|
[της
Μπέτη Καβάκα, κοινωνικής λειτουργού]
[ ]
Ο ρόλος της γυναίκας ως μητέρα είναι πολύ
σημαντικός. Είναι προνόμιο και δώρο του Θεού για τη
γυναίκα η συμμετοχής της στη δημιουργία νέων
ανθρώπων.
Κανείς άλλος δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μητέρα στην
ανατροφή των παιδιών της κι αυτό απαιτεί πάρα πολύ χρόνο.
Δυστυχώς σήμερα με τις σύγχρονες αντιλήψεις και η μητρότητα
μαζί με τόσα άλλα έχει δεχθεί πλήγμα. Η γυναίκα δε δέχεται
εύκολα να κλειστεί στο σπίτι και να στερηθεί ορισμένες
δραστηριότητες και απολαύσεις για να αναθρέψει μόνη της το
παιδί της, να το χαϊδέψει, να το παρηγορήσει όταν χτυπήσει, να
του ικανοποιήσει τις συναισθηματικές και ψυχολογικές του
ανάγκες και να του διδάξει τις βασικές αξίες της ζωής για να
διαμορφώσει ένα σωστό χαρακτήρα.
Από την
άλλη πλευρά όμως οι συνθήκες της ζωής αναγκάζουν τη γυναίκα για
οικονομικούς λόγους να εργαστεί. Αυτό είναι πολύ δύσκολο για τη
γυναίκα και ιδίως όταν έχει μικρά παιδιά. Ένας χώρος εργασίας έξω
από το σπίτι όσο ευχάριστος κι αν είναι κουράζει τη μητέρα αρκετά
και της αφαιρεί πολύτιμο χρόνο από τις υποχρεώσεις της στο σπίτι,
οι οποίες περνούν πάλι από το χέρι της, με αποτέλεσμα η κούραση
αυτή και ο εκνευρισμός που δημιουργείται να γίνεται αισθητός στις
ώρες που διαθέτει για το σπίτι και τα παιδιά. Πρέπει να είναι
υπεράνθρωπος μια γυναίκα για να καταφέρει και τα δύο καλά γιατί
στην ουσία δουλεύει δύο βάρδιες επειδή όταν η μητέρα επιστρέψει
στο σπίτι από τη δουλειά, ίσως καταφέρει μα θυσία του εαυτού της
να μαγειρέψει, να πλύνει και να σιδερώσει για να είναι ο σύζυγος
και τα παιδιά της την άλλη μέρα εντάξει. Είναι σχεδόν αδύνατο όμως
να ικανοποιήσει και τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού, να το
βοηθήσει ν' αποκτήσει αυτοπεποίθηση, ν' απαντήσει στις 1002
ερωτήσεις του κι επιπλέον να διατηρήσει έναν υγιή συζυγικό δεσμό
με τον άντρα της.
Ας μην
ξεχνάμε ότι το παιδί είναι μια προσωπικότητα που από στιγμή σε
στιγμή αναπτύσσεται. Υπάρχει λοιπόν καμιά baby
sitter ή έστω νηπιαγωγός στην οποία μπορείς να αναθέσεις
αυτό το τόσο σοβαρό έργο της διαμόρφωσης του χαρακτήρα του
παιδιού; Κάπου διάβαζα ότι η ταινία της παιδικής ηλικίας δεν
προβάλλεται σε β' προβολή. Πόσο αληθινό είναι αυτό! Δε θα έχουμε
ξανά την ευκαιρία να διορθώσουμε τις τυχόν παραλήψεις ή τα λάθη
μας.
Γι αυτό
πρέπει να θυμάται πάντα η εργαζόμενη μητέρα ότι ο χρόνος που
δαπανά με τα παιδιά της είναι πιο σημαντικός από τις άλλες
δουλειές οι οποίες μπορούν λίγο να περιμένουν. Αυτό φυσικά
χρειάζεται και τη συνεργασία του συζύγου της που πρέπει να
συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών αλλά και να τη βοηθάει με τις
δουλειές του σπιτιού.
Κάποιες
πρακτικές συμβουλές που βοηθούν σημαντικά την εργαζόμενη μητέρα,
ιδιαίτερα όταν δεν έχει βοήθεια από κάποιον άλλο (π.χ. γιαγιά)
είναι οι εξείς:
(α) Ο
σωστός προγραμματισμός της κάθε μέρας ώστε να ξέρει
περίπου τις δουλειές που πρέπει να γίνουν.
(β) Να
ιεραρχεί τις ανάγκες σωστά ώστε να δίνει προτεραιότητα στα
πιο σημαντικά, σε περίπτωση που παρουσιαστεί κάτι έκτακτο και
χρειαστεί να αλλάξει το πρόγραμμα.
(γ) Να
κάνει σωστό καταμερισμό του χρόνου αλλά και της εργασίας.
Καλό είναι να αναθέτει ευθύνες στο σύζυγό, όπως προαναφέρθηκε,
αλλά και στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους. Είναι
σημαντικό για τα παιδιά να μάθουν να κάνουν δουλειές και ας
μην τις κάνουν τέλειες και να μάθουν να αναλαμβάνουν ευθύνες,
πάντα ανάλογα με την ηλικία τους. Έτσι από μικρά θα μάθουν την
εργατικότητα και την υπευθυνότητα αλλά και τη συμμετοχή τους
στην οικογενειακή ζωή. Αυτό δίνει χαρά και στα παιδιά, αλλά
απαλλάσσει και τη μητέρα από πολλές μικροδουλειές που απαιτούν
αρκετό χρόνο.
Τέλος,
καλό είναι να βρίσκει κάποιο χρόνο για τον εαυτό της και για το
σύζυγό της. Αυτό είναι πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα όταν τα παιδιά
είναι μικρά και απαιτούν πολύ από το χρόνο της, αλλά είναι κάτι
πολύ σημαντικό και για τους δύο. Γι αυτό πρέπει να ζητάει δύναμη
και σοφία από το Θεό ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις τόσες
πολλές υποχρεώσεις που έχει να αντιμετωπίσει ως εργαζόμενη μητέρα.
|
