Το εδάφιο της ημέρας

"Θα πετάξουν με φτερά σαν του αετού"  (Ησα. 40:31)

Λίγα λόγια

Υπάρχει ένας μύθος σχετικά με τον τρόπο που τα πουλιά απέκτησαν τα φτερά τους. Στη αρχή πλάστηκαν χωρίς φτερά. Μετά ο Θεός έκαμε φτερά και τα έβαλε μπροστά τους. Και είπε: «Ελάτε πάρτε αυτά τα βάρη να τα κουβαλήσετε».

Τα πουλιά είχαν χαριτωμένο φτέρωμα και γλυκές φωνές. Μπορούσαν να κελαηδήσουν και τα πούπουλά τους έλαμπαν στον ήλιο, αλλά δε μπορούσαν να πετάξουν στον αέρα. Δίστασαν στην αρχή όταν τους κάλεσε να πάρουν τα φορτία τους, που βρίσκονταν στα πόδια τους, αλλά γρήγορα υπάκουσαν και παίρνοντας τα φτερά στο ράμφος τους, τα έβαλαν πάνω στους ώμους τους για να τα κουβαλήσουν. Για ένα διάστημα το βάρος φαινόταν βάρη και δύσκολο να κουβαληθεί, αλλά καθώς προχωρούσαν, διπλώνοντας τα πίσω στις καρδίες των, τα φτερά μεγάλωσαν στα σώματά τους και γρήγορα ανακάλυψαν πώς να τα χρησιμοποιούν και μ’ αυτά υψώθηκαν ψηλά στον αέρα. Τα βάρη έγιναν φτερά!

Μύθος βέβαια είναι αυτός. Εμείς είμαστε άπτερα πουλιά, και τα χρέη μας και τα καθήκοντά μας είναι τα φτερά που έκαμε ο Θεός για να μας υψώσει και να μας φέρει προς τον ουρανό. Κοιτάμε τα βαριά φορτία μας και δειλιάζουμε, τ’ αποφεύγουμε. Αλλά καθώς τα σηκώνουμε γίνονται φτερά και μ’ αυτά υψωνόμαστε και πετούμε προς τον Θεό.

Δεν υπάρχει φορτίο, που αν το σηκώσουμε χαρούμενα και το κουβαλήσουμε με αγάπη, δε θα γίνει ευλογία για μας. Ο Θεός θέλει τα καθήκοντά μας να είναι οι βοηθοί μας. Όταν αποφεύγουμε να σκύψουμε τους ώμους και να δεχτούμε ένα νέο βάρος, απορρίπτουμε μια νέα ευκαιρία για αύξηση.

Ευλογημένο είναι κάθε βάρος, όσο κι αν είναι καταθλιπτικό, που ο Θεός το στερέωσε πάνω στους ώμους μας.

Home       Daily Bread