(Παροιμίες
31:10-31)
[1]
Δεν είναι
μια συνηθισμένη γυναίκα
(εδ. 10): «Ποιος θα βρει μια ενάρετη γυναίκα; Γιατί αυτή είναι
πολυτιμότερη κι από τα μαργαριτάρια».
[2]
Ο άντρας
της δεν χρειάζεται να εξαγοράζει την αγάπη της
(εδ. 11): «Η καρδιά του άντρα της μπορεί να βασίζεται σ’ αυτήν και
αφθονία δε θα του λείψει ποτέ».
[3]
Ο άντρας
της μπορεί να μένει ήσυχος
(εδ. 12): «Καλό θα του κάνει και όχι κακό σ’ όλη τη διάρκεια της
ζωής της».
[4]
Είναι
εργατική
(εδ. 13): «Ψάχνει για μαλλί και λινάρι και μ’ ευχαρίστηση
εργάζεται με τα χέρια της».
[5]
Φροντίζει
για το φαγητό της οικογένειάς της
(εδ. 14): «Είναι σαν τα εμπορικά πλοία, κουβαλάει την τροφή της
από μακριά».
[6]
Δεν της
αρέσει το χουζούρεμα
(εδ. 15): «Σηκώνεται πριν ακόμα χαράξει η αυγή και ετοιμάζει
φαγητό για την οικογένειά της και δουλειά για τις υπηρέτριές της».
[7]
Αυξάνει
την οικογενειακή περιουσία
(εδ. 16): «Σαν δει αγρό για πούλημα, τον αγοράζει. Με τις
οικονομίες των χεριών της φυτεύει αμπέλια».
[8]
Διατηρεί
το σώμα της σε φόρμα
(εδ. 17): «Περιζώνει σφικτά τη μέση της και ενισχύει τους
βραχίονές της».
[9]
Ξέρει πιο
είναι το πραγματικό της συμφέρον
(εδ. 18): «Αντιλαμβάνεται ότι το εμπόριό της είναι καλό. Το
λυχνάρι της δεν σβήνει τη νύχτα».
[10]
Δεν χάνει
άσκοπα το χρόνο της
(εδ. 19): «Απλώνει το χέρι της να πάρει το αδράχτι και κρατά στο
χέρι της τη ρόκα».
[11]
Είναι
πονόψυχη και βοηθάει εκείνους που έχουν ανάγκη
(εδ. 20): «Ανοίγει τα χέρια της στους φτωχούς και απλώνει τα χέρια
της σ’ εκείνους που στερούνται».
[12]
Προετοιμάζεται για δύσκολους καιρούς
(εδ. 21): «Δεν φοβάται το χιόνι για την οικογένειά της, γιατί όλοι
στο σπίτι της είναι διπλοντυμένοι».
[13]
Φροντίζει
και για τον δικό της ρουχισμό
(εδ. 22): «Φτιάχνει για τον εαυτό της σκεπάσματα. Ο ρουχισμός της
είναι από λινό και πορφύρα».
[14]
Κάνει τον
άντρα της να ξεχωρίζει
(εδ. 23): «Ο άντρας της διακρίνεται όταν μπαίνει στις πόλεις και
κάθεται ανάμεσα στους προύχοντες του τόπου».
[15]
Συντελεί
στα έσοδα της οικογένειάς της
(εδ. 24): «Υφαίνει λεπτό πανί και το πουλάει, παραδίνει επίσης
ζώνες στους εμπόρους».
[16]
Διακρίνεται για την επιβλητικότητα και την αξιοπρέπειά της
(εδ. 25): «Με ισχύ και ευπρέπεια είναι ντυμένη και προσμένει το
μέλλον με χαρά».
[17]
Είναι
μετρημένη στα λόγια της
(εδ. 26): «Με σοφία ανοίγει το στόμα της και η γλώσσα της διέπεται
από το νόμο της καλοσύνης».
[18]
Είναι καλή
νοικοκυρά
(εδ. 27): «Ασχολείται άγρυπνα με τη διαχείριση του σπιτιού της και
δεν τρώει τεμπέλικα το ψωμί της».
[19]
Ικανοποιεί
την οικογένειά της
(εδ. 28): «Σηκώνονται τα παιδιά της και τη μακαρίζουν. Το ίδιο και
ο άντρας της που την επαινεί».
[20]
Τη βλέπουν
σαν την καλύτερη γυναίκα
(εδ. 29): «Πολλές κόρες υπήρξαν αξίες, αλλά εσύ τις ξεπέρασες
όλες».
[21]
Είναι
θεοσεβής
(εδ. 30): «Ψεύτικη είναι η χάρη και ανώφελη η ομορφιά. Η γυναίκα
που επαινείται είναι εκείνη που σέβεται τον Κύριο».
[22]
Είναι άξια
της καλύτερης συμπεριφοράς από μέρους όλων
(εδ. 31): «Ανταποδώστε της τον καρπό των χεριών της και
μιλήστε δημόσια για τα έργα της προς έπαινό της».
[]
|