Επώνυμο που δινόταν στους ρωμαίους αυτοκράτορες μετά τον Ιούλιο Καίσαρα. Ήταν
είδος τίτλου όπως του Φαραώ στην Αίγυπτο.
Στην Αγία Γραφή αναφέρονται οι εξής (διάβασε για τον καθένα ξεχωριστά):
Αύγουστος Καίσαρας (31 π.Χ-14 μ.Χ.)
Τιβέριος Καίσαρας (14-37 μ.Χ.)
Κλαύδιος Καίσαρας (41-54 μ.Χ.)
Νέρωνας
Η λέξη Καίσαρας αναφέρεται περίπου τριάντα φορές στην Καινή Διαθήκη (Ματθαίος
22:27,21, Μάρκος 12:14,16,17, Λουκάς 20:22,24,25...). Επίσης χρησιμοποιήθηκε και
από τον Ιησού (Λουκάς 20:22-25), αναφερόμενος στον Τιβέριο, ως εκπρόσωπο κάθε
επίγειου ηγεμόνα.