[]  Η λέξη Πάσχα προέρχεται από το εβραϊκό "pasah" που σημαίνει παρέρχομαι. Ήταν η πρώτη από τις τρεις ετήσιες μεγάλες εορτές των Ισραηλιτών, η οποία γιορταζόταν από 14 έως 21 του μήνα Νισάν (Μάρτιος-Απρίλιος). Η γιορτή αυτή που ονομαζόταν και "γιορτή των αζύμων" καθιερώθηκε από τον Θεό σε ανάμνηση της απελευθέρωσης και έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο.

Η γιορτή διαρκούσε επτά ημέρες. Κατά την εντολή του Κυρίου την 10η μέρα του μηνός ο αρχηγός κάθε οικογένειας προμηθευόταν ένα αρνί και το φύλαγε μέχρι την 14η όπου την εσπέρα θυσιαζόταν στο θυσιαστήριο και με το αίμα του έβαφαν το ανώφλι και τις δύο παραστάσεις της πόρτας. Το αρνί που έπρεπε να ψηθεί με προσοχή χωρίς να σπάσει κανένα κόκαλο, έπρεπε να φαγωθεί μέχρι το πρωί και μόνο μέσα στο σπίτι, τυχόν δε υπόλοιπο έπρεπε να καεί το πρωί. Τις υπόλοιπες μέρες που έκαναν τις τελετουργίες που σχετίζονταν με τη θυσία του αρνιού, έτρωγαν άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα (Έξοδος 12:1-13, 21-23, 28, 43-51, Ματθαίος 26:2, Μάρκος 14:1, Λουκάς 22:11, Ιωάννης 2:13, 12:1, Εβραίους 11:28)

Το άζυμο ψωμί συμβόλιζε την πνευματική καθαρότητα με τη οποία ο λαός Ισραήλ όφειλε να αγωνισθεί και να ζήσει σύμφωνα με τη διαθήκη του Θεού. Τα πικρά χόρτα υπενθύμιζαν την δουλεία του λαού στην Αίγυπτο. Την πρώτη και έβδομη μέρα της γιορτής δεν έπρεπε να γίνεται καμιά εργασία.

Στη Καινή Διαθήκη "Πάσχα" ονομαζόταν το αρνί αυτό που σφαζόταν το Πάσχα (Ματθαίος 26:17, Μάρκος 14:12, Λουκάς 22:11). Πάσχα ονομάζεται συμβολικά κι ο ίδιος ο Κύριός μας καθώς πρόσφερε τον εαυτό Του θυσία πάνω στο σταυρό για τις δικές μας αμαρτίες (Α’ Κορινθίους 5:7).