Τότε η Mαριάμ είπε:

“Δοξάζει η ψυχή μου τον Κύριο,

και βρήκε αγαλλίαση το πνεύμα μου

στο Θεό, το Σωτήρα μου.

Γιατί έστρεψε το βλέμμα του στην ταπεινή του δούλη.

Και να! από τώρα πια θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές.

Γιατί μου έκανε πράγματα θαυμαστά ο Παντοδύναμος.

Και είναι άγιο το όνομά του.

Και το έλεός του εκτείνεται από γενιές σε γενιές,
σε όσους τον σέβονται.

Επέβαλε την κυριαρχία του με το βραχίονά του.

Διασκόρπισε εκείνους που ο νους

και η καρδιά τους διαπνέονται από περηφάνια.

Καθαίρεσε άρχοντες από τους θρόνους τους

και εξύψωσε ταπεινούς.

Ανθρώπους πεινασμένους τους γέμισε με αγαθά,

ενώ πλούσιους τους έδιωξε αδειανούς.

Στήριξε τον Ισραήλ το δούλο του,

διατηρώντας στη μνήμη του το έλεός του

αιώνια, όπως το υποσχέθηκε στους προπάτορές μας,

στον Aβραάμ και τους απογόνους του”.