Το εδάφιο της ημέρας

"Το ραβδί Σου και το ρόπαλό Σου, αυτά  με παρηγορούνε"  (Ψαλμός 23:4)

Λίγα λόγια

Στο πατρικό μου σπίτι, στην εξοχή, υπάρχει κοντά στην καπνοδόχο ένα μικρό ντουλάπι, όπου φυλάγονται τα καλάμια και τα μπαστούνια αρκετών γενεών της οικογενείας μας. Κατά τις επισκέψεις μου στο πατρικό σπίτι, όταν ο πατέρας μου κι εγώ πηγαίναμε περίπατο, συχνά τρέχαμε στο ντουλάπι και παίρναμε τα μπαστούνια μας που ταίριαζαν στη φαντασία μας. Σ’ αυτό το περιστατικό συχνά θυμόμουν ότι ο Λόγος του Θεού είναι ράβδος.

Κατά τον πόλεμο, όταν η απογοήτευση και ο επικείμενος κίνδυνος κρεμόταν πάνω μας, το εδάφιο «Δεν θέλει φοβηθεί κακό. Η καρδιά αυτού είναι στερεή, διότι εμπιστεύεται στον Κύριο» ήταν ένα ραβδί για να βαδίσει κανείς πολλές σκοτεινές ημέρες.

Όταν ο θάνατος άρπαξε το παιδί μας και μας άφησε με τις καρδίες μας συντρίμμια, βρήκα ένα άλλο ραβδί στην υπόσχεση: «Το απόγευμα μπορεί να έρθουν κλάματα αλλά το πρωί θα έρθει η αγαλλίαση».

Όταν η υγεία μου ήταν σε κακά χάλια, κι εξορίστηκα επί ένα χρόνο, μη γνωρίζοντας αν θα μου επέτρεπαν να γυρίσω στο σπίτι μου και να ξαναδούλεψω, πήρα μαζί μου αυτό το ραβδί που ποτέ δε με ντρόπιασε: «Γνωρίζει τους διαλογισμούς τους οποίους διαλογίζεται σε μένα, διαλογισμούς ειρήνης και όχι κακού».

Σε ώρα ιδιαιτέρου κινδύνου ή αμφιβολίας όταν η ανθρώπινη κρίση φαίνεται να είναι άχρηστη, βρήκα πολύ εύκολο να προχωρήσω μ’ αυτό το ραβδί: «Στην ησυχία και εν πεποιθήσει θα είναι η δύναμη σας» και σε επείγουσα ανάγκη όταν φαίνεται να μην υπάρχει αρκετός καιρός για σκέψη ή δράση, ποτέ δε με ντρόπιασε το εξής ραβδί: «όποιος πιστεύει δε θα καταισχυνθεί».

«Ποτέ δεν είχα καταλάβει, είπε η γυναίκα του Λουθήρου, τι σήμαιναν σε ορισμένους ψαλμούς , μερικά παράπονα και παρόμοιες ενέργειες του πνεύματος. Ποτέ δεν είχα καταλάβει την πρακτική σημασία των χριστιανικών καθηκόντων, αν ο Θεός δεν μου έφερνε μερικές θλίψεις. Είναι πολύ σωστό ότι το ραβδί του Θεού είναι όπως η βέργα-δείκτης του δασκάλου που δείχνει το γράμμα για να το προσέξουμε καλύτερα. Κατά τον ίδιο τρόπο μας δείχνει πολλά καλά μαθήματα, που αλλιώς ποτέ δεν θα μαθαίναμε»

«Πάντα ο Θεός στέλνει τη ράβδο Του με την βακτηρία Του.

«Σίδηρος και χαλκός ας είναι τα υποδήματά σου, και η δύναμη σου σαν τις μέρες σου»

Ο καθένας μας μπορεί να είναι βέβαιος ότι αν ο Θεός μας τοποθετεί σε πετρώδη μονοπάτια, θα μας εφοδιάσει με γερά παπούτσια και δεν θα μας στείλει σε ταξίδι για το οποίο δε θα φροντίσει για τα εφόδια που χρειάζονται.

Home       Daily Bread