για τα τριαντάφυλλα, αλλά
ποτέ για τα’ αγκάθια. Επιθυμούσα πάντα τη συμπάθεια
και συμπαράσταση των αδελφών μου για το σταυρό που
κουβαλάω, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα πως ο σταυρός
αποτελεί ένα μέσο δόξας. Δίδαξέ με τη δόξα του
σταυρού, Κύριε. Δίδαξέ με την αξία του αγκαθιού.
Δείξε μου πως ν’ ανέβω προς Εσένα από το μονοπάτι
του ουράνιου τόξου μου.
"Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις
ημών εργάζεται εις ημάς, καθ’ υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης"
(Β' Κορινθίους 4:17). |
