ΤΟ ΕΔΑΦΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

"Αφού δε εχορτάσθησαν, λέγει προς τους μαθητάς αυτού, συνάξατε τα περισσεύσαντα κλάσματα, δια να μη χαθή τίποτε.

Εσύναξαν λοιπόν, και εγέμισαν δώδεκα κοφίνους κλασμάτων εκ των πέντε άρτων των κριθίνων, τα οποία επερίσσευσαν εις τους φαγόντας".   Ιωάν. ς' 12-13

ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ:

Όταν ο Χριστός, από την απλή προσφορά των πέντε ψωμιών και των δύο ψαριών ενός παιδιού, έθρεψε και χόρτασε πάνω από 5.000 πεινασμένους ανθρώπους, ζήτησε από τους μαθητές Του, να μαζέψουν ότι περίσσεψε. Και τι περίεργο! Περίσσεψαν δώδεκα κοφίνια, όσοι ακριβώς ήταν κι αυτοί!

Όταν ο Χριστός χορτάσει την πείνα της ψυχής μου, υπάρχουν πάντα κάποια "περισσεύματα", γιατί μου δίνει τα πάντα απλόχερα, κι όχι με το σταγονόμετρο. Είναι φυσικό, να θέλει να μην πηγαίνουν χαμένα τα "υπό Θεού χαρισθέντα εις ημάς". Περιμένει από μένα να τα δω και να τα μαζέψω, για να τα μοιραστώ με κάποιον που ακόμα πεινά για τον "άρτον τον καταβάντα εξ ουρανού".

Ζητάει το περίσσευμα από έναν λόγο ευαγγελισμού, μια κουβέντα οικοδομη­τική, λίγες λέξεις παρηγοριάς, λίγο χρόνο συντροφιάς σε κάποιον απομονωμένο, λίγα χρήματα για ένα κομμάτι ψωμί σε κάποιον πεινασμένο. Γιατί "τις κατεφρόνησε την ημέρα των μικρών πραγμάτων;"

Είθε την ημέρα που θα Τον δω πρόσωπο με πρόσωπο, το τώρα γεμάτο κοφίνι μου να είναι άδειο, επειδή από το περιεχόμενό του θα έχουν χορτάσει και κάποιοι άλλοι εκτός από μένα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΓΙΑ

την καινούρια ζωή που μας χαρίζει ο Θεός

το γεμάτο με ευλογίες "κοφίνι" μας

την οικογένεια και τους φίλους μας

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ

τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο

ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ

Ας ευχαριστήσουμε σήμερα τον Θεό για τα δώρα του, τις ευλογίες κι όλα όσα μας χαρί­ζει... Ψαλμός ργ'

Κανένας δεν είναι τόσο απελπιστικά αδιόρθωτος, όσο εκείνος που δεν παραδέχεται τα λάθη του

Home       Daily Bread