[] Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε σε περιοδικό, τον Δεκέμβριο του 1965. Παρόλο που έχουν περάσει περισσότερο από σαράντα χρόνια από τη δημοσίευσή του, εξακολουθεί να είναι επίκαιρο, ίσως περισσότερο από ποτέ. Όσο επίκαιρο είναι και το μήνυμα των Χριστουγέννων!

Σκεφτήκατε τι θα συνέβαινε αν η αγγελική χορωδία πάνω από της Βηθλεέμ εκείνο το χριστουγεννιάτικο βράδυ έψαλε κάποιον άλλο ύμνο; Αν χωρίς λαμπρότητα και δίχως χαρά παρουσιάζονταν οι άγγελοι; Και αν στο πιο πένθιμο μοτίβο που μπορούσαν να συνθέσουν έλεγαν...

"Βλασφημία στον ύψιστο Θεό και επί γης πόλεμος, εν ανθρώποις δυστυχία"! Και όμως!

Αυτό που δεν το ‘παν οι άγγελοι, που δεν το πρόσφερε ο ουρανός, το 'καμε θλιβερό πραγματικότητα ο άνθρωπος. Αυτός ο μεγάλος τρελός... Αυτός που δολοφόνος της δικής του ευτυχίας ανέλαβε να μετατρέψει των ύμνο των αγγέλων σε θρηνωδία της γης.

[ ] Βλασφημία στον ύψιστο Θεό

Παραπονιόμαστε σήμερα για της εποχής μας το κατάντημα. Για την ποδοπάτηση των αξιών της ζωής. Για την ισοπέδωση των ηθικών αξιών. Για την ασέβεια της νέας γενιάς. Για την προπηλάκιση κάθε έννοιας ηθικής, σεμνότητας και τιμιότητας.

Άτοπο το παράπονό μας. Μάταιη η κριτική μας. Θερίζουμε απλούστατα, κείνο που σπείραμε. Όταν ο Θεός εκτοπίστηκε από τη ζωή μας και Τον περιορίσαμε στου μικρού παιδιού και στου μικρού γέροντα τη συντροφιά... Όταν στο έντυπό μας τη θέση του Θεού, προσφέρουμε τη σάρκα και τον κίτρινο θεό του χρήματος... Όταν επιστρατεύαμε επιστήμη και τέχνη, για να αποδείξουμε ότι Θεός δεν υπάρχει και ότι αν υπάρχει, δεν μας χρειάζεται στη ζωή μας... Τι άλλο θα ‘πρεπε να περιμένουμε; Τίποτα περισσότερο απ' ότι σήμερα, ολόπικρο θερίζουμε και γευόμαστε.

Τ' όνομα του Θεού βλαστημείται όσο σε καμιά άλλη εποχή. Ο φόβος του Θεού, έλλειψε από τη σκέψη, το λόγοι και την πράξη των ανθρώπων. Χώρες που βρίσκονταν στο προσκήνιο της χριστιανικής δραστηριότητας, σήμερα συζητούν, αν θα πρέπει να απαγγέλλεται καν το "Πάτερ Ημών" στα σχολεία τους.

[ ] Επί γης πόλεμος

Πάρτε ένα παγκόσμιο χάρτη και σημειώστε με κόκκινο χρώμα της χώρες που συγκλονίζονται από πολέμους, επαναστάσεις, φυλετικούς αγώνες και πολιτειακά δράματα, κοινωνικές αναστατώσεις. Θα εκπλαγείτε. Θα απορήσετε γιατί τούτη την κατ' ευφημισμό εποχή μα, την ονομάζουμε ειρήνης και όχι πολέμου εποχή.

Δίπλα σ' αυτά βάλτε τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς χωρών και... σταματήστε να ρωτάτε "γιατί με τόση μηχανική πρόοδο, να εξακολουθεί ο υποσιτισμός εκατομμυρίων ψυχών, ή έλλειψη στέγης, ιατρικής περίθαλψης, μορφωτικών δυνατοτήτων;"

Γιατί "οδό ειρήνης" μακριά από τον Άρχοντα της ειρήνης, ούτε γνώρισαν ούτε να γνωρίσουν πρόκειται ο άνθρωποι.

[ ] Εν ανθρώποις δυστυχία

Αγωνίες, ταραχή, άγχος, φόβος, αβεβαιότητα, και πόσο μακρύ μπορούσαμε τον κατάλογο αυτό να κάνουμε!...

Γιατί αν βγάλεις το ψάρι από το νερό, ή το λουλούδι από το φως ή το πουλάκι από τον αέρα, θα 'χεις ότι βλέπεις σήμερα στον άνθρωπο τον έξω και μακριά από το θέλημα του Θεού.

"Δύο κακά κάνετε" λέει ο Θεός με το στόμα του προφήτη του. "Εμένα, τη ζωντανή πηγή των υδάτων εγκαταλείψατε. Και σκάψατε λάκκους, από τα λασπόνερα των οποίων κοιτάτε να ξεδιψάσετε".

Τι κρίμα! Το άτομο σε απορία και απόγνωση. Η οικογένεια χρεοκοπημένη και αποσυντεθημένη. Η κοινωνία στο πιο αποκαρδιωτικό της χάλι. Ο κόσμος μας όλος, χωρίς Θεό χωρίς ελπίδα.