|
[της
Ανθούλας Βοϊκλή, εκπαιδευτικού]
[ ]
Στο βιβλίο των Παροιμιών στο 31ο κεφάλαιο από το
δέκατο εδάφιο και μετά, περιγράφεται για το πως
αναγνωρίζεται μια δυσεύρετη άξια γυναίκα.
Στην εποχή μας η γυναίκα δεν αρκεί να εργάζεται μόνο
στο σπίτι της. Πρέπει να έχει και μια άλλη δουλειά
έξω από αυτό ώστε να καλύπτονται πιο άνετα οι
οικονομικές ανάγκες της οικογένειας.
Έτσι λοιπόν, πρωί-πρωί σηκώνεται ετοιμάζει τα παιδιά
της, αφιερώνει το λίγο πολύτιμο χρόνο της στο σύζυγό
της και πηγαίνει στη δουλειά. Το μεσημέρι επιστρέφει
κουρασμένη και πρέπει στο ρόλο της εργαζόμενης να
προσθέσει το ρόλο της μητέρας. Φαγητό, καθαριότητα,
πλύσιμο, διάβασμα, απορίες, διαπαιδαγώγηση,
επικοινωνία, είναι κάποια από τα πολλά που πρέπει να
κάνει για τα παιδιά της, η ήδη κουρασμένη μάνα μέσα
στις 6-7 ώρες που απομένουν μέχρι να κλείσει η μέρα.
Αν αφήσει την εργασία της, θα την αφήσει κι εκείνη.
Αν δεν απαντήσει σ' όλες τις ερωτήσεις του
τετράχρονου παιδιού, οι απαντήσεις που θα πάρει όταν
αυτό θα γίνει δεκατετράχρονο θα είναι δύσκολα
ανατρέψιμες.
Δύσκολα πράγματα αλλά όχι ακατόρθωτα, ειδικά όταν τη
δύναμη την αντλεί η εργαζόμενη μάνα από την πηγή της
δύναμης, τον Ιησού Χριστό. Όταν "το στόμα της
ανοίγει με σοφία και έχει καλοσυνάτες διδαχές στη
γλώσσα της" (Παροιμίες 31:26). Όταν "με περισσή
δουλεύει δύναμη" (Παροιμίες 31:27). Όταν τα έχει όλα
ακουμπήσει στα στιβαρά χέρια του Ιησού Χριστού!
|
