[το όνομά του σημαίνει "αυτόν που ο Κύριος ανυψώνει"]

Πρόγονος συγγένειας (Έσδρας 2:13), μία από αυτές που επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ μετά την αιχμαλωσία τους στη Βαβυλώνα, όπου τους είχε μεταφέρει ως αιχμαλώτους ο Ναβουχοδονόσορ (Έσδρας 2:1). Η συγγένεια του Αδωνικάμ απαρτιζόταν από 666 άτομα (Έσδρας 2:13).

Μερικοί αναφέρουν ότι πιθανόν να είναι το ίδιο άτομο που αναφέρεται ως Αδωνίας στο βιβλίο του Νεεμία 10:17.