[το όνομά του σημαίνει "σωτηρία"]

[1]  Ο πρώτος από τους δώδεκα ονομαζόμενους "μικρούς" προφήτες, και ο τελευταίος του βασιλείου του Ισραήλ. Ήταν γιος του Βεηρί (Ωσηέ 1:1). Κατόπιν εντολής του Θεού, παντρεύτηκε την πόρνη Γομέρ (Γόμερ), κόρη του Δεβηλαΐμ (Διβλάγιμ), από την οποία απέκτησε τον Ιεζραέλ (Ιζρεέλ, Ωσηέ 1:3,4), τη Λο-Ρουχαμα (Ωσηέ 1:6) και το Λο-Αμμί (Ωσηέ 1:8,9). Η Γόμερ στη συνέχεια τον εγκαταλείπει, παρ' όλα αυτά ο Ωσηέ τη συγχωρεί και τη δέχεται ξανά, ύστερα από δοκιμασία.

Ο Ωσηέ γεννήθηκε κατά τη βασιλεία του Ιεροβοάμ Β', του τελευταίου μεγάλου βασιλιά του βασιλείου Ισραήλ και έδρασε από τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του, μέχρι την καταστροφή του βασιλείου, το 722 π.Χ. Οι προφητείες του αναφέρονται στο βασίλειο Ισραήλ, την εποχή που βασιλιάδες στον Ιούδα ήταν οι Οζίας (Ουζζίας) ή Αζαρίας, Ιωθάμ, Άχαζ και Εζεκίας (Ωσηέ 1:1). Η περίοδος της δράσης του Ωσηέ χαρακτηρίζεται από μεγάλη ευημερία, κάτι που όμως οδήγησε σε ένα διαχωρισμό δύο κοινωνικών τάξεων, των πολύ πλουσίων και των πολύ φτωχών, καθώς και στην επικράτηση των ειδωλολατρικών θεών Βάαλ και Αστάρτης, με αποτέλεσμα την ηθική κατάπτωση του λαού και την αποστροφή του από τον αληθινό Θεό. Ο Ωσηέ με θλίψη για την κατάσταση αυτή προειδοποιεί το λαό για τις συνέπειες της απομάκρυνσης από τη διαθήκη που είχαν κάνει με το Θεό.

Τέλος η άτυχη οικογενειακή ζωή του προφήτη, απεικονίζει με τον πλέον παραστατικό τρόπο το περιεχόμενο του μηνύματός του. Όπως η σύζυγος του Ωσηέ τον εγκατέλειψε, παρά τη μεγάλη του αγάπη προς αυτή, έτσι και ο λαός Ισραήλ εγκατέλειψε το Θεό, παρόλο που ο Θεός τον αγάπησε με μοναδικό τρόπο και τον ελευθέρωσε σε κάθε δύσκολη στιγμή της πορείας του.

[ διάβασε για το βιβλίο του Ωσηέ]

[2]  Το αρχικό όνομα του Ιησού του Ναυή, αναφέρεται μόνο στο εβραϊκό κείμενο, στο Δευτερονόμιο 32:44.

[3]  Γιος του Ηλά, ο δέκατος ένατος και τελευταίος βασιλιάς του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ. Συνωμότησε εναντίον του βασιλιά Φεκά, και αφού τον σκότωσε, έγινε βασιλιάς, στο εικοστό έτος του Ιωθάμ (Β' Βασιλέων 15:30). Στο θρόνο όμως ανέβηκε μετά από οκτώ χρόνια, κατά το δωδέκατο έτος της βασιλείας του Άχαζ (Β' Βασιλέων 17:1). Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο Ωσηέ έστειλε μηνυτές στο Σω, βασιλιά της Αιγύπτου, για να ζητήσει τη βοήθειά του κατά του Σαλμανασάρ (Σαλμανεσέρ), βασιλιά της Ασσυρίας, σταματώντας να πληρώνει φόρους στην Ασσυρία. Όταν έμαθε ο Σαλμανασάρ για τις προθέσεις του Ωσηέ, στράφηκε εναντίον του, τον υπέταξε και τον φυλάκισε. Κατόπιν πολιόρκησε τη Σαμάρεια, και μετέφερε τους Ισραηλίτες στην Ασσυρία, τιμωρώντας τους επειδή δεν άκουσαν τον Κύριο και παρέβηκαν τη διαθήκη (Β' Βασιλέων 17:5-7, 18:9-12). Ο Ωσηέ "έπραξε πονηρά ενώπιον του Θεού" όχι όμως όπως οι προηγούμενοι βασιλιάδες του Ισραήλ (Β' Βασιλέων 17:2).

[4]  Ένας από τους άρχοντες του λαού Ισραήλ, οι οποίοι επισφράγισαν τη Διαθήκη, μαζί με το Νεεμία, μετά την επιστροφή τους στην Ιερουσαλήμ, από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα (Νεεμίας 10:23), το 445 π.Χ.