Ένας από τους σπουδαιότερους βασιλιάδες των Ασσύριων, αναφέρεται μόνο μία φορά στην Αγία Γραφή (Ησαΐας 20:1). Διαδέχθηκε στο θρόνο το Σαλμανασάρ (Σαλμανεσέρ), και ήταν ένας από τους πιο ισχυρούς μονάρχες των Ασσύριων.

Ο Σαλμανασάρ Ε' είχε πολιορκήσει τη Σαμάρεια, το 724 π.Χ. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας αυτής πέθανε (722 π.Χ.). Η Σαμάρεια κυριεύθηκε τελικά από το Σαργών το 721 π.Χ., ενώ πολλοί κάτοικοί της μεταφέρθηκαν ως αιχμάλωτοι (Β' Βασιλέων 17:6). Η Αγία Γραφή δεν τον αναφέρει στην πτώση της Σαμάρειας (Β' Βασιλέων 17:1-6). Κάποιοι το δικαιολογούν υποστηρίζοντας πως ο Σαργών έγινε βασιλιάς μετά τη πτώση της πόλης. Αργότερα οι Βαβυλώνιοι με τη βοήθεια των Ελαμιτών επαναστάτησαν εναντίον του, μετά όμως από πολλούς αγώνες υποτάχθηκαν. Επίσης νίκησε τον κυβερνήτη της Αιγύπτου Σω, ο οποίος είχε έρθει σε βοήθεια της Γάζας που είχε επαναστατήσει (Β' Βασιλέων 17:4). Μετά από συνεχείς νίκες διεύρυνε βαθμιαία και παγίωσε την αυτοκρατορία του, επεκτείνοντας τα σύνορά του δυτικά μέχρι την Αίγυπτο και ανατολικά μέχρι τα βουνά Ελάμ, ολοκληρώνοντας έτσι τα φιλόδοξα σχέδια του Θεγλάθ-φελασάρ (Τιγλάθ-Πιλέσερ). Αργότερα δραστηριοποιήθηκε στην διοργάνωση και την ανάπτυξη της χώρας του, ιδρύοντας ένα καινούργιο παλάτι και μια βασιλική πόλη κοντά στη Νινευή, τη Χορσαβάτ (Khorsabad).

Ο Σαργών δολοφονήθηκε (από ένα στρατιώτη του;) το 705 π.Χ., αφού βασίλευσε 17 χρόνια περίπου (723-705 π.Χ.), και στο θρόνο τον διαδέχθηκε ο γιος του Σενναχειρείμ (Σενναχηρίμ).

[*] Ο Σαργών Α' ήταν βασιλιάς της αρχαίας Βαβυλώνας, η αυτοκρατορία του οποίου επεκτεινόταν μέχρι τη Μεσόγειο. Δεν αναφέρεται στη Βίβλο.