Επώνυμο που δόθηκε στον αρχιερέα Ιωσήφ, ο οποίος κατείχε τη θέση από το 18-36 μ.Χ. Οι Ρωμαίοι διόριζαν στην Παλαιστίνη όχι μόνο τους πολιτικούς αλλά και τους θρησκευτικούς άρχοντες από το 66 π.Χ. Ο Καϊάφας Ιωσήφ διορίστηκε από το ρωμαίο επίτροπο Βαλέριο Γράτο επί αυτοκράτορα Τιβέριου Καίσαρα. Ήταν γαμπρός του αρχιερέα Άννα (Ιωάννης 18:13), ο οποίος συνεργάστηκε μαζί του στα γεγονότα της δίκης του Ιησού.

Όταν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι έκαναν Συνέδριο για να δικάσουν τον Ιησού (Ιωάννης 11:47, Ματθαίος 26:57), επειδή πολλοί Ιουδαίοι πίστευαν στο κήρυγμά Του μετά την ανάσταση του Λαζάρου (Ιωάννης 11:45,46), ο Καϊάφας πρότεινε την καταδίκη του Ιησού σε θάνατο (Ιωάννης 11:49-53), προφητεύοντας άθελά του ότι θα πέθαινε "για το καλό του έθνους" (Ιωάννης 11:50, 18:14). Αργότερα όταν ο Ιησούς δικάστηκε μπροστά στον Άννα (Ιωάννης 18:12-23), οδηγήθηκε δεμένος στον Καϊάφα (Ιωάννης 18:24) ο οποίος Τον καταδίκασε σε θάνατο, παραδίδοντάς Τον στο ρωμαίο ηγεμόνα Πιλάτο για να επικυρωθεί η καταδίκη του Ιησού, μιας και οι Ιουδαίοι δεν είχαν δικαίωμα εκτέλεσης της απόφασης από μόνοι τους (Ματθαίος 27:2, Ιωάννης 18:24, 18:28-19:16).

Επί των ημερών του Καϊάφα φυλακίστηκαν ο Πέτρος και Ιωάννης (Πράξεις 4:1-3), οι οποίοι και οδηγήθηκαν στο Συνέδριο για να απολογηθούν (Πράξεις 4:5,6). Μετά την απολογία τους και επειδή δεν έβρισκαν κάποιο λόγο να τους καταδικάσουν τους άφησαν ελεύθερους (Πράξεις 4:21).

Ο Καϊάφας παύτηκε από το ρωμαίο διοικητή της Συρίας Βιτέλλια, το 36 μ.Χ. Σύμφωνα με μια παράδοση μετά την Ανάσταση του Ιησού κλήθηκε στη Ρώμη για να απολογηθεί μαζί με τον Πιλάτο, στον αυτοκράτορα Τιβέριο. Κατά το ταξίδι του όμως, πέθανε και τάφηκε στην Κρήτη, στη πόλη του Ηρακλείου.