Ο νεότερος γιος του Σενναχειρείμ (Σενναχηρίμ), βασιλιά της Ασσυρίας, ο οποίος μετά τη δολοφονία του πατέρα του από τα δυο του αδέρφια, ανέβηκε στο θρόνο (Β' Βασιλέων 19:36,37, Β' Χρονικών 32:21, Ησαΐας 37:37,38). Βασίλευσε από το 681-669 π.Χ.

Κατά τη περίοδο της βασιλείας του έγιναν σημαντικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις και ανοικοδόμησε τη πόλη Βαβυλώνα που ο πατέρας του είχε καταστρέψει, χτίζοντας μεγαλοπρεπή οικοδομήματα μεταξύ αυτών τα ανάκτορα και τριάντα ναοί. Στην προετοιμασία για την κατάκτηση της Αιγύπτου υπέταξε κι άλλες χώρες και δώδεκα βασιλείας στις ακτές της Μεσογείου υποτάχθηκαν στους Ασσύριους και υποχρεώθηκαν να προμηθεύσουν με ξύλα και πέτρες για την οικοδόμηση του παλατιού στη Νινευή. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μανασσής. Στο πόλεμο εναντίον της Ιερουσαλήμ συνέλαβε το βασιλιά της Μανασσή, και τον μετάφερε στη Βαβυλώνα (Β' Χρονικών 33:11-13, Έσδρας 4:2). Το μεγαλύτερο επίτευγμά του όμως ήταν η μεγάλη αντίπαλος του Αίγυπτος. Το 671 π.Χ. η Αίγυπτος έγινε υποτελής από το Εσαραδδών, ο οποίος διαίρεσε τη γη της σε επαρχίες υπό την εποπτεία αρχόντων που ήταν υπεύθυνοι στους κυβερνήτες της Ασσυρίας. Αργότερα όμως σε μια επανάσταση της Αιγύπτου ο Εσαραδδών πέθανε και τον διαδέχθηκε ο γιος του Ασσουρμπανιπάλ.