Το εδάφιο της ημέρας

“Εγώ δε θέλω ψάλλει την δύναμίν σου, και το πρωί θέλω υμνολογεί εν αγαλλιάσει το έλεός σου. Διότι έγινες προπύργιόν μου, και καταφύγιον εν τη ημέρα της θλίψεώς μου…”   Ψαλμ. νθ' 16

Λίγα λόγια

Κάθε φορά που έρχονται στη ζωή μας καταστάσεις δύσκολες είτε στην προσωπική μας ζωή, είτε στην επαγγελματική μας, το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε είναι να δώσουμε λύση σ’ αυτές. Μας ενδιαφέρει πώς θα ξεφύγουμε γρήγορα και όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.

Όμως ο Θεός το γνωρίζει αυτό πολύ καλά. Ξέρει ότι είμαστε αδύναμοι και πολλές φορές λιγόψυχοι. Ξέρει ότι είμαστε από χώμα και οι αντοχές μας είναι μικρές. Γι' αυτό και βρίσκεται πάντα κοντά μας. Δεν μας υπόσχεται ότι θα ζήσουμε μακριά από τον κόσμο αυτό, αλλά μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο θα είναι το καταφύγιό μας.

Ο Θεός, θέλει να ζούμε μέσα στον κόσμο αυτό, στη δουλειά μας, στο σχολείο ή το πανεπιστήμιο, στη γειτονιά μας. Θέλει να γνωρίζουμε τους ανθρώπους και να ξεχωρίζουμε για την αγάπη μας και το πραγματικό ενδιαφέρον μας γι αυτούς. Ξέρει όμως ότι αυτό έχει ένα κόστος. Το κόστος της ζήλιας ή της κακίας από κάποιους ανθρώπους. Το κόστος της έχθρας από το μίσος που δημιουργεί ο διάβολος στην καρδιά ακόμα και οικείων προσώπων μας.

Όμως ο Θεός δεν θέλει να φοβόμαστε. Αυτός θα είναι κοντά μας, ακόμα κι όταν οι εχθροί μας ενεδρεύουν για την ψυχή μας. Αυτός θα μας φυλάξει και θα μας ελευθερώσει. Η δική μας δουλειά είναι η πλήρης εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις Του και η δικαιοσύνη του Θεού θα δώσει τη λύση. Ας στηριχθούμε σ’ Αυτόν και ας γίνει το προπύργιό μας.

Λόγοι ευχαριστίας

- γιατί ο Θεός είναι το καταφύγιό μας μέσα στις θλίψεις

- γιατί μας δικαιώνει

- γιατί ξέρει να πληρώνει την αδικία και την ανομία

Home       Daily Bread