[το όνομά του σημαίνει "θαυμάσιος" (περσικής προέλευσης)]

Γιος του Αμμεδαθά (Αμαδάθ ή Μεδαθά) του Αγαγίτη, τον οποίο ο Πέρσης βασιλιάς Ασουήρης (Ξέρξης) προώθησε και τον έκανε πρώτο ανάμεσα σ' όλους τους ηγεμόνες του (Εσθήρ 3:1). Δεδομένου ότι ο τίτλος του Αγάγ δίνονταν στους βασιλιάδες των Αμαληκιτών θεωρείται ότι ο Αμάν ήταν απόγονος της βασιλικής οικογένειας του έθνους των Αμαληκιτών. Οι Αμαληκίτες ήταν οι χειρότεροι εχθροί των Ισραηλιτών.

Ο Αμάν φθονώντας το Μαροδοχαίο (Μαρδοχαίο), επειδή δεν τον προσκύνησε μετά από διαταγή του βασιλιά (Εσθήρ 3:2), και θέλοντας να τον σκοτώσει, σκέφτηκε να σκοτώσει όλους τους Ισραηλίτες με προεδρικό διάταγμα, για αυτό και άρχισε να τους συκοφαντεί μπροστά στο βασιλιά (Εσθήρ 3:7-15). Τα σχέδια του Αμάν χάλασαν χάρη στην πρόνοια του Θεού μέσω της Εσθήρ βασίλισσας και συζύγου του Ξέρξη, η οποία στράφηκε εναντίον του, με αποτέλεσμα να σωθούν οι Ιουδαίοι (Εσθήρ κεφ. 4-7). Ο ίδιος θανατώθηκε κρεμασμένος στο ξύλο που είχε ετοιμάσει ο ίδιος για το Μαροδοχαίο (Εσθήρ 7:10). Η περιουσία του δωρίστηκε από τον βασιλιά στην Εσθήρ (Εσθήρ 8:1).

Η ζωή του χαρακτηρίζεται από αλαζονεία, μίσος και εκδίκηση κατά του λαού Ισραήλ. Για τη στάση του αυτή ο Θεός τον τιμώρησε. Πέθανε το 485 π.Χ., και πιθανόν να ήταν ο τελευταίος γόνος των Αμαληκιτών.