[το όνομά του σημαίνει "ζει ο Θεός"]

Άντρας από τη Βαιθήλ, ο οποίος οικοδόμησε την Ιεριχώ επί βασιλείας Αχαάβ, βασιλιά του Ισραήλ. Ο Ιησούς του Ναυή πριν από 500 χρόνια περίπου, είχε καταραστεί τον άνθρωπο που θα έχτιζε ξανά την Ιεριχώ, λέγοντας πως "με το θάνατο του μεγαλύτερού του γιου θα έθετε τα θεμέλια της πόλης" και "με το θάνατο του μικρότερού του γιου θα έστηνε τις πύλες της" (Ιησούς του Ναυή 6:26). Η κατάρα αυτή πραγματοποιήθηκε όταν στα θεμέλια της Ιεριχώ θυσιάστηκε ο Αβειρών (Αβιράμ), πρωτότοκος γιος του Χιήλ (Χιέλ), και κάτω από τις πύλες της θυσιάστηκε ο μικρότερό του γιος Σεγούβ (Σεγώβ, Α' Βασιλέων 16:34).